MusicCorner.gr

Real News 15/3

----- Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η -----
Παράταση των παραστάσεων για την "Πιαφ" στο Εθνικό Θέατρο!!!
Οι παραστάσεις συνεχίζονται και μετά το Πάσχα.

-Τετάρτη 15 Απριλίου 2015, 20:30
-Πέμπτη 16 Απριλίου 2015, 20:30
-Παρασκευή 17 Απριλίου 2015, 20:30
-Σάββατο 18 Απριλίου 2015, 20:30
-Κυριακή 19 Απριλίου 2015, 19:30
-Τετάρτη 22 Απριλίου 2015, 20:30
-Πέμπτη 23 Απριλίου 2015, 20:30
-Παρασκευή 24 Απριλίου 2015, 20:30
-Σάββατο 25 Απριλίου 2015, 20:30
-Κυριακή 26 Απριλίου 2015, 19:30
-Τετάρτη 29 Απριλίου 2015, 20:30
-Πέμπτη 30 Απριλίου 2015, 20:30
-Σάββατο 2 Μαΐου 2015, 20:30
-Κυριακή 3 Μαΐου 2015, 19:30

Τι παράταση, αφού τώρα ξεκίνησε!

Ο αρχικός προγραμματισμός ήταν για μέχρι το Πάσχα άρα είναι παράταση.
Αμέσως να πεις την κακία σου φίδι.

Μα θα έπαιζε για πολύ λίγο...
Οχιά να σε φάει.

ΕΙΔΑΜΕ | «Piaf» - Εθνικό Θέατρο [Rex]

Γράφει ο Σιδερής Πρίντεζης



Έχει τύχει αρκετές φορές στο θέατρο και τον κινηματογράφο να δω ηθοποιούς σε ερμηνείες που να μου έχουν «μείνει» περισσότερο από την παράσταση ή την ταινία στην οποία εμφανίζονται. Αυτό δε μειώνει απαραίτητα την παράσταση ή την ταινία καθώς το θεατρικό κείμενο ή το κινηματογραφικό σενάριο μπορεί να στηρίζεται ακριβώς πάνω σε έναν χαρακτήρα και να απαιτεί από τον βασικό ηθοποιό που τον υποδύεται να σηκώσει στους ώμους του όλο το έργο και να πιστωθεί ή να χρεωθεί το αποτέλεσμα

Ξεκινώντας λοιπόν για τη σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» του θεάτρου Ρεξ για να δω την «Piaf» της Pam Gems ήξερα ότι θα δω ένα έργο στηριγμένο στη ζωή μιας τραγουδίστριας, την οποία στο συγκεκριμένο ανέβασμα υποδύεται επίσης τραγουδίστρια (αλλά με θεατρικές σπουδές) και όχι ηθοποιός με πολύ καλή φωνή. Και εκεί είχα αρχικά τις επιφυλάξεις μου. Γρήγορα τις αναίρεσα. Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη με αποστόμωσε.

Η παράσταση του Πέτρου Ζούλια κυλάει εύρυθμα, έχει εναλλαγές του δράματος με κωμικές ανάσες, έχει flash back που δεν αποπροσανατολίζουν χρονικά τον θεατή ως προς τους σημαντικούς σταθμούς στη ζωή της Piaf, ενώ υποστηρίζεται από έναν θίασο που καλείται πολλές φορές να παίξει δύο και τρεις ρόλους σε κάποια στιγμιότυπα στη διάρκεια της παράστασης. Στο μουσικό μέρος, υπάρχει καλή ισορροπία ανάμεσα στην πρόζα και τα τραγούδια που εκτελούνται από εξαμελή ζωντανή ορχήστρα (διεύθυνση Θοδωρή Οικονόμου), η οποία συνοδεύει και με μουσικά σχόλια πολλές σκηνές του έργου.

Έχω ωστόσο μία βασική ένσταση: την προφορά σε πολλές γαλλικές λέξεις. Δεν προβάλλει κανένας την απαίτηση από τους ηθοποιούς να κάνουν ταχύρρυθμα μαθήματα γαλλικής ή να ξέρουν ήδη γαλλικά. Ούτε καν να μιλάνε σαν Γάλλοι. Για μία τέτοια παράσταση όμως η κακή προφορά πολλές φορές ήταν παράταιρη και κακόηχη.

