MusicCorner.gr

ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΡΙΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΤΑΛΕΝΤΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΤΟ ΝΟΥ ΤΟ ΤΡΙΔΥΜΟ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ-ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ...
Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΤΡΙΔΥΜΟ ΤΩΝ ΘΕΜΗ ΚΑΡΑΜΟΥΡΑΤΙΔΗ (ΣΥΝΘΕΣΗ)
ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ (ΣΤΙΧΟΙ) ΚΑΙ ΝΑΤΑΣΣΑΣ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ (ΤΡΑΓΟΥΔΙ) ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥΣ, ΑΠ'ΟΣΟ ΓΝΩΡΙΖΩ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΤΙΤΛΟ "ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ".

ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ AΡΚΕΤΑ ΑΡΘΡΑ-ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ MUSIC CORNER- ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΠΝΟΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ... ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΔΙΚΟ!

Ο ΘΕΜΗΣ ΚΑΡΑΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ, ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΚΑΙ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΤΗΣ, ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΣΤΟ ΔΙΣΚΟ ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΟΥ ΣΕ ΑΡΚΕΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ... ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ! ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΛΛΟΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ! ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΟΠ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΛΑ'Ι'ΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ!

Ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ! ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΙΧΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ... ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΡΟΗ, ΤΟΥΣ ΓΡΑΦΕΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ. ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΕΤΣΙ, ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΟΥ!

ΓΙΑ ΤΗ ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΠΟΛΛΑ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΕΞΗ: Φ-Ω-Ν-Α-Ρ-Α!!! ΚΟΠΕΛΙΑ, ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ? :)
ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ΜΕ ΧΑΡΙΣΜΑ... ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΜΕ, ΠΑΝΤΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΑΝΕΤΑ ΠΟΠ, ΡΟΚ ΚΑΙ ΛΑ'Ι'ΚΑ! ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΡΜΗΝΕΥΤΡΙΑ...

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ... ΧΜΜ... ΑΠ'ΟΛΑ ΕΧΕΙ Ο ΜΠΑΧΤΣΕΣ, ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΙ ΕΝΑ! ΞΕΧΩΡΙΖΩ ΤΟ " Σ'ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΝΩ" -ΙΣΩΣ ΤΟ ΠΙΟ ΠΟΠ ΚΟΜΜΑΤΙ, ΤΗΝ "ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ", ΤΗΝ "ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ" ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΟΒΕΡΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΝΑΤΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΖΕ'Ι'ΜΠΕΚΑΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΣΤΟ ΔΙΣΚΟ, "ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ".

ΔΕ ΒΑΖΩ ΤΟ ΔΙΣΚΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΝΤΕΧΝΟΥ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟ ΛΟΓΟ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΔΙΣΚΟ ΠΟΠ(=ΔΗΜΟΦΙΛΗ) ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟ, ΜΕ ΑΡΚΕΤΑ "ΕΝΤΕΧΝΑ", ΚΛΑΣΙΚΑ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΛΑ'Ι'ΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ...

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΒΛΕΨΗ ΜΟΥ: Ο ΔΙΣΚΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΜΙΚΡΗ ΑΡΚΤΟ" ΣΕ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ ΚΑΡΑΣΟΥΛΟΥ, ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ, ΑΠ'ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΣΑ, ΕΙΧΕ ΑΝΑΤΕΘΕΙ ΠΡΙΝ 5-6 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΝΕΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ. ΚΑΙ ΤΑ ΒΡΗΚΕ!
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ Σ'ΑΛΛΑ!

sweetbear έγραψε:ΑΠ'ΟΛΑ ΕΧΕΙ Ο ΜΠΑΧΤΣΕΣ, ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΙ ΕΝΑ! ΞΕΧΩΡΙΖΩ ΤΟ " Σ'ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΝΩ" -ΙΣΩΣ ΤΟ ΠΙΟ ΠΟΠ ΚΟΜΜΑΤΙ,

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ, ΚΑΙΡΟ ΕΙΧΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ ΜΠΑΛΑΝΤΑ!
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΤΕ!

