Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Re: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Ελεωνόρα Ζουγανέλη: Αυτή τη στιγμή κάνω το The Voice και το απολαμβάνω

Είναι η χαρά των αντιφάσεων. Ρομαντική αλλά πρακτική, ήρεμη και δυναμική. Οσοι τη γνωρίζουν μόνο μέσα από το ρεπερτόριό της ξαφνιάζονται ευχάριστα διαπιστώνοντας στο «The Voice» τη λαμπερή και παιχνιδιάρικη πλευρά της
Τη βλέπω να ποζάρει στον φωτογραφικό φακό με απίστευτη άνεση και να απολαμβάνει κάθε στιγμή. Κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας είναι 100% παρούσα, δεν έχει κινητό μαζί της, κοιτά κατάματα, γελά αβίαστα και η ήρεμη κοριτσίστικη φωνή της ξεπλένει όλη την καθημερινότητα από τη σκέψη σου.
Ξέρει να εκπλήσσει - και μπορώ να πω ότι το επιδιώκει. Η κίνησή της να βρεθεί στην πολυθρόνα του coach στο talent show του ΣΚΑΪ ήταν ένα κλείσιμο του ματιού σε όσους απλά δεν τη γνώριζαν. «Η τηλεόραση ήρθε σε μια στιγμή της ζωής μου που ήμουν καλά με το να το δοκιμάσω και χαίρομαι που το έκανα. Ηθελα να μπω σε αυτό το πράγμα το πιο λαμπερό και να μη στέκομαι απέξω σαν φοβική. Με αφορούσε όμως να είμαι συνεπής στο κοινό που με ακολουθεί. Βλέπεις, η τηλεόραση είναι πολύ διασκεδαστικό μέσο, αλλά είσαι στο σπίτι σου με ένα τηλεκοντρόλ και επιλέγεις τι θα δεις. Τόσα χρόνια, όμως, δίπλα μου είναι άνθρωποι που βγαίνουν από το σπίτι τους και, παρά τα όποια προβλήματα μπορεί να έχουν, δίνουν τα χρήματά τους για να με δουν. Με αφορά λοιπόν οι άνθρωποι αυτοί να πουν: "Ναι, και στην τηλεόραση είναι η Ελεονώρα που ξέραμε". Οταν βέβαια είπα το “ναι” και έκανα το πρώτο γύρισμα, στο οποίο ομολογώ είχα πάρα πολύ άγχος, ένιωσα ότι μπορώ να διαχειριστώ αυτό το διαφορετικό περιβάλλον στο οποίο βρέθηκα. Ευτυχώς και τα παιδιά με στήριξαν και με έκαναν να νιώσω άνετα μαζί τους από την αρχή», μου λέει. Οταν τη ρωτάω δε αν σκέφτεται την πιθανότητα να βγει νικήτρια, αρνείται με έμφαση και αιτιολογία: «Οταν σκέφτομαι ότι μπορεί να κερδίσω γίνομαι ανταγωνιστική - και δεν μ’ αρέσει να γίνομαι ανταγωνιστική».

Γνωρίζεται χρόνια με τον Πάνο Μουζουράκη και τον αγαπά πολύ, τον θαυμάζει και λατρεύει το χιούμορ του: «Ο Πάνος όμως έχει και μια πλευρά κρυμμένη, την οποία γνωρίζουν λίγοι άνθρωποι και, πίστεψέ με, έχει επίσης απίστευτο ενδιαφέρον». Μιλά με ενθουσιασμό για την Ελενα Παπαρίζου: «Είναι ο πιο καλοπροαίρετος άνθρωπος που υπάρχει. Πέρα από κούκλα, είναι και ένα θετικό και γλυκό πλάσμα, μονίμως ανοιχτό στην καλή πλευρά των ανθρώπων και των πραγμάτων». Οσο για τον Σάκη Ρουβά: «Πιάνω τον εαυτό μου να τον παρακολουθεί και ώρες- ώρες αναρωτιέμαι: “Τώρα αλήθεια το κάνει αυτό;”. Φάνταζε σχεδόν ψεύτικος στα μάτια μου από την τόση λάμψη και τώρα που τον ζω από κοντά έχω εντυπωσιαστεί. Δεν περίμενα να νιώσω τόσο οικεία μαζί του. Μ’ αρέσει που έχουμε αυτή την επικοινωνία και αλληλοπειραζόμαστε». Θα σκεφτόταν να κάνει κάτι άλλο τηλεοπτικά; «Δεν είναι στις προθέσεις μου. Αυτή τη στιγμή κάνω το “The Voice” και το απολαμβάνω», καταλήγει.
Πιστεύει ότι ο κόσμος που δεν την έχει δει στη σκηνή και στις συναυλίες έχει μια λανθασμένη εικόνα γι’ αυτήν. Μια πιο «βαριά» εκδοχή του χαρακτήρα της. «Ισως να μην είμαι τόσο κοινωνική όσο πρέπει, και ο κόσμος που λειτουργεί μέσα από την τηλεόραση να έχει άλλη εικόνα για μένα. Δεν ξέρω αν φταίω κι εγώ. Είμαι ένας άνθρωπος που έχει επιλέξει να εκθέτει τον εαυτό του στα live. Εκεί είναι η πραγματικότητά μου. Εκεί τραγουδάω τα πάντα και ο θεατής έρχεται σε επαφή και με το χιούμορ μου και με την ανεβαστική μου πλευρά. Από την άλλη, μπορεί να φταίει και το ότι το υλικό των τραγουδιών μου είναι λίγο σκοτεινό ως ρεπερτόριο. Το γεγονός ότι έχουν έρθει στα χέρια μου τραγούδια λίγο πιο στενάχωρα μπορεί να είναι συγκυριακό. Πέτυχε την πρώτη φορά, οπότε και οι δημιουργοί με ταύτισαν με αυτό. Δεν έρχονται πολύ συχνά χαρωπά τραγούδια στα χέρια μου κι ένα-δυο που ήρθαν και μου άρεσαν τα έχω πει. Διαλέγω εκείνα που χτυπούν στην καρδιά μου. Προσπαθώ να είμαι ειλικρινής και να μην παραπλανώ τον κόσμο. Θέλω να ξέρουν τι είμαι και τι πρεσβεύω».

Αγαπά όλα όσα περιλαμβάνει η δουλειά της: πρόβες, φωτογραφήσεις, συνεντεύξεις. «Μέσα από τη δουλειά μου αισθάνομαι ότι γίνομαι καλύτερη και γι’ αυτό την αγαπάω και την παίρνω τόσο σοβαρά. Μου αλλάζει την καθημερινότητα και με κάνει πιο ευτυχισμένη. Δεν είμαι άνθρωπος που θα έβρισκε εύκολα την ευτυχία αλλιώς». Παραδέχεται ότι την απασχολεί αρκετά η εικόνα της, γι’ αυτό και κατά καιρούς έχει πειραματιστεί πολύ με τα μαλλιά της και την εμφάνισή της. «Εχω στόχο να αλλάζω. Ψάχνομαι. Τώρα είμαι πολύ καλύτερα απ’ ό,τι ήμουν παλιότερα, αλλά το “καλά” δεν είμαι χαρακτήρας που θα το πω ποτέ. Ξέρεις, αν κάτι με ενοχλεί στον εαυτό μου είναι ίσως ότι μερικές φορές μένω πίσω και ταλαιπωρούμαι σε θέματα ανασφάλειας, μπαίνω δηλαδή σε μια διαδικασία σύγκρισης με ανθρώπους που έχω πολύ ψηλά».
Σε ό,τι αφορά τους καλλιτέχνες που θαυμάζει δεν εστιάζει μόνο στο ρεπερτόριό τους, αλλά και στο πώς έχουν σταθεί στον χώρο. Καίτη Γκρέυ, Γιώτα Λύδια, Χαρούλα Αλεξίου, Αλκηστις Πρωτοψάλτη, Δήμητρα Γαλάνη, Ελευθερία Αρβανιτάκη. «Με έχουν εμπνεύσει, έχουν αλλάξει την αισθητική μου και με έκαναν να σέβομαι και να αντιμετωπίζω σοβαρά το τραγούδι, γιατί κι αυτές έτσι έπραξαν. Επειδή πορεύομαι μ’ αυτόν τον τρόπο κάποιοι μπορεί να με θεωρούν ξενέρωτη ή ότι δεν έχω χιούμορ. Αυτό είναι ένα κόστος που, αν συμπεριφερόμουν κάπως αλλιώς, μπορεί να μην το είχα. Τώρα όμως νιώθω ότι είμαι συνεπής στα όνειρά μου και στους ανθρώπους δίπλα στους οποίους ξεκίνησα: τον Γιώργο Νταλάρα, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τον Φίλιππο Πλιάτσικα. Ο Νταλάρας υπήρξε και η πιο αγαπημένη μου συνεργασία γιατί τότε έμαθα να δουλεύω. Μου έδωσε κατευθείαν σαφές μήνυμα ότι “μάγκα, εδώ θέλει δουλειά. Δεν ήρθες για να παίρνεις το μικρόφωνο όπως στο σπίτι σου μπροστά στον καθρέφτη και να αυτοχειροκροτείσαι”. Δεν σου κρύβω, μάλιστα, ότι στην αρχή δυσκολεύτηκα πολύ», εξηγεί.

