MusicCorner.gr

Εννοώ ότι δεν είχα προλάβει αυτή την πλευρά του.

Στην εφηβεία μου, τον πρόλαβα να λέει τα "Νάντια", "Δέσποινα", "Ποτέ Μη Λες Ποτέ", κλπ...

Αυτά, πρώτη φορά τα άκουσα.

Και τα προτείνω σε όσους νομίζουν ότι ο Καρβέλας είναι μόνο "Παρατράγουδα".

Ο άνθρωπος είναι ΜΟΡΦΗ.

Και τώρα καταλαβαίνω γιατί η Άννα είναι εξαρτημένη απ' αυτόν.

Καλά ας απεξαρτηθεί και αυτή δεν χάλασε και ο κόσμος υπάρχουν και άλλοι δημιουργοί και ο ίδιος δεν θέλει άλλο να της γράφει της το έχει πει, αλλά τον πιέζει η ίδια!
Μια ερωτευμένη γυναίκα είναι τόσο απλά

Τώρα να απεξαρτηθεί η Άννα από τον Νίκο?
Δεν θα είχε και νόημα... αυτο έπρεπε να γίνει μετά την ΚΡΑΥΓΗ ή το "Χ" ενδεχομένως.
πλέον δεν έχει να πει κάτι το διαφορετικό η Άννα, ας το προσπαθούν μαζί... οι περισσότεροι τους αγαπήσαμε από κοινού!

Ο Νικος ειναι στην κριτικη επιτροπη του talent show "STAR ACADEMY" στο Ε/
Χθες εγινε η πρεμιερα.

Είπε μερικές ωραίες ατάκες και σίγουρα κράτησε το ενδιαφέρον ο αυθόρμητος χαρακτήρας του!
Λίγο υπερβολικός άλλες φορές, κάνοντας τους παίχτες, την Άννα κι εμάς να νιώθουμε άβολα.

Μπορεί να είναι λίγο απότομος και φαινομενικά να λέει...ασυναρτησίες, αλλά αν καταλάβει κανείς τη λογική του κάνοντας στην άκρη το σουρεάλ του πράγματος, θα δει ότι είναι ο πιο σωστός.
Αυτός ο πιο σωστός, και η Άννα η πιο θεά!

Προσωπικά, ήθελα διαφορετικό κανάλι και οπωσδήποτε διαφορετικό παρουσιαστή.

chris3m έγραψε:Τώρα να απεξαρτηθεί η Άννα από τον Νίκο?
Δεν θα είχε και νόημα... αυτο έπρεπε να γίνει μετά την ΚΡΑΥΓΗ ή το "Χ" ενδεχομένως.
πλέον δεν έχει να πει κάτι το διαφορετικό η Άννα, ας το προσπαθούν μαζί... οι περισσότεροι τους αγαπήσαμε από κοινού!

Δε θέλει να πει κάτι το διαφορετικό η Άννα.
Συνθέτες και στιχουργοί την παρακαλούν να τους απογειώσει.
Αυτή τους γειώνει γιατί μόνο τα τραγούδια του Καρβέλα νιώθει ότι της ταιριάζουν.

Έναν (υπέροχο!) δίσκο είπε τον καιρό που είχαν ψυχρανθεί, και μόλις τα ξαναφτιάξανε -καλλιτεχνικά- σα να μην υπήρξε ποτέ το "Απαγορευμένο".

Το star akademy πως γίνεται να έχει τόσο χαμηλά νούμερα θεαματικότητας και όπου βρεθείς κι όπου σταθείς να το συζητάνε όλοι σχεδόν όσο και το survivor;
Βέβαια το θάβουν(με) όλοι, αλλά το σίγουρο είναι ότι όλοι το έχουν δει.

Θυμάμαι πριν 20 χρόνια που κυκλοφόρησε και πήρα το "Τραύμα". Τι υπέροχος δίσκος...
Τα αγαπημένα μου ακόμα και σήμερα:
1. Απόλυτο κενό.... καταπληκτικό, μουσική το κάτι άλλο
2. Να 'σαι καλά..... πόσο αγαπημένο, ατέλειωτες ακροάσεις
3. Σιγά..... ξεσάλωμα (σήμερα δεν ξέρω γιατί μ' άρεσε τόοοοσο πολύ τότε )
4. Μαύρα γυαλιά.... ερμηνεία συγκινητική
5. Εκεί..... τι να λέμε
6. Τραύμα.... ξεσάλωμα και μ' αυτό

Πολύ καλά επίσης:
7. Ντρέπομαι...
8. Έπρεπε...
9. Με χαλάει (το 'χα αγαπήσει μια εποχή )
10. Θάνατος η αγάπη

Τα βαριόμουν λίγο:
11. Σε θυμάμαι
12.Με νοιάζει
13.Το μεγαλύτερο σουξέ
14.Σε θέλω, με θέλεις
15.Το κατάλαβες

Οχι εμενα το μεγαλυτερο σουξε κ σε θελω με θελεις μ'αρεσαν πολυ..