Δεύτερος δίσκος των δύο, στον πρώτο συνθέτης ήταν ο Κώστας Τσίρκας (100 μικρές ανάσες) - άκου το Κρύψου

to katevasa na doume ti leei....

ΕΝΤΑΞΕΙ, ΕΝΑ ΕΝΑ ΤΑ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ...

ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ, ΤΟ "ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ"....

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΑΚΟΥΓΑΜΕ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΤΕΤΟΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ...

ΜΠΡΑΒΟ, ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ!

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ Η ΨΥΧΗ ΟΜΩΣ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΚΕΙ...

Oι στίχοι του "Εν λευκώ" είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ!

Αλλά αυτή η Μποφίλιου αχώνευτη ρε παιδί μου... :? Είχα διαβάσει μια συνέντευξή της και ήταν τρομερά αγενής απέναντι σε συναδέλφους της για τόσο νέα κοπέλα (εννοώ πως το παράπτωμα είναι ακόμα πιο βαρύ τη στιγμή που η ίδια τώρα ξεκινάει και δεν έχει πλούσιο έργο να επιδείξει). Κατά τ'άλλα έχει αντικειμενικά πολύ καλή φωνή αλλά προσωπικά δε μ'αρέσει. Σκληρή, κρύα χροιά και φωνάζει πολύ (φταίει και ο τρόπος που ερμηνεύει).

to cd ine panemorfo.....to Aeraki pou anoigei to cd ine apla PANEMORFO kai kati tetio perimena apo ti Prwtopsalti kai to cd pragmatika einai panemorfo. oi stixoi ine polyyyy kaloi....aploi xwris na prospathoun na ine koultou stixoi kai ousiastika adeioi.h fwnh ths m aresei para poly.....se parasernei mazi tis xwris na se anagkazei.afto exw polla xronia na to akousw se neo kallitexni stin ellada...H mikri diafora, to deftero track tou cd, ine ena kommati pou elpizw na akoustei to kalokairi...S exw vrei kai se xanw - s' exw vrei kai se xanw....panemorfi balanda...m aresei para poli i ermineia tis - einai entoni sta simeia pou prepei kai afinete sta simei a pou prepei.tespa to cd ine pragmatika xara na to akous...apo to violi sto Ekkremotita, sto akornteon tis Pareas,sto piano stin Alexandras,ena palio vary akousma sto Mexri prin to telos s ena fovero zeimpekiko, to En leykw tha to afisw asxoliasto, h Proinh Melagxolia mesa sta lewforia anthropoi metakinountai o kathenas mia istoria - akrivos opos afto to cd kai ta tragoudia tou,ena omorfo beat+drum o Dromos, i Sinnefia - mi m agapas me sinefia kane mou mono sintrofia poly omorfo, kai to disko klinei to tragoudi Karavakia.