Μεγάλωσε στα καμαρίνια του «Αχ Μαρία», τελείωσε δραματική σχολή, έπαιξε την Εντίθ Πιάφ σε μιούζικαλ στο Εθνικό και δηλώνει εμφατικά για το θέατρο: «Με έχει κερδίσει ανελέητα και ανεπανόρθωτα και πιστεύω πως μελλοντικά θα έχω σχέση μαζί του». Εχει να κάνει διακοπές χρόνια, καθώς κάθε καλοκαίρι βρίσκεται σε περιοδεία. Αρνείται ότι μια αρνητική κριτική μπορεί να τη ρίξει στα πατώματα: «Στα πατώματα πέφτω μόνο για θέματα που έχουν να κάνουν με ανθρώπους που αγαπώ. Θέλω να έχω στη ζωή μου συνοδοιπόρους που να με αγαπούν και να τους αγαπώ, γι’ αυτό και είμαι πολύ πιστή σε συνεργάτες και φίλους. Και ενώ έχω αμφισβητήσει τον εαυτό μου για πολλά, εδώ θα το πω χωρίς φόβο. Είμαι πάρα πολύ δοτικός άνθρωπος. Η τάση μου είναι να μένω με τον άλλον και να δένομαι».
Προέρχεται εξάλλου από μια εξαιρετικά δεμένη οικογένεια: «Αυτό λοιπόν είναι το οικείο για μένα και αυτό αναζητώ. Θέλω να κάνω κι εγώ τη δική μου οικογένεια, αλλά για να μην έχει προκύψει μέχρι τώρα στη ζωή μου μπορεί κάπως μέσα μου να αντιδρώ, μπορεί να έπεσα λίγο παραπάνω με τα μούτρα στη δουλειά και να με παρέσυρε αυτό». Θα μπορούσε να αφήσει το τραγούδι και να αφοσιωθεί στην οικογένειά της, όπως έκανε η μητέρα της Ισιδώρα Σιδέρη; «Αυτή τη στιγμή κάτι τέτοιο φαντάζει πολύ ξένο σε μένα. Βέβαια, αν η ύπαρξη ενός παιδιού με συνεπάρει, μπορεί... γιατί και η μητέρα μου είναι τέτοια περίπτωση. Μάλλον τη συνεπήρε περισσότερο η ύπαρξή μου από το τραγούδι».

Μου εξηγεί ότι παλαιότερα ήταν ολόιδια ο πατέρας της, αλλά όσο περνούν τα χρόνια μοιάζει όλο και περισσότερο με τη μητέρα της. Με τον Γιάννη Ζουγανέλη διαφωνούν κάποιες φορές: «Για τα όχι που λέω. “Μα γιατί, βρε παιδί μου, δεν το χαίρεσαι όλο αυτό;” μου λέει. Αλήθεια το χαίρομαι, αλλά χρειάζομαι τον χρόνο μου επειδή ξέρω ότι αυτή η δουλειά είναι τόσο γοητευτική που αν λέω ναι, θα παρασυρθώ να κάνω τα πάντα - κι εγώ θέλω να αντέξω στον χρόνο. Και ο μόνος τρόπος για να αντέξεις στον χρόνο είναι να πηγαίνεις λίγο πιο αργά από εκείνον. Να μην πηγαίνεις με τη φόρα που έρχεται αυτός».
Τον Φεβρουάριο θα ξεκινήσει τα live της στο «Ανοδος Stage». Μου ξεκαθαρίζει ότι την αποσυντονίζει η νέα τάση που θέλει στους χώρους διασκέδασης να είναι όλοι όρθιοι σαν σε κλαμπ. «Δεν με αφήνει να συγκεντρωθώ όλο αυτό. Μ’ αρέσει ο άλλος να σηκωθεί να χορέψει και η χαρά μου στο πρόγραμμα είναι να τους βλέπω να είναι όρθιοι, αλλά αυτό θέλω να συμβεί από την επικοινωνία μας. Μ’ αρέσει να με λένε “δια σκεδάστρια”. Απλά επειδή έρχεσαι στο σπίτι μου και σε έχω καλέσει στον δικό μου χώρο, θέλω να κυλήσουν τα πράγματα χωρίς να είναι εκ των προτέρων καθορισμένα».

Είναι ενεργή στα social media σε ό,τι αφορά την επικοινωνία της με τους άλλους, αλλά βαριέται φριχτά να ποστάρει και ξεχνιέται. Δεν είναι ο άνθρωπος των selfies, ούτε θα βρεθεί σε μια συναυλία ή για καφέ με τους φίλους της και θα σηκώσει το κινητό για να απαθανατίσει τη στιγμή. Τι θα έλεγε αν ο σύντροφός της τής ζητούσε να βγουν μια selfie για να την ποστάρει; Ανοίγει τα μάτια της έκπληκτη και μόνο που τόλμησα να σκεφτώ κάτι τέτοιο: «Δεν θα το επέτρεπα ακόμα κι αν ήμασταν παντρεμένοι! Ούτε των άλλων θέλω να βλέπω. Ακόμη και ο Μπραντ Πιτ και η Αντζελίνα Τζολί χωριστά μου άρεσαν. Γιατί να τους δω μαζί, αφού είναι τόσο ωραίοι μόνοι τους;»
https://www.protothema.gr/gala/article/ ... nZA02ulq2Q

Είναι η χαρά των αντιφάσεων. Ρομαντική αλλά πρακτική, ήρεμη και δυναμική. Οσοι τη γνωρίζουν μόνο μέσα από το ρεπερτόριό της ξαφνιάζονται ευχάριστα διαπιστώνοντας στο «The Voice» τη λαμπερή και παιχνιδιάρικη πλευρά της
Τη βλέπω να ποζάρει στον φωτογραφικό φακό με απίστευτη άνεση και να απολαμβάνει κάθε στιγμή. Κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας είναι 100% παρούσα, δεν έχει κινητό μαζί της, κοιτά κατάματα, γελά αβίαστα και η ήρεμη κοριτσίστικη φωνή της ξεπλένει όλη την καθημερινότητα από τη σκέψη σου.
Ξέρει να εκπλήσσει - και μπορώ να πω ότι το επιδιώκει. Η κίνησή της να βρεθεί στην πολυθρόνα του coach στο talent show του ΣΚΑΪ ήταν ένα κλείσιμο του ματιού σε όσους απλά δεν τη γνώριζαν. «Η τηλεόραση ήρθε σε μια στιγμή της ζωής μου που ήμουν καλά με το να το δοκιμάσω και χαίρομαι που το έκανα. Ηθελα να μπω σε αυτό το πράγμα το πιο λαμπερό και να μη στέκομαι απέξω σαν φοβική. Με αφορούσε όμως να είμαι συνεπής στο κοινό που με ακολουθεί. Βλέπεις, η τηλεόραση είναι πολύ διασκεδαστικό μέσο, αλλά είσαι στο σπίτι σου με ένα τηλεκοντρόλ και επιλέγεις τι θα δεις. Τόσα χρόνια, όμως, δίπλα μου είναι άνθρωποι που βγαίνουν από το σπίτι τους και, παρά τα όποια προβλήματα μπορεί να έχουν, δίνουν τα χρήματά τους για να με δουν. Με αφορά λοιπόν οι άνθρωποι αυτοί να πουν: "Ναι, και στην τηλεόραση είναι η Ελεονώρα που ξέραμε". Οταν βέβαια είπα το “ναι” και έκανα το πρώτο γύρισμα, στο οποίο ομολογώ είχα πάρα πολύ άγχος, ένιωσα ότι μπορώ να διαχειριστώ αυτό το διαφορετικό περιβάλλον στο οποίο βρέθηκα. Ευτυχώς και τα παιδιά με στήριξαν και με έκαναν να νιώσω άνετα μαζί τους από την αρχή», μου λέει. Οταν τη ρωτάω δε αν σκέφτεται την πιθανότητα να βγει νικήτρια, αρνείται με έμφαση και αιτιολογία: «Οταν σκέφτομαι ότι μπορεί να κερδίσω γίνομαι ανταγωνιστική - και δεν μ’ αρέσει να γίνομαι ανταγωνιστική».

Γνωρίζεται χρόνια με τον Πάνο Μουζουράκη και τον αγαπά πολύ, τον θαυμάζει και λατρεύει το χιούμορ του: «Ο Πάνος όμως έχει και μια πλευρά κρυμμένη, την οποία γνωρίζουν λίγοι άνθρωποι και, πίστεψέ με, έχει επίσης απίστευτο ενδιαφέρον». Μιλά με ενθουσιασμό για την Ελενα Παπαρίζου: «Είναι ο πιο καλοπροαίρετος άνθρωπος που υπάρχει. Πέρα από κούκλα, είναι και ένα θετικό και γλυκό πλάσμα, μονίμως ανοιχτό στην καλή πλευρά των ανθρώπων και των πραγμάτων». Οσο για τον Σάκη Ρουβά: «Πιάνω τον εαυτό μου να τον παρακολουθεί και ώρες- ώρες αναρωτιέμαι: “Τώρα αλήθεια το κάνει αυτό;”. Φάνταζε σχεδόν ψεύτικος στα μάτια μου από την τόση λάμψη και τώρα που τον ζω από κοντά έχω εντυπωσιαστεί. Δεν περίμενα να νιώσω τόσο οικεία μαζί του. Μ’ αρέσει που έχουμε αυτή την επικοινωνία και αλληλοπειραζόμαστε». Θα σκεφτόταν να κάνει κάτι άλλο τηλεοπτικά; «Δεν είναι στις προθέσεις μου. Αυτή τη στιγμή κάνω το “The Voice” και το απολαμβάνω», καταλήγει.
Πιστεύει ότι ο κόσμος που δεν την έχει δει στη σκηνή και στις συναυλίες έχει μια λανθασμένη εικόνα γι’ αυτήν. Μια πιο «βαριά» εκδοχή του χαρακτήρα της. «Ισως να μην είμαι τόσο κοινωνική όσο πρέπει, και ο κόσμος που λειτουργεί μέσα από την τηλεόραση να έχει άλλη εικόνα για μένα. Δεν ξέρω αν φταίω κι εγώ. Είμαι ένας άνθρωπος που έχει επιλέξει να εκθέτει τον εαυτό του στα live. Εκεί είναι η πραγματικότητά μου. Εκεί τραγουδάω τα πάντα και ο θεατής έρχεται σε επαφή και με το χιούμορ μου και με την ανεβαστική μου πλευρά. Από την άλλη, μπορεί να φταίει και το ότι το υλικό των τραγουδιών μου είναι λίγο σκοτεινό ως ρεπερτόριο. Το γεγονός ότι έχουν έρθει στα χέρια μου τραγούδια λίγο πιο στενάχωρα μπορεί να είναι συγκυριακό. Πέτυχε την πρώτη φορά, οπότε και οι δημιουργοί με ταύτισαν με αυτό. Δεν έρχονται πολύ συχνά χαρωπά τραγούδια στα χέρια μου κι ένα-δυο που ήρθαν και μου άρεσαν τα έχω πει. Διαλέγω εκείνα που χτυπούν στην καρδιά μου. Προσπαθώ να είμαι ειλικρινής και να μην παραπλανώ τον κόσμο. Θέλω να ξέρουν τι είμαι και τι πρεσβεύω».