Σε κανένα τραγούδι του δίσκου δεν πάταγα skip.Όλα υπέροχα!

bre paidia htan k alles epoxes ti na leme twra...
mono me pantelidh eida megalo gkel apo ton kosmo pou se kamia periptwsh omws de ftanei ta epipeda vissi-garbi-vandi twn 90's

Πολύ ωραίος δίσκος το ''Τραύμα''. Όλα τα τραγούδια του υπέροχα.

Μου κάνει εντύπωση πάντως που ενώ είχαν ένα δίσκο μιας συγκεκριμένης αισθητικής όπως το Τραύμα που έκανε τρελές πωλήσεις, την επόμενη χρονιά πήγαν λίγο αλλού με το Αντίδοτο. Δεν έμειναν ακριβώς εκεί. Πείραξαν τους ήχους.
Πιο ατμοσφαιρικό το Αντίδοτο.
¨Πάλι για σένα" και "Τελευταίος σταθμός" δίπλα δίπλα όαση από έντεχνο ποπ
"Γκάζι" ρεσιτάλ ερμηνείας
"Μου ανήκεις" τελείως νέος ήχος, η χορογραφία του στα Αστέρια καταπληκτική
"Δενομαι" πειραγμένο τσιφτετέλι, σκοτεινό
"Ο πόνος της αγάπης" εξαιρετικό σε όλα του, με την ερμηνεία να κυριαρχεί
μέσα σ' αυτά κι ένα τσιφτετέλι εντελώς απογειωμένο το "Γι' άλλα"
το τόσο αγαπημένο μου, μόνο εγώ το άκουσα αυτό, ούτε ένας δε μίλησε καλά ποτέ για το "κινητό τηλεφωνάκι" γιατί τόση απαξίωση από όλους δεν κατάλαβα... μα πόσο αφελές και τρυφερό είναι...
Το πιο ροκ σουξέ "σ εχω επιθυμήσει"
και βέβαια το άνοιγμα του δίσκου, μια μπαλάντα, το "ερωτευμενάκι" που έδινε εξ αρχής στο δίσκο έναν πιο ποιοτικό αέρα, ενώ στο φινάλε ένα οπερατικό ερωτικό που έλεγε "να τον αγαπάς τώρα που τον έχεις"
και μέσα σε όλα η αδιάφορη για μένα "μεθυσμένη καρδιά" και το αγαπημένο κλασικού τύπου τσιφτετέλι το "μαγκάβα τουτ".

Νομίζω τελικά, όσο και να πέρασα καλά με το Τραύμα ή το Κλίμα τροπικό, το Αντίδοτο είναι το πιο αγαπημένο μου από τα τρία αυτά άλμπουμ.

gia to omwnymo de mas eipes kati

Chronisgreek έγραψε:gia to omwnymo de mas eipes kati

Αααα... το ξέχασα...
Κομματάρα. Ενορχήστρωση απίστευτη. 10/10 αυτό το κομμάτι.
Οκ, κάπου το έχω στη μνήμη μου και μ' εκείνη την απίστευτη έναρξη στα Αστέρια, χορογραφημένο και παρουσιασμένο λες και βλέπεις υψηλής αισθητικής χοροθέατρο, όπου η Βίσση κατέβαινε από πάνω στο κέντρο της σκηνής με ένα γρανάζι, τροχαλία, κάτι τέτοιο νομίζω. Ήταν θα μπορούσα να πω πολύ λαμπερό ως θέαμα αλλά και πολύ σκοτεινό.
(βρήκα μια φωτό που δε δείχνει βέβαια τα σύνολο της σκηνής, μια μικρή ιδέα μόνο)

Εμενα που ημουν μικρος τοτε (10χρονων) μου βγαζε κατι το σκοτεινο-δαιμονικο-σατανικο το αντιδοτο.. αλλα πολυ τραγουδαρα γουσταρα ενορχηστρωση..