Όπως όμως είπαμε, το έργο είναι για την Piaf. Και όχι μόνο τη μεγάλη ερμηνεύτρια Piaf. Αλλά και την Piaf των δύσκολων παιδικών χρόνων στους οίκους ανοχής, την Piaf του μεγάλου έρωτα με τον πυγμάχο της και της απόγνωσης για το άδοξο τέλος αυτής της σχέσης. Την Piaf των καταχρήσεων και των ουσιών, την Piaf με την προσωπική σχέση της με τη θρησκεία, την Piaf της αθυροστομίας και της έντονης σεξουαλικότητας, την Piaf των πρώτων καμπαρέ μέχρι την Piaf του Olympia και του Carnegie hall, την Piaf των κλινικών, την Piaf του τέλους.

Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη φαίνεται ότι έχει δουλέψει πάρα πολύ. Και με τον Πέτρο Ζούλια και μόνη της. Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνει και μικραίνει ηλικιακά περνώντας από τη μια σκηνή στην άλλη – που μπορεί να απέχουν χρονικά κάποιες δεκαετίες – διαφοροποιώντας τη φωνή της (εκτός τραγουδιού) και το σχήμα του κορμιού της. Και όλα αυτά σε μια παράσταση που απαιτεί τη σχεδόν επί δυόμιση ώρες παρουσία της στη σκηνή. Περίμενα ότι δε θα την καταπιεί το έργο και ότι θα ενταχθεί ισότιμα στο σύνολο. Αλλά, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω κανέναν από τους υπόλοιπους συντελεστές, νομίζω ότι τελικά παίρνει επάνω της όλη την παράσταση. Πέρα από τον θαυμασμό σε μια παγκόσμια τραγουδίστρια, φαίνεται ότι μελέτησε τη ζωή της Piaf, έσκυψε πάνω στην προσωπικότητά της, κατανόησε τα πάθη της, την αγάπησε και γι’ αυτό νομίζω ότι ερμηνευτικά την προσέγγισε με τόσο σεβασμό, αλλά και ανθρωπιά.

Καμιά φορά πέφτουμε αναπόφευκτα στην παγίδα των συγκρίσεων. Την αντίστοιχη παλιότερη παράσταση με την Τάνια Τσανακλίδου δεν την είχα δει, οπότε δεν έχω άποψη. Δε θα αποπειραθώ όμως να συγκρίνω τη θεατρική Piaf της Ελεωνόρας Ζουγανέλη με την κινηματογραφική Piaf της Marion Cotillard. Θα ήταν άδικο και για τις δύο. Πρώτον γιατί, κατά τη γνώμη μου, δε μπορείς να συγκρίνεις μια κινηματογραφική ταινία με μια θεατρική παράσταση και δεύτερον, γιατί δε μπορείς να συγκρίνεις μια φτασμένη πρωταγωνίστρια με μια κοπέλλα που για πρώτη φορά καλείται να ερμηνεύσει έναν τόσο απαιτητικό ρόλο. Αυτό δεν αποτελεί επιείκεια για την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, αλλά ούτε και ελαφρυντικό για τις όποιες αδυναμίες της.

Εκείνο το βράδυ όμως, στο κτίριο του Ρεξ, ανασύρθηκαν από μέσα μου μνήμες και από παλιότερες μουσικές παραστάσεις. Θυμήθηκα το μαγικό ανέβασμα του Σταμάτη Φασουλή στο «Βίρα τις άγκυρες» του Μιχάλη Ρέππα και του Θανάση Παπαθανασίου.

Μετά, οι συνειρμοί και η ενέργεια του χώρου με πήγαν ακόμα πιο πίσω. Πριν από 35 περίπου χρόνια είχα δει μια μεγάλη καλλιτέχνιδα που είχε ξεκινήσει από το τραγούδι και μεταπήδησε στην υποκριτική - χωρίς ποτέ να εγκαταλείψει τη μουσική - να «αλωνίζει» τη σκηνή αυτού του μυθικού θεάτρου της Αθήνας: τη Ρένα Βλαχοπούλου. Όχι... και πάλι δεν θα κάνω σύγκριση. Εδώ μπαίνουν στη μέση και άλλοι παράγοντες. Τα θεατρικά δεδομένα μιας άλλης εποχής, η διαφορετική καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία, ακόμα και η μετεξέλιξη των απαιτήσεων του κοινού.