Αγαπά όλα όσα περιλαμβάνει η δουλειά της: πρόβες, φωτογραφήσεις, συνεντεύξεις. «Μέσα από τη δουλειά μου αισθάνομαι ότι γίνομαι καλύτερη και γι’ αυτό την αγαπάω και την παίρνω τόσο σοβαρά. Μου αλλάζει την καθημερινότητα και με κάνει πιο ευτυχισμένη. Δεν είμαι άνθρωπος που θα έβρισκε εύκολα την ευτυχία αλλιώς». Παραδέχεται ότι την απασχολεί αρκετά η εικόνα της, γι’ αυτό και κατά καιρούς έχει πειραματιστεί πολύ με τα μαλλιά της και την εμφάνισή της. «Εχω στόχο να αλλάζω. Ψάχνομαι. Τώρα είμαι πολύ καλύτερα απ’ ό,τι ήμουν παλιότερα, αλλά το “καλά” δεν είμαι χαρακτήρας που θα το πω ποτέ. Ξέρεις, αν κάτι με ενοχλεί στον εαυτό μου είναι ίσως ότι μερικές φορές μένω πίσω και ταλαιπωρούμαι σε θέματα ανασφάλειας, μπαίνω δηλαδή σε μια διαδικασία σύγκρισης με ανθρώπους που έχω πολύ ψηλά».
Σε ό,τι αφορά τους καλλιτέχνες που θαυμάζει δεν εστιάζει μόνο στο ρεπερτόριό τους, αλλά και στο πώς έχουν σταθεί στον χώρο. Καίτη Γκρέυ, Γιώτα Λύδια, Χαρούλα Αλεξίου, Αλκηστις Πρωτοψάλτη, Δήμητρα Γαλάνη, Ελευθερία Αρβανιτάκη. «Με έχουν εμπνεύσει, έχουν αλλάξει την αισθητική μου και με έκαναν να σέβομαι και να αντιμετωπίζω σοβαρά το τραγούδι, γιατί κι αυτές έτσι έπραξαν. Επειδή πορεύομαι μ’ αυτόν τον τρόπο κάποιοι μπορεί να με θεωρούν ξενέρωτη ή ότι δεν έχω χιούμορ. Αυτό είναι ένα κόστος που, αν συμπεριφερόμουν κάπως αλλιώς, μπορεί να μην το είχα. Τώρα όμως νιώθω ότι είμαι συνεπής στα όνειρά μου και στους ανθρώπους δίπλα στους οποίους ξεκίνησα: τον Γιώργο Νταλάρα, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τον Φίλιππο Πλιάτσικα. Ο Νταλάρας υπήρξε και η πιο αγαπημένη μου συνεργασία γιατί τότε έμαθα να δουλεύω. Μου έδωσε κατευθείαν σαφές μήνυμα ότι “μάγκα, εδώ θέλει δουλειά. Δεν ήρθες για να παίρνεις το μικρόφωνο όπως στο σπίτι σου μπροστά στον καθρέφτη και να αυτοχειροκροτείσαι”. Δεν σου κρύβω, μάλιστα, ότι στην αρχή δυσκολεύτηκα πολύ», εξηγεί.

Μεγάλωσε στα καμαρίνια του «Αχ Μαρία», τελείωσε δραματική σχολή, έπαιξε την Εντίθ Πιάφ σε μιούζικαλ στο Εθνικό και δηλώνει εμφατικά για το θέατρο: «Με έχει κερδίσει ανελέητα και ανεπανόρθωτα και πιστεύω πως μελλοντικά θα έχω σχέση μαζί του». Εχει να κάνει διακοπές χρόνια, καθώς κάθε καλοκαίρι βρίσκεται σε περιοδεία. Αρνείται ότι μια αρνητική κριτική μπορεί να τη ρίξει στα πατώματα: «Στα πατώματα πέφτω μόνο για θέματα που έχουν να κάνουν με ανθρώπους που αγαπώ. Θέλω να έχω στη ζωή μου συνοδοιπόρους που να με αγαπούν και να τους αγαπώ, γι’ αυτό και είμαι πολύ πιστή σε συνεργάτες και φίλους. Και ενώ έχω αμφισβητήσει τον εαυτό μου για πολλά, εδώ θα το πω χωρίς φόβο. Είμαι πάρα πολύ δοτικός άνθρωπος. Η τάση μου είναι να μένω με τον άλλον και να δένομαι».
Προέρχεται εξάλλου από μια εξαιρετικά δεμένη οικογένεια: «Αυτό λοιπόν είναι το οικείο για μένα και αυτό αναζητώ. Θέλω να κάνω κι εγώ τη δική μου οικογένεια, αλλά για να μην έχει προκύψει μέχρι τώρα στη ζωή μου μπορεί κάπως μέσα μου να αντιδρώ, μπορεί να έπεσα λίγο παραπάνω με τα μούτρα στη δουλειά και να με παρέσυρε αυτό». Θα μπορούσε να αφήσει το τραγούδι και να αφοσιωθεί στην οικογένειά της, όπως έκανε η μητέρα της Ισιδώρα Σιδέρη; «Αυτή τη στιγμή κάτι τέτοιο φαντάζει πολύ ξένο σε μένα. Βέβαια, αν η ύπαρξη ενός παιδιού με συνεπάρει, μπορεί... γιατί και η μητέρα μου είναι τέτοια περίπτωση. Μάλλον τη συνεπήρε περισσότερο η ύπαρξή μου από το τραγούδι».

Μου εξηγεί ότι παλαιότερα ήταν ολόιδια ο πατέρας της, αλλά όσο περνούν τα χρόνια μοιάζει όλο και περισσότερο με τη μητέρα της. Με τον Γιάννη Ζουγανέλη διαφωνούν κάποιες φορές: «Για τα όχι που λέω. “Μα γιατί, βρε παιδί μου, δεν το χαίρεσαι όλο αυτό;” μου λέει. Αλήθεια το χαίρομαι, αλλά χρειάζομαι τον χρόνο μου επειδή ξέρω ότι αυτή η δουλειά είναι τόσο γοητευτική που αν λέω ναι, θα παρασυρθώ να κάνω τα πάντα - κι εγώ θέλω να αντέξω στον χρόνο. Και ο μόνος τρόπος για να αντέξεις στον χρόνο είναι να πηγαίνεις λίγο πιο αργά από εκείνον. Να μην πηγαίνεις με τη φόρα που έρχεται αυτός».
Τον Φεβρουάριο θα ξεκινήσει τα live της στο «Ανοδος Stage». Μου ξεκαθαρίζει ότι την αποσυντονίζει η νέα τάση που θέλει στους χώρους διασκέδασης να είναι όλοι όρθιοι σαν σε κλαμπ. «Δεν με αφήνει να συγκεντρωθώ όλο αυτό. Μ’ αρέσει ο άλλος να σηκωθεί να χορέψει και η χαρά μου στο πρόγραμμα είναι να τους βλέπω να είναι όρθιοι, αλλά αυτό θέλω να συμβεί από την επικοινωνία μας. Μ’ αρέσει να με λένε “δια σκεδάστρια”. Απλά επειδή έρχεσαι στο σπίτι μου και σε έχω καλέσει στον δικό μου χώρο, θέλω να κυλήσουν τα πράγματα χωρίς να είναι εκ των προτέρων καθορισμένα».

Είναι ενεργή στα social media σε ό,τι αφορά την επικοινωνία της με τους άλλους, αλλά βαριέται φριχτά να ποστάρει και ξεχνιέται. Δεν είναι ο άνθρωπος των selfies, ούτε θα βρεθεί σε μια συναυλία ή για καφέ με τους φίλους της και θα σηκώσει το κινητό για να απαθανατίσει τη στιγμή. Τι θα έλεγε αν ο σύντροφός της τής ζητούσε να βγουν μια selfie για να την ποστάρει; Ανοίγει τα μάτια της έκπληκτη και μόνο που τόλμησα να σκεφτώ κάτι τέτοιο: «Δεν θα το επέτρεπα ακόμα κι αν ήμασταν παντρεμένοι! Ούτε των άλλων θέλω να βλέπω. Ακόμη και ο Μπραντ Πιτ και η Αντζελίνα Τζολί χωριστά μου άρεσαν. Γιατί να τους δω μαζί, αφού είναι τόσο ωραίοι μόνοι τους;»
https://www.protothema.gr/gala/article/ ... nZA02ulq2Q
Re: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Ελεωνόρα Ζουγανέλη: Κάθε φορά πρώτη φορά