Chronisgreek έγραψε:Εμενα που ημουν μικρος τοτε (10χρονων) μου βγαζε κατι το σκοτεινο-δαιμονικο-σατανικο το αντιδοτο.. αλλα πολυ τραγουδαρα γουσταρα ενορχηστρωση..

Το είχε αυτό το σκοτεινό ο δίσκος. Μάλιστα είχαν παίξει με την αίσθηση αυτή, και με τις παράλληλες φήμες που είχαν σοκάρει το πανελλήνιο, μέχρι εκπομπή στην τηλεόραση είχε γίνει με καλεσμένη μεταξύ άλλων την τεράστια Μοσχολιού. Οπότε είχαν παίξει και στο πρόγραμμα. Είχαν χορογραφήσει το "Δένομαι" με κάτι σκοινιά που οι χορευτές άλλαζαν θέσεις κάνοντας σχήματα με το σκοινί, ενώ η Βίσση καθόταν στο κέντρο. Άφωνο το κοινό, άφωνο όμως, περίμενε να δει αν θα θα δημιουργήσουν πεντάλφα.
Πράγμα απίθανο καθότι οι χορευτές που ήταν νομίζω 6 (ίσως και παραπάνω, πού να θυμάμαι πια; ) δημιουργούσαν άλλα σχήματα, εκτός της πεντάλφας. Αλλά όταν λέμε άφωνο, εννοούμε με κομμένη την ανάσα... ακίνητοι όλοι και έκπληκτοι. (ήταν το μπαρ επάνω και τη θυμάμαι την ενέργεια στην αίθουσα πολύ έντονα)

yakinthos έγραψε:Μου κάνει εντύπωση πάντως που ενώ είχαν ένα δίσκο μιας συγκεκριμένης αισθητικής όπως το Τραύμα που έκανε τρελές πωλήσεις, την επόμενη χρονιά πήγαν λίγο αλλού με το Αντίδοτο. Δεν έμειναν ακριβώς εκεί. Πείραξαν τους ήχους.
Πιο ατμοσφαιρικό το Αντίδοτο.
¨Πάλι για σένα" και "Τελευταίος σταθμός" δίπλα δίπλα όαση από έντεχνο ποπ
"Γκάζι" ρεσιτάλ ερμηνείας
"Μου ανήκεις" τελείως νέος ήχος, η χορογραφία του στα Αστέρια καταπληκτική
"Δενομαι" πειραγμένο τσιφτετέλι, σκοτεινό
"Ο πόνος της αγάπης" εξαιρετικό σε όλα του, με την ερμηνεία να κυριαρχεί
μέσα σ' αυτά κι ένα τσιφτετέλι εντελώς απογειωμένο το "Γι' άλλα"
το τόσο αγαπημένο μου, μόνο εγώ το άκουσα αυτό, ούτε ένας δε μίλησε καλά ποτέ για το "κινητό τηλεφωνάκι" γιατί τόση απαξίωση από όλους δεν κατάλαβα... μα πόσο αφελές και τρυφερό είναι...
Το πιο ροκ σουξέ "σ εχω επιθυμήσει"
και βέβαια το άνοιγμα του δίσκου, μια μπαλάντα, το "ερωτευμενάκι" που έδινε εξ αρχής στο δίσκο έναν πιο ποιοτικό αέρα, ενώ στο φινάλε ένα οπερατικό ερωτικό που έλεγε "να τον αγαπάς τώρα που τον έχεις"
και μέσα σε όλα η αδιάφορη για μένα "μεθυσμένη καρδιά" και το αγαπημένο κλασικού τύπου τσιφτετέλι το "μαγκάβα τουτ".

Νομίζω τελικά, όσο και να πέρασα καλά με το Τραύμα ή το Κλίμα τροπικό, το Αντίδοτο είναι το πιο αγαπημένο μου από τα τρία αυτά άλμπουμ.

Αδιάφορο το Μεθυσμένη μου καρδιά;
To Κινητό τηλεφωνάκι μου αρέσει και μένα πολύ.Άρεσε πολύ και στον Φοίβο τότε.
Κατά τ' άλλα ζηλεύω παράφορα που είχες δει το show στ' Αστέρια.

Μου άρεσε εκεί που έλεγε "πάλι φεγγαρόβολτες για σένανε θα κόβω..."
Αυτό το σημείο! Κι αυτή η λέξη η φεγγαρόβολτα, ναι εκεί θα υποκλιθώ!