makari na akoume pio sixna tetia album

ΤΟ αλμπουμ ειναι απλα τελειο!
μεχρι κι η ξινή η λαιμού το αποθέωσε (κι αυτή μη δει νεο ανθρωπο τον κατακεραυνωνει):
Ένας δίσκος λίγες λέξεις
Τι να πω τώρα εγώ γι’ αυτό το δισκάκι;
Αν έχεις ακούσει στο ραδιόφωνο έστω και ένα τραγούδι από τα δώδεκα που έφτιαξαν αυτά τα τρία ‘παιδιά’ (Γεράσιμος Ευαγγελάτος, Θέμης Καραμουρατίδης & Νατάσσα Μποφίλου), θα ξέρεις ήδη ότι πρόκειται περί μιας δουλειάς πολλών καρατίων και σημαντικού εκτοπίσματος.
Επειδή δεν μπορώ να τα λέω γύρω-γύρω τα πράγματα, θα σου πω ευθέως ότι από την χρυσή εποχή της νιότης των Κραουνάκη_Νικολακοπούλου είχα να ακούσω 12 τραγούδια (ένα ολόκληρο άλμπουμ δηλαδή) τόσο συγκροτημένο, συνεκτικό και με τόσο ταλέντο και φροντίδα φτιαγμένο (από τόσο νέους καλλιτέχνες).
Δεν αναφέρω τυχαία τον Σταμάτη Κραουνάκη και τη Λίνα Νικολακοπούλου.
Η επιρροή που έχουν ασκήσει πάνω σε αυτούς τους νέους δημιουργούς είναι εμφανής, όπως εμφανής είναι και πόσο καλά έχουν αφομοιώσει, και οι τρεις την τέχνη των έντεχνων προκατόχων τους.
Η ωριμότητα της θεματολογίας των στίχων του Γεράσιμου Ευαγγελάτου με έχει αφήσει.. άφωνη. Εκείνο το «Μέχρι το τέλος», μου είναι αδύνατο να πιστέψω ότι έχει γραφτεί από νέο παιδί.
Για να καταλάβεις τι εννοώ, ιδού:
«Μέχρι το τέλος η ψυχή
Κι όμως πηγαίνει και πιο κει
Καλά που βρέθηκες κι εσύ
Να μου την ταξιδέψεις

Και μη σε νοιάζουν τα λεφτά
Αν μ’ αρνηθείς ως τις εφτά
Θα περισσέψουν αρκετά
Τριάντα θα ξοδέψεις

Όχι, που τρέμω το σταυρό
Αλλά που δεν μπορώ να βρω
Χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία
Δε φεύγω για παλικαριά
Αλλά που μου ‘πεσε βαριά
Μεσ’ στον παράδεισο η τόση προδοσία

Δε σου ζητάω να πληρωθώ
Μονάχα όταν σταυρωθώ
Άσε με να αναμετρηθώ
Μ’ αυτά που σε πονάνε

Κι άμα γυρίσω νικητής
Θα ‘χεις καρδιά να κοιμηθείς
Αυτούς που φεύγουνε νωρίς
Ποτέ δεν τους ξεχνάμε»
[Εξαίσιες λέξεις, εξαιρετικό μοντάζ, γεμάτο δύναμη αποτέλεσμα. Μπράβο].
Μπράβο θα πω και στον κύριο Θέμη Καραμουρατίδη για τις μελωδίες του, για τις λυγερές, λεπτοδουλεμένες και πολύχρωμες ενορχηστρώσεις του και, κυρίως, για τη γενναιότητά του.
Γενναία και γενναιόδωρα τολμάει να κάνει το σωστό, να «πατήσει» δηλαδή τα λαϊκά κομμάτια και να μην επιτρέψει να χαθούν μέσα στην ασάφεια του «λίγο-απ’ όλα-κι-ό,τι-πιάσει» (από το οποίο ‘τουρλού’ πάσχει σχεδόν σύσσωμη η ελληνική δισκοπαραγωγή).
Ο Θέμης Καραμουρατίδης αποδεικνύει με αυτά τα τραγούδια ότι διαθέτει και το ταλέντο και την προσωπικότητα που χρειάζεται για να αφήσει σημαντικό έργο στην ιστορία της ελληνικής μουσικής με τη δική του γραφή.
Του το εύχομαι ολόψυχα.
Άφησα την κυρία της παρέας τελευταία, παρότι ήταν η πρώτη που με εξέπληξε.
Τη Νατάσσα Μποφίλου την είχα ακούσει πρόσφατα να τραγουδάει ‘live’ αλλά εκείνο το βράδυ δεν είχε αποκαλύψει την ευαισθησία, τα ερμηνευτικά βάθη και την αισθαντικότητα με την οποία μπορεί να τραγουδάει.
Σε αυτό το CD, φαίνεται πως βρήκε τα λόγια και τη μουσική που της έδωσαν τη δυνατότητα να αφήσει την ψυχή της να αρθρώσει το άυλο εκείνο συστατικό με βάση το οποίο αναμετρούνται και διακρίνονται οι μεγάλες ερμηνεύτριες.
Εδώ άκουσα μια τραγουδίστρια που πατάει γερά πάνω στη γη, ενώ συγχρόνως μπορεί να ελευθερώνει αισθησιακούς ήχους και να χρωματίζει τον αέρα με τα σωστά χρώματα που απαιτούν οι λέξεις και οι νότες.
Η φωνή της μπαίνει και βγαίνει, ανάβει και σβήνει, γυρνάει ή μένει σταθερή με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού και σε κάποια τραγούδια η ερμηνεία της μόνο ως άψογη μπορεί να χαρακτηριστεί.
Πολλά είπα και θα βαρέθηκες να διαβάζεις.
Θέλω όμως πριν το κλείσω, να τονίσω ότι αυτά τα 12 τραγούδια τα άκουσα πάρα πολλές φορές. Και ο λόγος στις μισές από τις πολλές δεν ήταν το ότι έπρεπε να γράψω γι’ αυτά, αλλά γιατί μου έκαναν καλό.
Καθάρισαν το μυαλό μου από το θόρυβο (των άλλων CD) και γέμισαν τα μέσα μου δωμάτια με όλα όσα έχει ανάγκη η ψυχή του ανθρώπου για να ανθίσει.