Η δημοφιλής τραγουδίστρια πιστεύει ότι κάνει ακόμα τα πρώτα της βήματα, ανακαλύπτοντας διαρκώς νέες καλλιτεχνικές αφετηρίες. Και παρατηρεί πολύ, πάρα πολύ τους ανθρώπους. Αυτούς, λέει ότι, αναζητά.
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη θα μπορούσε να κάνει πολλά και διαφορετικά πράγματα στη ζωή της. Άλλωστε αυτοπροσδιορίζεται ως δουλευταρού. Πριν από δεκαπέντε χρόνια όμως έκανε μια επιλογή που κάθε ημέρα αποδεικνύεται ολοένα και σωστότερη. Δεν ήταν ούτε εύκολη ούτε απλή. Πολύ περισσότερο δεν ήταν κάποιο οικογενειακό πεπρωμένο που έπρεπε ψυχαναγκαστικά να εκπληρώσει. Αεικίνητη καλλιτεχνικά, με διακριτή πορεία και τραγούδια με δυναμική να περάσουν στη σφαίρα του «κλασικού», η Ζουγανέλη ενσαρκώνει μια sui generis περίπτωση καλλιτέχνη. Φέτος, η τηλεοπτική εικόνα της ως coach του The Voice απλώς επισφραγίζει ότι πρόκειται και για μια πολύ ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου.
- Πώς βρεθήκατε φέτος στην καρέκλα της coach του The Voice; Η αλήθεια είναι ότι η πρόταση με βρήκε στην καλοκαιρινή περιοδεία μου. Ταξίδευα για να πάω στην Πάτρα. Πανικοβλήθηκα αρχικά. Έπρεπε να αποφασίσω πολύ γρήγορα για κάτι το οποίο για μένα, για τα δικά μου δεδομένα δεν ήταν απλό. Ήταν μια μεγάλη αλλαγή. Και είμαι σίγουρη ότι θα φέρει ακόμα μεγαλύτερη αλλαγή. Έπαθα λοιπόν μια ταραχή. Πήρα μια απόσταση, τελείωσα το live και στην επιστροφή για Αθήνα άρχισα να βάζω κάτω τα υπέρ και τα κατά. Πιστεύω ότι σε όλα τα πράγματα από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα υπάρχουν πάντα θετικά και αρνητικά. Γενικά δεν είμαι άνθρωπος που αποφεύγει τα πράγματα. Ειδικά όταν κάτι έρχεται τόσο καθαρά. Ίσως να μην το κυνηγούσα ποτέ μόνη μου. Όμως όταν έρχεται κάτι, δεν είμαι από αυτούς που το αποφεύγουν. Εκτός κι αν αισθανθώ ότι είναι καταστροφικό για μένα. Συνήθως το δέχομαι, το δοκιμάζω και αποφασίζω αν θέλω να εξακολουθήσω να το κάνω.
- Ποιο ήταν η μεγαλύτερη τροχοπέδη για να απαντήσετε θετικά; Η πολλή έκθεση. Μόνο. Ξαφνικά, από εκεί που είσαι σε ένα κοινό που γνωρίζει τη δουλειά σου και γουστάρει να έρθει να σε δει ή σε έχει δει παρεμπιπτόντως σε κάποιο live και του αρέσεις, μπαίνεις ξαφνικά μέσα στο σπίτι του άλλου, εισβάλλεις μέσω της τηλεόρασης. Ξέρετε, το live είναι μια γλυκιά ασπίδα. Όλοι οι άνθρωποι, και εμείς που το δημιουργούμε και το κοινό, έρχονται με θετική όχι με κριτική διάθεση. Κι αν τους κάνεις να περάσουν καλά αυτόματα έχει συμβεί μια ωραία σχέση. Πάντως, επειδή είμαι κι ένας χαρακτήρας που αν δεν μου αρέσει κάτι φαίνεται, είχα αγωνία αν θα μου αρέσει η τηλεόραση. Ευτυχώς, μου αρέσει. Αν καταπιεζόμουν, θα φαινόταν.
- Σας βλέπετε στην τηλεόραση; Προσπάθησα να δω κάποια πράγματα, γιατί δεν είχα συνείδηση πώς «γράφει» αυτό που κάνω. Ο λόγος που εξακολουθώ να το βλέπω ανά τακτά διαστήματα είναι για να έχω έλεγχο μην κάνω κάτι, το δω μετά και πω “γιατί;”. Από την άλλη δεν θέλω να χάσω τον αυθορμητισμό μου στο γύρισμα.
- Έχετε σκεφτεί ότι επιλέγετε και καθοδηγείτε δυνάμει ανταγωνιστές σας; Δεν το βλέπω καθόλου έτσι. Και τώρα που το είπατε δυσκολεύτηκα να το καταλάβω. Δεν έχει πάει καθόλου το μυαλό μου εκεί. Είμαι ανταγωνιστική όταν προκύψει. Είναι μια δουλειά που έχει ανταγωνισμό, αλλά νομίζω ότι όσο το βλέπεις και το ζεις έτσι, το μόνο που πετυχαίνεις είναι να βρίσκεσαι διαρκώς σε μια άμυνα. Δεν μπορείς να κερδίζεις εδάφη. Και νομίζω ότι είναι πολύ καθοριστικό να κερδίζεις έδαφος και να παίρνεις λίγο παραπάνω χώρο κάνοντας αυτή τη δουλειά. Οπότε για τα παιδιά δεν νιώθω καθόλου έτσι. Προσπαθώ να είμαι δίπλα τους, γιατί οι ρυθμοί της τηλεόρασης είναι πολύ γρήγοροι και επιτακτικοί και, ειδικά όταν κάποιος είναι αγχωμένος ή πιεσμένος, προσπαθώ ό,τι γνώση και πείρα έχω να τη μεταφέρω και τους προτείνω να κρατήσουν ανέπαφο από τα βέλη της πίεσης και του χρόνου, τον κόσμο τους. Αυτή τη σχέση έχω με τα παιδιά. Λειτουργώ προστατευτικά.
- Είναι μια καλή αφορμή για να ανατρέξετε κι εσείς στα δικά σας πρώτα βήματα; Τα πρώτα μου βήματα τα θυμάμαι γενικά συχνά. Όμως αισθάνομαι ότι ακόμα κάνω τα πρώτα μου βήματα. Νιώθω ότι συνέχεια ξεκινάω κάτι καινούργιο. Δεν είμαι από αυτούς που νιώθουν ότι έχουν φτάσει κάπου. Πάντα ξαναβρίσκομαι στο σημείο να λέω «α, ένα πρώτο βήμα», ίσως επειδή δοκιμάζω νέα πράγματα. Συνέχεια μηδενίζει το κοντέρ. Η επαφή μου με την ομάδα μου στο Voice με κάνει να συνειδητοποιώ τι έχω μάθει εγώ η ίδια. Η ανάγκη να μεταφέρω τη γνώση μου με έκανε συνειδητή απέναντι στη γνώση μου. Ότι έχω απελευθερωθεί, έχω αρχίσει να… Εγώ δεν τραγουδάω εκτός σκηνής. Μόνο εκεί ανοίγω το στόμα μου. Είμαι ένας άνθρωπος που με παρέες, με φίλους, με την μπάντα μου ακόμα δεν είμαι εύκολη στο να τραγουδήσω. Αυτό είναι κάτι που κέρδισα από την επαφή μου με τα παιδιά, να τραγουδάω μαζί τους στις πρόβες. Χαλάρωσα και έσπασα ένα κομμάτι ντροπής που είχα.
- Αλήθεια είστε τόσο συνεσταλμένη; Είμαι γενικά πολύ ντροπαλή. Δεν μου είναι εύκολο στα καλά καθούμενα να αρχίσω να τραγουδάω. Συνήθως τα ακούω μέσα μου τα τραγούδια.
- Οι δικοί σας δάσκαλοι ποιοι ήταν; Οι πιο σημαντικοί δάσκαλοι ήταν οι ίδιοι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάστηκα. Και φυσικά η μάνα μου και ο πατέρας μου. Από τα παιδικά χρόνια μου είμαι παρατηρήτρια πραγμάτων που για μένα είναι πολύ μεγάλο σχολείο και εισπράττω στην καθημερινότητά μου τι μου έχει αφήσει. Δάσκαλοι είναι όσοι με επέλεξαν να είμαι κοντά τους στα πρώτα μου βήματα. Και είναι πολλοί. Ο Νταλάρας, ο Μικρούτσικος, ο Πλιάτσικας, ο Κούτρας, ο Λαυρέντης. Έμαθα πώς χρειάζεται να δουλεύεις. Έχει μια πολύ μεγάλη διαδικασία και προσωπικής δουλειάς και πρακτικής δουλειάς για να βγεις να τραγουδήσεις. Είναι τελείως διαφορετικό να παρατηρείς τη δουλειά ως παιδί και να χαίρεσαι με ό,τι συμβαίνει και τελείως άλλο να επιλέξεις να την κάνεις.
- Πώς αποφασίσατε ότι θα γίνετε τραγουδίστρια; Το αποφάσισα θεωρητικά την πρώτη φορά που πήγα στη Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου, όπου ήταν όλα πολύ ωραία και μελιστάλαχτα. Ήταν μια πολύ προστατευτική ομάδα ανθρώπων που δούλευε με σεβασμό απέναντι στο τραγούδι. Υπήρχε ένα μπαλόνι προστασίας. Οικογενειακό. Μετά βγήκα στον δρόμο, έφυγα από το μπαλόνι και πήγα να δουλέψω ως μονάδα. Η πρώτη μου εμπειρία ήταν το 2004 με τον Γιώργο Νταλάρα και τον Αντώνη Ρέμο. Εκεί ένιωσα τον πρώτο μου φόβο. Τότε, αφού κατάλαβα τις απαιτήσεις της δουλειάς, έβαλα την ερώτηση στον εαυτό μου αν θέλω να είμαι τραγουδίστρια ή όχι. Ήταν μια έντονη χρονιά για μένα. Αμφιταλαντεύτηκα πάρα πολύ.
- Τι σας φόβισε; Διαπίστωσα τις απαιτήσεις της δουλειάς. Την προσωπική διαδικασία που χρειάζεται για να βγεις και να εκτεθείς, να αρχίσεις να επηρεάζεις, να αρέσεις. Είχα πολλούς δρόμους που έπρεπε να δουλέψω. Και ευγνωμονώ πάντα εκείνη την πρώτη στιγμή γιατί βούτηξα κατευθείαν στα βαθιά και είπα «α, πνίγομαι. Πρέπει να δουλέψω». Έτσι άρχισα να δουλεύω πολύ σκληρά.
- Μικρή πώς ονειρευόσασταν τον μεγάλο εαυτό σας; Ήθελα να ασχοληθώ και με το τραγούδι και με το θέατρο. Θεωρητικά. Μου άρεσε. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Ναι, συντονιζόμουν με αυτό, αλλά τελικά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο ωραία από τη φαντασία.
- Άρα είστε μάλλον ευτυχισμένη. Σε σχέση με αυτό είμαι. Είμαι δουλευταρού και γενικώς δεν μπορώ να κάθομαι. Βαριέμαι. Αυτή η δουλειά δεν σε αφήνει στιγμή να κάτσεις. Αν το θέλεις, μπορείς να κάνεις συνέχεια κάτι. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη ευτυχία για μένα.
- Δεν αναζητάτε στιγμές στις οποίες απλώς δεν κάνετε τίποτα; Τίποτα όχι. Σκέφτομαι ή οργανώνω κάτι ή ονειρεύομαι ή ψάχνομαι μέσα μου: πού βρίσκομαι και πού δεν βρίσκομαι. Δεν μου αρέσει να κάθομαι.
- Τι πιστεύετε ότι βρίσκει ο κόσμος σε σας; Γιατί αρέσετε; Πιστεύω ότι ίσως βρήκαν κάτι στη φωνή μου. Μπορεί να τους άρεσε η χροιά μου ή ο τρόπος που τραγουδάω. Εγώ εκείνο που νιώθω είναι ότι έχω μια τιμιότητα απέναντι στο τραγούδι. Δεν υπεκφεύγω. Μπαίνω, βουτάω βαθιά. Κι αυτό εμπεριέχει και σωστά και λάθη. Όμως ένας άνθρωπος που με έχει παρακολουθήσει βλέπει έναν άλλο άνθρωπο που το κάνει με τα χίλια. Βουτάει με ειλικρίνεια και με διάθεση για εξέλιξη.
- Παρατηρώντας την πορεία σας, δεν μπορώ να βρω μια καλλιτεχνική αποτυχία. Έχετε καμία; Αποτυχία δεν έχω. Έχω περιόδους που είναι πιο κατεβασμένες. Μπορεί αρχικά να αισθανθείς ανασφάλεια και φοβία μέσα σε αυτές, όμως είναι πολύτιμες. Όταν είσαι συνέχεια ας το πούμε στην κορυφή, δεν ξέρεις τι γίνεται. Δεν προλαβαίνεις να δεις τα πράγματα. Οπότε όταν πας δυο σκαλιά πιο κάτω και ξελαχανιάζεις, συμβαίνουν πάρα πολλά. Παρατηρείς τι έκανες και τι δεν έκανες, αν σ’ αρέσει αυτό που κάνεις ή θέλει μετακίνηση, τι κουβαλάς από το παρελθόν και πια δεν το χρειάζεσαι. Είναι μια πολύ όμορφη διαδικασία να κάνεις αυτή τη δουλειά. Πολλές φορές με ρωτούν τι θέλω για το μέλλον. Δεν αποζητώ κάτι συγκεκριμένο. Αναζητώ να μπορώ να κάνω αυτή τη δουλειά, γιατί δεν σε αφήνει ούτε καν να μπορείς να δεις το μέλλον. Είναι τόσο δημιουργική στο τώρα. Με ισορροπεί στη ζωή μου αυτό.
- Σας αγχώνει κάτι στην τέχνη σας; Με αγχώνει το να μπορώ να είμαι σε εγρήγορση και να αγγίζω σε κάποιο επίπεδο τους ανθρώπους. Πιο μεγάλη αγωνία έχω να επικοινωνώ με τους ανθρώπους παρά να τραγουδάω. Απλά προς το παρόν αυτό συμβαίνει μέσα από το τραγούδι. Πάντα η ανάγκη μου θα είναι να βρω τρόπο να επικοινωνώ.