Απλά καταθέτω αυτές τις δύο παλιές εγγραφές στη μνήμη που αναρωτιούνται αν η τωρινή ερμηνεία που τις ανακάλεσε από το παρελθόν αποτελεί συνέχεια, εξέλιξή τους ή είναι άλλο ένα παιχνίδι του μυαλού και της συναισθηματικής νοημοσύνης. Το μέλλον και οι προσωπικές επιλογές θα δείξουν...

http://www.musicpaper.gr/we-saw/item/62 ... heatro-rex

Η επιμονή σου λίγες μέρες πριν συμπληρωθούν δύο χρόνια από την κυκλοφορία του βρίσκεται ξανά στο επίσημο airplay chart
και συγκεκριμένα στο ελληνικό top20 με άνοδο μόλις δύο θέσεων από την προηγούμενη εβδομάδα.
http://www.airplaychart.gr/greek_airpla ... 1427140338

Θέατρο/ Είδαμε:«Πιάφ» της Παμ Γκεμς με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη στο Εθνικό Θεάτρο - Σκηνή Κοτοπούλη Rex

Κείμενο: Βάσω Τσίκου



Πάνω - κάτω όλοι έχουμε μια ιδέα για την πολυτάραχη ζωή της Πιαφ, για τα καμπαρέ στο Παρίσι στην δεκαετία του '30, για τους έρωτες - τον πόνο, τους πόθους και τα πάθη - τα όνειρα - την χλιδή - την εύθραυστη και συγχρόνως δυναμική παρουσία και τις δυνατότητες της φωνής της που ξεπερνούν τον όρο ''χάρισμα''. Εξάλλου είχε μια ζωή γεμάτη δόξα - δεν το λες και εύκολο... Αυτή την αληθινή "ζωή σαν παραμύθι" αγάπησαν και μεταφέρουν στην σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, ακολουθώντας το θεατρικό κείμενο της Παμ Γκεμς, ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας και οι συντελεστές της παράστασης με πρωταγωνίστρια, για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή, την Ελεωνόρα Ζουγανέλη.

Το στοίχημα μεγάλο...το ίδιο και το πάθος της Ελεωνόρας για το νέο αυτό "ρόλο". Βγαίνοντας στην σκηνή, απ' την πρώτη στιγμή ως την τελευταία, ειλικρινά έμεινα άφωνη, στην προσπάθεια να βρω ψεγάδι. Δεν βρήκα. Παρόλο που προσπάθησα. Ιδιαίτερη κίνηση χεριών και στάση ποδιών, έντονο συναίσθημα στις εκφράσεις του προσώπου της και μια εκπληκτική φωνή με σπαραγμό ψυχής και κυρίως χωρίς να μιμείται αλλά να ενσαρκώνει. Όχι απλά την καμάρωνα, αλλά έφτασα στο σημείο να την θαυμάζω. Νομίζω ένα μπράβο είναι πολύ λίγο και το εντυπωσιακό είναι πως όχι απλά τα καταφέρνει αλλά είναι εκπληκτική.



Λίγο πριν ανοίξει η αυλαία του θεάτρου, έξι μουσικοί δεξιά και αριστερά πλαισιώνουν τον χώρο και ήδη σε έχουν εντυπωσιάσει με την μελωδία. Στην ενορχήστρωση καθώς και στο πιάνο ο Θοδωρής Οικονόμου. Στην μετάφραση ο Αντώνης Γαλέος και στα σκηνικά και τα κοστούμια η Αναστασία Αρσένη. Την προσαρμογή των τραγουδιών στα Ελληνικά και στις ανάγκες της παράστασης έχει αναλάβει ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος με μεγάλη επιτυχία, αν και θα προτιμούσα να άκουγα ατόφια τα τραγούδια της κι ας μην καταλαβαίνω τι λένε. Οι χορογραφίες του Φώτη Διαμαντόπουλου, στην μουσική διδασκαλία η Μελίνα Παιονίδου και στα φώτα ο Λευτέρης Παυλόπουλος.

Ανοίγει η αυλαία, στο βάθος ένα σκηνικό λιτό, αφίσα με τον πύργο του Άιφελ και στο κέντρο περιστρεφόμενη βάση με τους καλλιτέχνες επί σκηνής προσαρμόζοντας εν κινήσει μικρά ''στολίδια'' σκηνικού ανάλογα με την περίσταση. Η αίσθηση που σου αφήνει είναι πως ο καθένας έχει δικαίωμα να δημιουργήσει τον δικό του κόσμο.