Να σου πω μια ιστορία;
Την εποχή που είχαν ξεκινήσει να μας ζαλίζουν τον έρωτα τα Fame Story και τα ακόμη πιο Fame, κ.λπ., ένας σημαντικός άνθρωπος της ελληνικής μουσικής, ο στιχουργός Παρασκευάς Καρασούλος, έκανε μια.. αντιστασιακή σκέψη! (Αντιστασιακή ως προς τη μαζική παραγωγή «ειδώλων», λέξη που πουλούσαν ως μέλλον των παιδιών των Fame οι αρμόδιοι των καναλιών την εποχή εκείνη).
Η σκέψη ήταν απλή και καθοριστική (όπως διαπιστώνουμε εκ των υστέρων).
Αντί να κάνει show στα κανάλια, κάλεσε όποιον νέο άνθρωπο πίστευε ότι έχει κάτι να πει να κάνει «Ακρόαση» ενώπιον πραγματικής επιτροπής καλλιτεχνών.
Έτσι έγιναν οι «Ακροάσεις της Μικρής Άρκτου» (όπως λέγεται η εταιρεία παραγωγής) μετά το τέλος των οποίων κυκλοφόρησαν και δύο δισκάκια, αν δεν κάνω λάθος, περιέχοντα δείγματα του ταλέντου των παιδιών που είχαν διακριθεί στις ακροάσεις.
Πάμε στο σήμερα τώρα, για να δούμε τι συνέβη στην πραγματική ζωή και τι στην εικονική μαζική παράκρουση.
Οι μεν «απόφοιτοι» των διαφόρων τηλε-ακαδημιών, έχουν γεμίσει τα σκυλάδικα και τις πίστες της επικράτειας ως τρίτα και πέμπτα ονόματα (πλην μιας-δυο εξαιρέσεων που για κάποιο διάστημα έγιναν πρώτα ονόματα σε πίστες δηθενπολυτελείας και μετά χάθηκαν).
Τα παιδιά των ακροάσεων μας χάρισαν το παρόν CD.
Σιγανά και ταπεινά, που λέει και το τραγούδι, έγραψαν, μελοποίησαν και ερμήνευσαν τραγούδια που υπόσχονται ένα εξαίρετο μέλλον στην ελληνική ΕΝΤΕΧΝΗ (με κεφαλαία αυτό για να καταλαβαινόμαστε όταν μιλάμε για ποιοτική) μουσική.
Το άριστα δέκα για τον Παρασκευά Καρασούλο είναι πολύ λίγο προκειμένου να εκφράσει την ευγνωμοσύνη όλων των ακροατών της καλής και ευγενικής μουσικής για την αρχική πρωτοβουλία του, καθώς και για τη συνέχεια.
Για τα δισκάκια που κυκλοφορεί με αυτά τα νέα παιδιά που φροντίζει και βοηθάει ως πατέρας και αυστηρός κριτής, μετά λόγου γνώσεως.
Τον ευχαριστώ και εκ μέρους σου, αγαπητέ αναγνώστη.