- Είστε και στη ζωή σας έτσι; Ένας κοινωνικός άνθρωπος; Δεν είμαι αντικοινωνική ούτε κλεισμένη σε καβούκι. Μου αρέσει όμως να είμαι μόνη μου. Ίσως γιατί όταν επικοινωνώ, επικοινωνώ πολύ. Δεν είμαι μίζερη, είμαι δοτική. Οπότε ίσως να 'χω ανάγκη ανάκτησης δυνάμεων.
- Και τι σας αρέσει να κάνετε όταν είστε μόνη; Είτε να φροντίζω το σπίτι μου, είτε να διαβάζω, είτε να χαζολογάω στο ίντερνετ, είτε να κάνω βόλτες στο κέντρο. Θέλω να περνάω στιγμές και να 'χω αναμνήσεις με τον εαυτό μου μόνο.
- Έχετε κάποια καθημερινή ρουτίνα; Μου αρέσουν πολύ οι πρωινές ώρες στο σπίτι μου. Ο πρωινός καφές μου, το μικρό συγύρισμα που κάνω, η φροντίδα των καναρινιών που έχω είναι πράγματα που δεν τα αλλάζω με τίποτα.
- Αναρωτιέμαι αν είστε τόσο δραματική στη ζωή σας, όσο και στις ερμηνείες σας; Καμιά φορά παρανοούμε τα πράγματα οι άνθρωποι. Δραματικό δεν σημαίνει απαραίτητα στενάχωρο. Όμως μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου δραματικό. Είμαι έντονη γενικά. Και τη χαρά μου την εκφράζω πολύ έντονα και τον πόνο μου και τα νεύρα μου. Έχω πολλές γωνίες. Νομίζω ότι σε αυτό συμφωνώ. Είναι στοιχείο του χαρακτήρα μου που βγαίνει στη σκηνή και στα τραγούδια μου. Αυτό ή που θα με ακολουθεί για πάντα ή όσο μεγαλώνω και οι γωνίες μου γλυκαίνουν θα αλλάζει. Ήδη κάποιες γωνίες μου έχουν εξαφανιστεί. Πάντως, μου αρέσουν οι στιγμές έξαρσης.
- Αντιμετωπίσατε δυσκολίες ως μια νέα γυναίκα σε έναν ανταγωνιστικό επαγγελματικό χώρο; Κάποιοι με είδαν με συμπάθεια και με αγάπη. Ενώ είμαι ένας άνθρωπος που αναζητώ να γνωρίζω την πραγματικότητα, κάποια πράγματα συνειδητά τα προσπερνάω. Όταν συναντάω κάποιον άνθρωπο καχύποπτο, επειδή εγώ δεν είμαι και δεν θέλω να είμαι καθόλου καχύποπτη, δεν θα του δώσω καμία σημασία. Όταν μπαίνω σε καχυποψία παλεύω να την αποτινάξω. Ίσως με κάποιο τρόπο έτσι έχω ξεφύγει από πολλά πράγματα. Όχι από τις δυσκολίες. Δυσκολίες αντιμετωπίζω ακόμα. Είναι δύσκολο να υπάρχεις σ’ αυτόν τον χώρο. Θέλει και αντοχές και οργάνωση και να μη χάνεις ποτέ τον στόχο σου. Υπάρχουν πολλοί πειρασμοί. Χρειάζεται να είσαι κεντραρισμένος. Κι αυτό δεν είναι σαν την ευθυγράμμιση του αυτοκινήτου, να πατάς ένα κουμπί και να γίνεται.
- Σκεφτήκατε ποτέ να τα παρατήσετε; Αληθινά; Όχι. Το λέω καμιά φορά πάνω στα νεύρα μου. Αλλά περισσότερο το κάνω για να γκρινιάξω.
- Ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος από αυτά τα 15 χρόνια στην τέχνη σας; Έχει γίνει καλύτερη η καθημερινότητα και η ζωή μου. Από την ώρα που ξυπνάω μέχρι την ώρα που κοιμάμαι νιώθω ότι η ζωή μου είναι καλύτερη. Δεν το περίμενα ότι θα συνέβαινε μέσα από αυτή τη δουλειά. Ήρθε ξαφνικά. Ή εγώ το συνδύασα ή όντως μπορεί να στο προσφέρει αυτή η δουλειά. Κάνει την καθημερινότητά μου πολύ πιο ισορροπημένη, πολύ πιο υγιή, πολύ πιο χαριτωμένη, πολύ πιο δημιουργική.
- Τι θαυμάζετε στους ανθρώπους; Θαυμάζω την καλοσύνη. Το να μπορείς μέσα σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε να είσαι καλός με συγκινεί. Η ειλικρίνεια και η αλήθεια δεν αρέσουν. Και δεν μπορούμε να τις δεχτούμε. Ούτε εγώ μπορούσα. Αλλά ευτυχώς έχουν έρθει στη ζωή μου άνθρωποι με αλήθεια. Ξέρετε, δεν είμαστε ανοιχτοί στους ανθρώπους συνήθως. Δεχόμαστε αυτούς που μοιάζουν με μας. Αυτό δεν μας κάνει ούτε καλούς ούτε ειλικρινείς. Τους λίγο πιο παράξενους, τους λίγο πιο διαφορετικούς, τους λίγο πιο αλλόκοτους ή τους καθωσπρέπει, τους κριτικάρουμε. Μου αρέσει να μπορείς να αποδεχτείς τον άλλο όπως είναι. Χωρίς να τον πολυκουμαντάρεις. Αυτό εμπεριέχει ελευθερία.
* Ευχαριστούμε το περιοδικό Gala για την παραχώρηση των φωτογραφιών.
Φιλgood, τεύχος 250.
Πάνος Γιαννακόπουλος , Συνέντευξη: Κώστας Μπουρούσης
http://www.philenews.com/downtown/anthr ... AxJ2UPr7bk
Η δημοφιλής τραγουδίστρια πιστεύει ότι κάνει ακόμα τα πρώτα της βήματα, ανακαλύπτοντας διαρκώς νέες καλλιτεχνικές αφετηρίες. Και παρατηρεί πολύ, πάρα πολύ τους ανθρώπους. Αυτούς, λέει ότι, αναζητά.
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη θα μπορούσε να κάνει πολλά και διαφορετικά πράγματα στη ζωή της. Άλλωστε αυτοπροσδιορίζεται ως δουλευταρού. Πριν από δεκαπέντε χρόνια όμως έκανε μια επιλογή που κάθε ημέρα αποδεικνύεται ολοένα και σωστότερη. Δεν ήταν ούτε εύκολη ούτε απλή. Πολύ περισσότερο δεν ήταν κάποιο οικογενειακό πεπρωμένο που έπρεπε ψυχαναγκαστικά να εκπληρώσει. Αεικίνητη καλλιτεχνικά, με διακριτή πορεία και τραγούδια με δυναμική να περάσουν στη σφαίρα του «κλασικού», η Ζουγανέλη ενσαρκώνει μια sui generis περίπτωση καλλιτέχνη. Φέτος, η τηλεοπτική εικόνα της ως coach του The Voice απλώς επισφραγίζει ότι πρόκειται και για μια πολύ ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου.
- Πώς βρεθήκατε φέτος στην καρέκλα της coach του The Voice; Η αλήθεια είναι ότι η πρόταση με βρήκε στην καλοκαιρινή περιοδεία μου. Ταξίδευα για να πάω στην Πάτρα. Πανικοβλήθηκα αρχικά. Έπρεπε να αποφασίσω πολύ γρήγορα για κάτι το οποίο για μένα, για τα δικά μου δεδομένα δεν ήταν απλό. Ήταν μια μεγάλη αλλαγή. Και είμαι σίγουρη ότι θα φέρει ακόμα μεγαλύτερη αλλαγή. Έπαθα λοιπόν μια ταραχή. Πήρα μια απόσταση, τελείωσα το live και στην επιστροφή για Αθήνα άρχισα να βάζω κάτω τα υπέρ και τα κατά. Πιστεύω ότι σε όλα τα πράγματα από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα υπάρχουν πάντα θετικά και αρνητικά. Γενικά δεν είμαι άνθρωπος που αποφεύγει τα πράγματα. Ειδικά όταν κάτι έρχεται τόσο καθαρά. Ίσως να μην το κυνηγούσα ποτέ μόνη μου. Όμως όταν έρχεται κάτι, δεν είμαι από αυτούς που το αποφεύγουν. Εκτός κι αν αισθανθώ ότι είναι καταστροφικό για μένα. Συνήθως το δέχομαι, το δοκιμάζω και αποφασίζω αν θέλω να εξακολουθήσω να το κάνω.
- Ποιο ήταν η μεγαλύτερη τροχοπέδη για να απαντήσετε θετικά; Η πολλή έκθεση. Μόνο. Ξαφνικά, από εκεί που είσαι σε ένα κοινό που γνωρίζει τη δουλειά σου και γουστάρει να έρθει να σε δει ή σε έχει δει παρεμπιπτόντως σε κάποιο live και του αρέσεις, μπαίνεις ξαφνικά μέσα στο σπίτι του άλλου, εισβάλλεις μέσω της τηλεόρασης. Ξέρετε, το live είναι μια γλυκιά ασπίδα. Όλοι οι άνθρωποι, και εμείς που το δημιουργούμε και το κοινό, έρχονται με θετική όχι με κριτική διάθεση. Κι αν τους κάνεις να περάσουν καλά αυτόματα έχει συμβεί μια ωραία σχέση. Πάντως, επειδή είμαι κι ένας χαρακτήρας που αν δεν μου αρέσει κάτι φαίνεται, είχα αγωνία αν θα μου αρέσει η τηλεόραση. Ευτυχώς, μου αρέσει. Αν καταπιεζόμουν, θα φαινόταν.
- Σας βλέπετε στην τηλεόραση; Προσπάθησα να δω κάποια πράγματα, γιατί δεν είχα συνείδηση πώς «γράφει» αυτό που κάνω. Ο λόγος που εξακολουθώ να το βλέπω ανά τακτά διαστήματα είναι για να έχω έλεγχο μην κάνω κάτι, το δω μετά και πω “γιατί;”. Από την άλλη δεν θέλω να χάσω τον αυθορμητισμό μου στο γύρισμα.
- Έχετε σκεφτεί ότι επιλέγετε και καθοδηγείτε δυνάμει ανταγωνιστές σας; Δεν το βλέπω καθόλου έτσι. Και τώρα που το είπατε δυσκολεύτηκα να το καταλάβω. Δεν έχει πάει καθόλου το μυαλό μου εκεί. Είμαι ανταγωνιστική όταν προκύψει. Είναι μια δουλειά που έχει ανταγωνισμό, αλλά νομίζω ότι όσο το βλέπεις και το ζεις έτσι, το μόνο που πετυχαίνεις είναι να βρίσκεσαι διαρκώς σε μια άμυνα. Δεν μπορείς να κερδίζεις εδάφη. Και νομίζω ότι είναι πολύ καθοριστικό να κερδίζεις έδαφος και να παίρνεις λίγο παραπάνω χώρο κάνοντας αυτή τη δουλειά. Οπότε για τα παιδιά δεν νιώθω καθόλου έτσι. Προσπαθώ να είμαι δίπλα τους, γιατί οι ρυθμοί της τηλεόρασης είναι πολύ γρήγοροι και επιτακτικοί και, ειδικά όταν κάποιος είναι αγχωμένος ή πιεσμένος, προσπαθώ ό,τι γνώση και πείρα έχω να τη μεταφέρω και τους προτείνω να κρατήσουν ανέπαφο από τα βέλη της πίεσης και του χρόνου, τον κόσμο τους. Αυτή τη σχέση έχω με τα παιδιά. Λειτουργώ προστατευτικά.
- Είναι μια καλή αφορμή για να ανατρέξετε κι εσείς στα δικά σας πρώτα βήματα; Τα πρώτα μου βήματα τα θυμάμαι γενικά συχνά. Όμως αισθάνομαι ότι ακόμα κάνω τα πρώτα μου βήματα. Νιώθω ότι συνέχεια ξεκινάω κάτι καινούργιο. Δεν είμαι από αυτούς που νιώθουν ότι έχουν φτάσει κάπου. Πάντα ξαναβρίσκομαι στο σημείο να λέω «α, ένα πρώτο βήμα», ίσως επειδή δοκιμάζω νέα πράγματα. Συνέχεια μηδενίζει το κοντέρ. Η επαφή μου με την ομάδα μου στο Voice με κάνει να συνειδητοποιώ τι έχω μάθει εγώ η ίδια. Η ανάγκη να μεταφέρω τη γνώση μου με έκανε συνειδητή απέναντι στη γνώση μου. Ότι έχω απελευθερωθεί, έχω αρχίσει να… Εγώ δεν τραγουδάω εκτός σκηνής. Μόνο εκεί ανοίγω το στόμα μου. Είμαι ένας άνθρωπος που με παρέες, με φίλους, με την μπάντα μου ακόμα δεν είμαι εύκολη στο να τραγουδήσω. Αυτό είναι κάτι που κέρδισα από την επαφή μου με τα παιδιά, να τραγουδάω μαζί τους στις πρόβες. Χαλάρωσα και έσπασα ένα κομμάτι ντροπής που είχα.
- Αλήθεια είστε τόσο συνεσταλμένη; Είμαι γενικά πολύ ντροπαλή. Δεν μου είναι εύκολο στα καλά καθούμενα να αρχίσω να τραγουδάω. Συνήθως τα ακούω μέσα μου τα τραγούδια.
- Οι δικοί σας δάσκαλοι ποιοι ήταν; Οι πιο σημαντικοί δάσκαλοι ήταν οι ίδιοι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάστηκα. Και φυσικά η μάνα μου και ο πατέρας μου. Από τα παιδικά χρόνια μου είμαι παρατηρήτρια πραγμάτων που για μένα είναι πολύ μεγάλο σχολείο και εισπράττω στην καθημερινότητά μου τι μου έχει αφήσει. Δάσκαλοι είναι όσοι με επέλεξαν να είμαι κοντά τους στα πρώτα μου βήματα. Και είναι πολλοί. Ο Νταλάρας, ο Μικρούτσικος, ο Πλιάτσικας, ο Κούτρας, ο Λαυρέντης. Έμαθα πώς χρειάζεται να δουλεύεις. Έχει μια πολύ μεγάλη διαδικασία και προσωπικής δουλειάς και πρακτικής δουλειάς για να βγεις να τραγουδήσεις. Είναι τελείως διαφορετικό να παρατηρείς τη δουλειά ως παιδί και να χαίρεσαι με ό,τι συμβαίνει και τελείως άλλο να επιλέξεις να την κάνεις.
- Πώς αποφασίσατε ότι θα γίνετε τραγουδίστρια; Το αποφάσισα θεωρητικά την πρώτη φορά που πήγα στη Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου, όπου ήταν όλα πολύ ωραία και μελιστάλαχτα. Ήταν μια πολύ προστατευτική ομάδα ανθρώπων που δούλευε με σεβασμό απέναντι στο τραγούδι. Υπήρχε ένα μπαλόνι προστασίας. Οικογενειακό. Μετά βγήκα στον δρόμο, έφυγα από το μπαλόνι και πήγα να δουλέψω ως μονάδα. Η πρώτη μου εμπειρία ήταν το 2004 με τον Γιώργο Νταλάρα και τον Αντώνη Ρέμο. Εκεί ένιωσα τον πρώτο μου φόβο. Τότε, αφού κατάλαβα τις απαιτήσεις της δουλειάς, έβαλα την ερώτηση στον εαυτό μου αν θέλω να είμαι τραγουδίστρια ή όχι. Ήταν μια έντονη χρονιά για μένα. Αμφιταλαντεύτηκα πάρα πολύ.
- Τι σας φόβισε; Διαπίστωσα τις απαιτήσεις της δουλειάς. Την προσωπική διαδικασία που χρειάζεται για να βγεις και να εκτεθείς, να αρχίσεις να επηρεάζεις, να αρέσεις. Είχα πολλούς δρόμους που έπρεπε να δουλέψω. Και ευγνωμονώ πάντα εκείνη την πρώτη στιγμή γιατί βούτηξα κατευθείαν στα βαθιά και είπα «α, πνίγομαι. Πρέπει να δουλέψω». Έτσι άρχισα να δουλεύω πολύ σκληρά.
- Μικρή πώς ονειρευόσασταν τον μεγάλο εαυτό σας; Ήθελα να ασχοληθώ και με το τραγούδι και με το θέατρο. Θεωρητικά. Μου άρεσε. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Ναι, συντονιζόμουν με αυτό, αλλά τελικά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο ωραία από τη φαντασία.
- Άρα είστε μάλλον ευτυχισμένη. Σε σχέση με αυτό είμαι. Είμαι δουλευταρού και γενικώς δεν μπορώ να κάθομαι. Βαριέμαι. Αυτή η δουλειά δεν σε αφήνει στιγμή να κάτσεις. Αν το θέλεις, μπορείς να κάνεις συνέχεια κάτι. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη ευτυχία για μένα.
- Δεν αναζητάτε στιγμές στις οποίες απλώς δεν κάνετε τίποτα; Τίποτα όχι. Σκέφτομαι ή οργανώνω κάτι ή ονειρεύομαι ή ψάχνομαι μέσα μου: πού βρίσκομαι και πού δεν βρίσκομαι. Δεν μου αρέσει να κάθομαι.
- Τι πιστεύετε ότι βρίσκει ο κόσμος σε σας; Γιατί αρέσετε; Πιστεύω ότι ίσως βρήκαν κάτι στη φωνή μου. Μπορεί να τους άρεσε η χροιά μου ή ο τρόπος που τραγουδάω. Εγώ εκείνο που νιώθω είναι ότι έχω μια τιμιότητα απέναντι στο τραγούδι. Δεν υπεκφεύγω. Μπαίνω, βουτάω βαθιά. Κι αυτό εμπεριέχει και σωστά και λάθη. Όμως ένας άνθρωπος που με έχει παρακολουθήσει βλέπει έναν άλλο άνθρωπο που το κάνει με τα χίλια. Βουτάει με ειλικρίνεια και με διάθεση για εξέλιξη.
- Παρατηρώντας την πορεία σας, δεν μπορώ να βρω μια καλλιτεχνική αποτυχία. Έχετε καμία; Αποτυχία δεν έχω. Έχω περιόδους που είναι πιο κατεβασμένες. Μπορεί αρχικά να αισθανθείς ανασφάλεια και φοβία μέσα σε αυτές, όμως είναι πολύτιμες. Όταν είσαι συνέχεια ας το πούμε στην κορυφή, δεν ξέρεις τι γίνεται. Δεν προλαβαίνεις να δεις τα πράγματα. Οπότε όταν πας δυο σκαλιά πιο κάτω και ξελαχανιάζεις, συμβαίνουν πάρα πολλά. Παρατηρείς τι έκανες και τι δεν έκανες, αν σ’ αρέσει αυτό που κάνεις ή θέλει μετακίνηση, τι κουβαλάς από το παρελθόν και πια δεν το χρειάζεσαι. Είναι μια πολύ όμορφη διαδικασία να κάνεις αυτή τη δουλειά. Πολλές φορές με ρωτούν τι θέλω για το μέλλον. Δεν αποζητώ κάτι συγκεκριμένο. Αναζητώ να μπορώ να κάνω αυτή τη δουλειά, γιατί δεν σε αφήνει ούτε καν να μπορείς να δεις το μέλλον. Είναι τόσο δημιουργική στο τώρα. Με ισορροπεί στη ζωή μου αυτό.
- Σας αγχώνει κάτι στην τέχνη σας; Με αγχώνει το να μπορώ να είμαι σε εγρήγορση και να αγγίζω σε κάποιο επίπεδο τους ανθρώπους. Πιο μεγάλη αγωνία έχω να επικοινωνώ με τους ανθρώπους παρά να τραγουδάω. Απλά προς το παρόν αυτό συμβαίνει μέσα από το τραγούδι. Πάντα η ανάγκη μου θα είναι να βρω τρόπο να επικοινωνώ.
- Είστε και στη ζωή σας έτσι; Ένας κοινωνικός άνθρωπος; Δεν είμαι αντικοινωνική ούτε κλεισμένη σε καβούκι. Μου αρέσει όμως να είμαι μόνη μου. Ίσως γιατί όταν επικοινωνώ, επικοινωνώ πολύ. Δεν είμαι μίζερη, είμαι δοτική. Οπότε ίσως να 'χω ανάγκη ανάκτησης δυνάμεων.
- Και τι σας αρέσει να κάνετε όταν είστε μόνη; Είτε να φροντίζω το σπίτι μου, είτε να διαβάζω, είτε να χαζολογάω στο ίντερνετ, είτε να κάνω βόλτες στο κέντρο. Θέλω να περνάω στιγμές και να 'χω αναμνήσεις με τον εαυτό μου μόνο.
- Έχετε κάποια καθημερινή ρουτίνα; Μου αρέσουν πολύ οι πρωινές ώρες στο σπίτι μου. Ο πρωινός καφές μου, το μικρό συγύρισμα που κάνω, η φροντίδα των καναρινιών που έχω είναι πράγματα που δεν τα αλλάζω με τίποτα.
- Αναρωτιέμαι αν είστε τόσο δραματική στη ζωή σας, όσο και στις ερμηνείες σας; Καμιά φορά παρανοούμε τα πράγματα οι άνθρωποι. Δραματικό δεν σημαίνει απαραίτητα στενάχωρο. Όμως μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου δραματικό. Είμαι έντονη γενικά. Και τη χαρά μου την εκφράζω πολύ έντονα και τον πόνο μου και τα νεύρα μου. Έχω πολλές γωνίες. Νομίζω ότι σε αυτό συμφωνώ. Είναι στοιχείο του χαρακτήρα μου που βγαίνει στη σκηνή και στα τραγούδια μου. Αυτό ή που θα με ακολουθεί για πάντα ή όσο μεγαλώνω και οι γωνίες μου γλυκαίνουν θα αλλάζει. Ήδη κάποιες γωνίες μου έχουν εξαφανιστεί. Πάντως, μου αρέσουν οι στιγμές έξαρσης.
- Αντιμετωπίσατε δυσκολίες ως μια νέα γυναίκα σε έναν ανταγωνιστικό επαγγελματικό χώρο; Κάποιοι με είδαν με συμπάθεια και με αγάπη. Ενώ είμαι ένας άνθρωπος που αναζητώ να γνωρίζω την πραγματικότητα, κάποια πράγματα συνειδητά τα προσπερνάω. Όταν συναντάω κάποιον άνθρωπο καχύποπτο, επειδή εγώ δεν είμαι και δεν θέλω να είμαι καθόλου καχύποπτη, δεν θα του δώσω καμία σημασία. Όταν μπαίνω σε καχυποψία παλεύω να την αποτινάξω. Ίσως με κάποιο τρόπο έτσι έχω ξεφύγει από πολλά πράγματα. Όχι από τις δυσκολίες. Δυσκολίες αντιμετωπίζω ακόμα. Είναι δύσκολο να υπάρχεις σ’ αυτόν τον χώρο. Θέλει και αντοχές και οργάνωση και να μη χάνεις ποτέ τον στόχο σου. Υπάρχουν πολλοί πειρασμοί. Χρειάζεται να είσαι κεντραρισμένος. Κι αυτό δεν είναι σαν την ευθυγράμμιση του αυτοκινήτου, να πατάς ένα κουμπί και να γίνεται.
- Σκεφτήκατε ποτέ να τα παρατήσετε; Αληθινά; Όχι. Το λέω καμιά φορά πάνω στα νεύρα μου. Αλλά περισσότερο το κάνω για να γκρινιάξω.
- Ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος από αυτά τα 15 χρόνια στην τέχνη σας; Έχει γίνει καλύτερη η καθημερινότητα και η ζωή μου. Από την ώρα που ξυπνάω μέχρι την ώρα που κοιμάμαι νιώθω ότι η ζωή μου είναι καλύτερη. Δεν το περίμενα ότι θα συνέβαινε μέσα από αυτή τη δουλειά. Ήρθε ξαφνικά. Ή εγώ το συνδύασα ή όντως μπορεί να στο προσφέρει αυτή η δουλειά. Κάνει την καθημερινότητά μου πολύ πιο ισορροπημένη, πολύ πιο υγιή, πολύ πιο χαριτωμένη, πολύ πιο δημιουργική.
- Τι θαυμάζετε στους ανθρώπους; Θαυμάζω την καλοσύνη. Το να μπορείς μέσα σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε να είσαι καλός με συγκινεί. Η ειλικρίνεια και η αλήθεια δεν αρέσουν. Και δεν μπορούμε να τις δεχτούμε. Ούτε εγώ μπορούσα. Αλλά ευτυχώς έχουν έρθει στη ζωή μου άνθρωποι με αλήθεια. Ξέρετε, δεν είμαστε ανοιχτοί στους ανθρώπους συνήθως. Δεχόμαστε αυτούς που μοιάζουν με μας. Αυτό δεν μας κάνει ούτε καλούς ούτε ειλικρινείς. Τους λίγο πιο παράξενους, τους λίγο πιο διαφορετικούς, τους λίγο πιο αλλόκοτους ή τους καθωσπρέπει, τους κριτικάρουμε. Μου αρέσει να μπορείς να αποδεχτείς τον άλλο όπως είναι. Χωρίς να τον πολυκουμαντάρεις. Αυτό εμπεριέχει ελευθερία.
* Ευχαριστούμε το περιοδικό Gala για την παραχώρηση των φωτογραφιών.
Φιλgood, τεύχος 250.
Πάνος Γιαννακόπουλος , Συνέντευξη: Κώστας Μπουρούσης
http://www.philenews.com/downtown/anthr ... AxJ2UPr7bk
Re: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
OFFICIAL IFPI TOP 200 AIRPLAY CHART ΓΙΑ ΤΟ 2019
23 ΚΑΠΟΥ Σ' ΕΧΩ ΞΑΝΑΔΕΙ
130 Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΣΟΥ
148 ΑΓΑΠΗ ΔΕΜΕΝΗ
https://www.mediainspector.gr/2019annual.pdf
23 ΚΑΠΟΥ Σ' ΕΧΩ ΞΑΝΑΔΕΙ
130 Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΣΟΥ
148 ΑΓΑΠΗ ΔΕΜΕΝΗ
https://www.mediainspector.gr/2019annual.pdf
Re: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Οι Κασέτες του Μελωδία: Ελεωνόρα Ζουγανέλη