Θες δεν θες, έχοντας δει το ''Ζωή σαν Τριαντάφυλλο'' (La Vie En Rose), μια βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του 2007, με τη Μαριόν Κοτιγιάρ, σε σκηνοθεσία Ολιβιέρ Νταχάν, μπαίνεις αυτόματα στην σύγκριση σε σχέση με το θεατρικό. Κακώς, παρόλο που κι εγώ το έκανα. Η ταινία έχει βασιστεί στο ίδιο κείμενο της Παμ Γκεμς και αναπόφευκτα τα στιγμιότυπα από τη ζωή της Εντίθ Πιαφ ακολουθούν την ίδια σχεδόν ροή.

Η παράσταση είναι αρκετά μεγάλη σε διάρκεια, με έντονα μπερδεμένο θα έλεγα, το στοιχείο παρόν- παρελθόν- μέλλον και σε κάποια σημεία άνισα μοιρασμένο χρόνο στις σκηνές μεταξύ των σημαντικών εποχών της ζωής της Πιαφ, όπως για παράδειγμα την σχέση της σε μικρή ηλικία με την πόρνη Τιν-Τίν στον οίκο ανοχής της γιαγιάς της η οποία περασε αρκετά επιφανειακά.



Εξαιρετική η Μυρτώ Αλικάκη με μια νότα δροσιάς καθ' όλη την διάρκεια της παράστασης. Ιδιαίτερα ταιριαστή στο ρόλο της Μαρλένε Ντίντριχ ήταν η Κωσταντίνα Τάκαλου. Ξεχωριστή η σκηνή, όταν η Πιαφ πηγαίνει να δει έναν αγώνα μποξ και ερωτεύεται τον πυγμάχο με τη χορογραφία της πάλης μεταξύ τους να μεταδίδει στο κοινό όλο τους τον ενθουσιασμό. Συγκλονιστική στιγμή στην ερμηνεία της Ζουγανέλη όταν πεθαίνει σε αεροπορικό δυστύχημα ο καλός της Μαρσέλ - φωνή και ερμηνεία αξεπέραστη! Όμορφο δέσιμο και πολυτέλεια εκφράσεων στις τελευταίες της στιγμές αναπολώντας καταστάσεις, με κάθε άνθρωπο που βρέθηκε στη ζωή της. Κορυφαία στιγμή και σκηνοθετικά αφού φέρνει στη σκηνή όλο τον θίασο, δημιουργεί ένα ζωντανό κάδρο αναμνήσεων και συναισθημάτων και κλείνει ανατριχιαστικά με το Non, je ne regrette rien.

Πρώτη φορά ένιωσα τον παλμό του Παρισιού στην Πανεπιστημίου, πήρα μαζί μου φυλακτό τη συμβουλή "...να αγαπώ, να αγαπώ, να αγαπώ", αισθάνθηκα μαγεμένη και χαίρομαι που βρέθηκα στην θέση αυτή...

http://www.musicity.gr/musicity-live/fo ... icity-2015

panosif έγραψε:Η επιμονή σου λίγες μέρες πριν συμπληρωθούν δύο χρόνια από την κυκλοφορία του βρίσκεται ξανά στο επίσημο airplay chart
και συγκεκριμένα στο ελληνικό top20 με άνοδο μόλις δύο θέσεων από την προηγούμενη εβδομάδα.
http://www.airplaychart.gr/greek_airpla ... 1427140338

Και αυτή την εβδομάδα σε σταθερή άνοδο στο no17!

Ας θυμηθούμε ξανά την πορεία του τραγουδιού που έχει ξεπεράσει πλέον τις 60 εβδομάδες μέσα στα 25 πρώτα ελληνικά κομμάτια!



''Η επιμονή σου'' - Πορεία μέχρι σήμερα...


Μικτό

...no28 - no16 - no8 - no2 - no2 - no2 - no2 - no2 - no2 - no2 - no3 - no3 - no3 - no3 - no4 - no4 - no4 - no3 - no3 - no2 - no3 - no3 - no3 - no3 - no3 - no4 - no3 - no3 - no5 - no5 - no5 - no5 - no5 - no8 - no6 - no17 - no19 - (...) - no20

Ελληνικά μόνο

...no21 - no17 - no19 - no18 - no8 - no4 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no1 - no2 - no2 - no2 - no2 - no2 - no2 - no2 - no2 - no2 - no2 - no2 - no2 - no1 - no2 - no2 - no10 - no12 - no12 - no13 - no15 - no18 - no22 - no20 - no22 - no14 - no14 - no15 - no15 - no15 - no23 - no17 - no17 - no21 - no20 - (...) - no22 - no20 - no17 - no20

Δεν νομίζω ότι θα προλάβω να το δω το έργο. Γίνεται του sold out το κάγκελο!