Στιχάκια...
«Μη μου αγχώνεσαι
Δεν το κουνάω απ’ τη θέση μου
Αλλάζω απλά ταυτότητα
Μπορώ και προσαρμόζομαι

Κι από άνθρωπός σου σταθερός
Όσο περνάει ο καιρός
Θα γίνομαι εκκρεμότητα

Μη μου αγχώνεσαι
Απλά επιβιβάζομαι
Κι εγώ στη μονιμότητα
Μπορώ και συμβιβάζομαι

Και βλέπω τώρα την ουσία
Στις σχέσεις μόνο η απουσία
Κρατά μια σταθερότητα»
[«Εκκρεμότητα», Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος. Δεν ξέρω πόσων χρονών είναι ο Γεράσιμος (στη φωτογραφία μοιάζει πολύ νέος), αλλά αυτό το τραγούδι το έχει γράψει άνθρωπος με μεγάλη ωριμότητα (που κάνει και ρίμα με την εκκρεμότητα), ευφυΐα και μεγαλειώδες ταλέντο. Άριστα δέκα για όλα τα στιχάκια του]

Δυο τρία πράγματα που ξέρω...
Η ηλεκτρονική διεύθυνση είναι: www.mikri-arktos.gr

CD το οποίο... Εισάγει στη ζωή μας νέες μεγάλες δυνάμεις του ποιοτικού ελληνικού τραγουδιού που υπόσχονται πολύ όμορφα πράγματα για το μέλλον. Πριν φτάσεις όμως στο μετά, στρώσου και άκου τα κομψοτεχνήματα που περιέχονται εδώ μέσα.

Τελικά να το αγοράσω;
Τρέχοντας μέχρι το δισκάδικο, ασθμαίνοντας μέχρι να φτάσεις και ξεκινάς, αμέσως τώρα.

Γεωργία Λαιμού.
Έχεις κάτι στο μυαλό σου; Πες το μου μ' ένα e-mail...: gplemos@e-go.gr


ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ/tracks:
1. Αεράκι
2. Μικρή διαφορά
3. Σ’ έχω βρει και σε χάνω
4. Εκκρεμότητα
5. Παρέα
6. Αλεξάνδρας
7. Μέχρι το τέλος
8. Εν λευκώ
9. Πρωινή μελαγχολία
10. Ο δρόμος
11. Συννεφιά
12. Καραβάκια

ΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ:
Νατάσσα Μποφίλιου, Φιλική Συμμετοχή: Κωστής Μαραβέγιας (στο Νο 5)
ΣΥΝΘΕΤΕΣ:
Θέμης Καραμουρατίδης
ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΙ:
Γεράσιμος Ευαγγελάτος
ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ:
Θέμης Καραμουρατίδης
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ:
Παρασκευάς Καρασούλος
ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑ:
Νίκος Μόσχος [Συγχαρητήρια οφείλω και στην επιλογή των εικαστικών έργων του ζωγράφου Νίκου Μόσχου, που κοσμούν το εξώφυλλο και το ένθετο βιβλιαράκι του CD]

makari ta paidia na vroune ayto pou tous aksizei, an kai metaxy mas einai dyskolo etsi opws exoun ta pragmata

AN ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΤΟΥΣ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ... ΕΧΕΙ ΔΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Η ΧΗΜΕΙΑ ΤΟΥΣ...