ΟΙ ΚΑΣΕΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΩΔΙΑ
2ος ΚΥΚΛΟΣ
Αγαπημένοι καλλιτέχνες παρουσιάζουν ζωντανά τις Κασέτες που έφτιαξαν σε μια συναυλία μόνο για τους ακροατές μας.
Επόμενη Κασέτα του Μελωδία την Τρίτη 21 Ιανουαρίου
η Κασέτα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη
Κάθε μήνα, στη μουσική σκηνή που έχει φτιαχτεί στις εγκαταστάσεις μας στο Μαρούσι, φιλοξενούμε αγαπημένους καλλιτέχνες για μια ωριαία συναυλία αποκλειστικά για τους ακροατές του Μελωδία 99.2.
Την Τρίτη 21 Ιανουαρίου ο 2ος κύκλος με Κασέτες του Μελωδία συνεχίζεται, με την Κασέτα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη. Αφορμή για την Κασέτα, οι εμφανίσεις της στο Άνοδος Live Stage που ξεκινούν σε λίγο καιρό.
Η Κασέτα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη θα μεταδοθεί ζωντανά από τον αέρα του Μελωδία 99.2.
Παρουσιάζει ο Δημήτρης Βραχνός.
ΟΙ ΚΑΣΕΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΩΔΙΑ
Η Κασέτα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη
Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2019 στις 20.00
στη μουσική σκηνή του Μελωδία 99.2
Λάβετε μέρος στον διαγωνισμό για να παρακολουθήσετε από κοντά την Κασέτα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, στέλνοντας το εξής γραπτό μήνυμα:
992 (κενό) ονοματεπώνυμο και την απάντηση στην ερώτηση «Ποια παρουσιάζει τη δική της Κασέτα αυτό τον μήνα;» στο 19619
Η κλήρωση των τυχερών που θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν από κοντά την Κασέτα, θα γίνει την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου στις 12 το μεσημέρι και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω γραπτού μηνύματος.
https://www.melodia.gr/i-kasetes-tou-me ... 1Vo0YLXgbQ