Οπότε μακάρι να πάει και του χρόνου όπως έγραψε ο Μπουζιώτης να κλείσω καλά εισιτήρια από τον Ιούλιο.

panosif έγραψε:

Α ρε θεότητα!!!

Απόψε παρακολούθησα την Πιάφ στο Ρεξ.
Μαγική η Ζουγανέλλη, ανταποκρίθηκε στο ρόλο της με εκπληκτική δεξιοτεχνία. Δεν έχασε ούτε μια στιγμή. Φωνητικά επίσης παραπάνω από καλή. Κάποιες στιγμές νόμιζα ότι μιλούσε ή τραγουδούσε ή περπατούσε ή γελούσε, η ίδια η Πιάφ. Μεταμορφώθηκε πολύ πειστικά.

yakinthos έγραψε:Απόψε παρακολούθησα την Πιάφ στο Ρεξ.
Μαγική η Ζουγανέλλη, ανταποκρίθηκε στο ρόλο της με εκπληκτική δεξιοτεχνία. Δεν έχασε ούτε μια στιγμή. Φωνητικά επίσης παραπάνω από καλή. Κάποιες στιγμές νόμιζα ότι μιλούσε ή τραγουδούσε ή περπατούσε ή γελούσε, η ίδια η Πιάφ. Μεταμορφώθηκε πολύ πειστικά.

Εκπληκτική η Ελεωνόρα...εξαιρετική "ηθοποιός" και ωραίες ερμηνείες πάτησε περισσότερο στην Marion Cotillard στη ζωή σαν τριαντάφυλλο πραγματικά μια αποκάλυψη η ταλαντούχα κα Ζουγανέλη άρτια παραγωγή και υπέροχη παράσταση που αξίζει όλοι να δείτε

Ταλενταρα η Ελεωνορα!

Άξια πραγματικά. Έβλεπα κάποια live της στο youtube τις προάλλες, εκτός από φωνάρα είναι και επικοινωνιακή με τον κόσμο.

killbill έγραψε:Εκπληκτική η Ελεωνόρα...εξαιρετική "ηθοποιός" και ωραίες ερμηνείες πάτησε περισσότερο στην Marion Cotillard στη ζωή σαν τριαντάφυλλο πραγματικά μια αποκάλυψη η ταλαντούχα κα Ζουγανέλη άρτια παραγωγή και υπέροχη παράσταση που αξίζει όλοι να δείτε

Το περίμενα πως εσένα ειδικά θα σου άρεσε.
Σκίζει η παράσταση.

ADAM2 έγραψε:Άξια πραγματικά. Έβλεπα κάποια live της στο youtube τις προάλλες, εκτός από φωνάρα είναι και επικοινωνιακή με τον κόσμο.

Ισχύει.

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΜΕΧΡΙ 24 ΜΑΙΟΥ!!!!
http://www.ticketservices.gr/el/events/?eventid=1463

Billako μην ακούσω πάλι ότι δεν προλαβαίνεις.

Χαμός!
Μπιλάκο αν δεν πας θα είσαι μεγάλη μούφα.

yakinthos έγραψε:Απόψε παρακολούθησα την Πιάφ στο Ρεξ.
Μαγική η Ζουγανέλλη, ανταποκρίθηκε στο ρόλο της με εκπληκτική δεξιοτεχνία. Δεν έχασε ούτε μια στιγμή. Φωνητικά επίσης παραπάνω από καλή. Κάποιες στιγμές νόμιζα ότι μιλούσε ή τραγουδούσε ή περπατούσε ή γελούσε, η ίδια η Πιάφ. Μεταμορφώθηκε πολύ πειστικά.

killbill έγραψε:Εκπληκτική η Ελεωνόρα...εξαιρετική "ηθοποιός" και ωραίες ερμηνείες πάτησε περισσότερο στην Marion Cotillard στη ζωή σαν τριαντάφυλλο πραγματικά μια αποκάλυψη η ταλαντούχα κα Ζουγανέλη άρτια παραγωγή και υπέροχη παράσταση που αξίζει όλοι να δείτε