ΟΙ ΚΑΣΕΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΩΔΙΑ
2ος ΚΥΚΛΟΣ
Αγαπημένοι καλλιτέχνες παρουσιάζουν ζωντανά τις Κασέτες που έφτιαξαν σε μια συναυλία μόνο για τους ακροατές μας.
Επόμενη Κασέτα του Μελωδία την Τρίτη 21 Ιανουαρίου
η Κασέτα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη
Κάθε μήνα, στη μουσική σκηνή που έχει φτιαχτεί στις εγκαταστάσεις μας στο Μαρούσι, φιλοξενούμε αγαπημένους καλλιτέχνες για μια ωριαία συναυλία αποκλειστικά για τους ακροατές του Μελωδία 99.2.
Την Τρίτη 21 Ιανουαρίου ο 2ος κύκλος με Κασέτες του Μελωδία συνεχίζεται, με την Κασέτα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη. Αφορμή για την Κασέτα, οι εμφανίσεις της στο Άνοδος Live Stage που ξεκινούν σε λίγο καιρό.
Η Κασέτα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη θα μεταδοθεί ζωντανά από τον αέρα του Μελωδία 99.2.
Παρουσιάζει ο Δημήτρης Βραχνός.
ΟΙ ΚΑΣΕΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΩΔΙΑ
Η Κασέτα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη
Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2019 στις 20.00
στη μουσική σκηνή του Μελωδία 99.2
Λάβετε μέρος στον διαγωνισμό για να παρακολουθήσετε από κοντά την Κασέτα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, στέλνοντας το εξής γραπτό μήνυμα:
992 (κενό) ονοματεπώνυμο και την απάντηση στην ερώτηση «Ποια παρουσιάζει τη δική της Κασέτα αυτό τον μήνα;» στο 19619
Η κλήρωση των τυχερών που θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν από κοντά την Κασέτα, θα γίνει την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου στις 12 το μεσημέρι και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω γραπτού μηνύματος.
https://www.melodia.gr/i-kasetes-tou-me ... 1Vo0YLXgbQ
Re: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη επιστρέφει για νέες εμφανίσεις στο Anodos Stage!

“Επιστρέφω στην Άνοδο με λαχτάρα να ανταμώσουμε ξανά.
Να συναντηθούμε και να επιτρέψουμε για κάποιες ώρες το τραγούδι να αποτελέσει την αφετηρία μας και τον προορισμό μας.
Τα Σάββατα και τις Κυριακές που μαζεύονται οι άνθρωποι και μπλέκουν στιγμές, θα είμαστε εκεί να σας φιλοξενήσουμε και να σας τραγουδήσουμε…
Φέρνω τα τραγούδια μου και ότι αγαπώ και σας περιμένω στο ανανεωμένο Anodos Live Stage.”
Ελεωνόρα Ζουγανέλη

Τη μουσική διεύθυνση της παράστασης έχει αναλάβει ο Γιώργος Ζαχαρίου.
Στην παρέα της Ανόδου θα βρεθεί η Ελπίδα Γαδ.
Μαζί με την Ελεωνόρα επί σκηνής και σε αυτές τις εμφανίσεις, οι αγαπημένοι της συνεργάτες μουσικοί:
Δημήτρης Μπαρμπαγάλας – κιθάρες
Σπύρος Νίκας – σαξόφωνο
Βασίλης Τριανταφυλλόπουλος – Νυκτά Έγχορδα
Βασίλης Νησσόπουλος – Μπάσο,
Μιχάλης Ασίκης – Πλήκτρα,
Μιχάλης Καπηλίδης – Τύμπανα,
Βαχάν Γκαλστιαν – Παραδοσιακά Πνευστά,
Ντίνος Χατζηϊορδάνου – Ακορντεόν,
Φίλιππος Βασιλόπουλος – ταραμπούκα.
Υπεύθυνοι ήχου είναι οι: Brian Coon και Δημήτρης Σαμαράς.
Σχεδιασμός – Προγραμματισμός Φωτισμού: Σπύρος Κουρκουμέλης
Aπό το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή
Ώρα έναρξης Σάββατο: 22:30 μ.μ.
Ώρα έναρξης Κυριακή: 20:30 μ.μ.
Anodos Live Stage
Πειραιώς 183, Αθήνα
Τηλ. Επικοινωνίας και κρατήσεων: 210 3468100
https://www.musiccorner.gr/i-eleonora-z ... wwx84Qhu0c

“Επιστρέφω στην Άνοδο με λαχτάρα να ανταμώσουμε ξανά.
Να συναντηθούμε και να επιτρέψουμε για κάποιες ώρες το τραγούδι να αποτελέσει την αφετηρία μας και τον προορισμό μας.
Τα Σάββατα και τις Κυριακές που μαζεύονται οι άνθρωποι και μπλέκουν στιγμές, θα είμαστε εκεί να σας φιλοξενήσουμε και να σας τραγουδήσουμε…
Φέρνω τα τραγούδια μου και ότι αγαπώ και σας περιμένω στο ανανεωμένο Anodos Live Stage.”
Ελεωνόρα Ζουγανέλη

Τη μουσική διεύθυνση της παράστασης έχει αναλάβει ο Γιώργος Ζαχαρίου.
Στην παρέα της Ανόδου θα βρεθεί η Ελπίδα Γαδ.
Μαζί με την Ελεωνόρα επί σκηνής και σε αυτές τις εμφανίσεις, οι αγαπημένοι της συνεργάτες μουσικοί:
Δημήτρης Μπαρμπαγάλας – κιθάρες
Σπύρος Νίκας – σαξόφωνο
Βασίλης Τριανταφυλλόπουλος – Νυκτά Έγχορδα
Βασίλης Νησσόπουλος – Μπάσο,
Μιχάλης Ασίκης – Πλήκτρα,
Μιχάλης Καπηλίδης – Τύμπανα,
Βαχάν Γκαλστιαν – Παραδοσιακά Πνευστά,
Ντίνος Χατζηϊορδάνου – Ακορντεόν,
Φίλιππος Βασιλόπουλος – ταραμπούκα.
Υπεύθυνοι ήχου είναι οι: Brian Coon και Δημήτρης Σαμαράς.
Σχεδιασμός – Προγραμματισμός Φωτισμού: Σπύρος Κουρκουμέλης
Aπό το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή
Ώρα έναρξης Σάββατο: 22:30 μ.μ.
Ώρα έναρξης Κυριακή: 20:30 μ.μ.
Anodos Live Stage
Πειραιώς 183, Αθήνα
Τηλ. Επικοινωνίας και κρατήσεων: 210 3468100
https://www.musiccorner.gr/i-eleonora-z ... wwx84Qhu0c