Ελεωνόρα Ζουγανέλη

[panosif]

Παρουσίαση νέου album.

[panosif]

Βρεθήκαμε στην προακρόαση του νέου δίσκου της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, “Πού Με Φτάσανε οι Έρωτες”!

Γράφει η Μαρία Αβραμίδου

Τελευταία βραδιά του Μαΐου και η Ελεωνόρα Ζουγανέλη αποφάσισε να κάνει την προακρόαση της νέας της δισκογραφικής δουλειάς σε κλίμα… οικογενειακό. Έτσι, μας υποδέχθηκε στο σπίτι της, όπου, μαζί με φίλους και συνεργάτες, είχαμε τη χαρά να ακούσουμε τα καινούργια της τραγούδια και να αναλογισθούμε… «Πού Με Φτάσανε οι Έρωτες»! Αυτό είναι, άλλωστε, το ζήτημα που θέτει ο τίτλος του δίσκου, ο οποίος θα κυκλοφορήσει τη Δευτέρα, 11 Ιουνίου από τη Minos-EMI / Universal. Μετά από περίπου τρία χρόνια προετοιμασίας και ακρόαση εκατοντάδων –κυριολεκτικά– τραγουδιών, η Ελεωνόρα επέλεξε δώδεκα, τα οποία, ως συνήθως, μιλούν στην καρδιά της.



Τη μουσική αυτή… πόρτα μάς την είχε ανοίξει πριν από λίγους μήνες, με τα επιτυχημένα «Δεύτερα Κλειδιά», σε μουσική του Γιώργου Καραδήμου και στίχους της Sunny Μπαλτζή. Το κομμάτι αγαπήθηκε και τραγουδήθηκε πολύ, και, όπως φάνηκε από την πρώτη ακρόαση του δίσκου στο σύνολό του, θα εξακολουθήσει να συγκαταλέγεται σε αυτά που έχουν ξεχωριστή θέση στο ρεπερτόριο της Ελεωνόρας. Ένα από τα ατού της νέας της δουλειάς, εξάλλου, είναι ότι κάθε τραγούδι έχει τη θέση του σε αυτήν και όλα μαζί δημιουργούν μια σωστή ροή, που οδηγεί τον ακροατή αβίαστα από το ένα στο άλλο.

Ο δίσκος είναι εκλεκτά πολυσυλλεκτικός, καθώς τις δημιουργίες υπογράφουν οι Άρης Αποστολόπουλος, Φίλιππος Γράψας, Γιώργος Καραδήμος, Στέφανος Κορκολής, Πόλυς Κυριάκου, Κώστας Λειβαδάς, Δημήτρης Μαραμής, Sunny Μπαλτζή, Νίκος Μωραΐτης, Σπύρος Παρασκευάκος, Μάκης Σεβίλογλου, Σταύρος Σιόλας, Αγλαΐα Σφήκα, Ελένη Φωτάκη και Γιάννης Χριστοδουλόπουλος. Τις ενορχηστρώσεις έχει επιμεληθεί ο Ευριπίδης Ζεμενίδης, ο οποίος έχει καταφέρει να συνδέσει όμορφα όλα τα διαφορετικά ακούσματα αυτής της δουλειάς: επιρροές από ήχους παραδοσιακούς, λαϊκότροπα και ακουστικά κομμάτια, αλλά και πιο «ηλεκτρικούς» ρυθμούς.

Προσωπικά, ξεχώρισα το ομότιτλο του album, σε μουσική Δημήτρη Μαραμή και στίχους Ελένης Φωτάκη –είναι ίσως το πιο «λεπτοκεντημένο», ατμοσφαιρικό τραγούδι της δουλειάς. Τα πιο ιδιαίτερα κομμάτια φέρουν την υπογραφή του Σταύρου Σιόλα (ειδικά ο «Γεροπλάτανος» είναι πολύ ειδική περίπτωση τραγουδιού), ενώ ο ήχος του πιάνου στα «Αγάπη Δεμένη» του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου και «Το Μηδέν Αντί για Σένα» των Στέφανου Κορκολή και Νίκου Μωραΐτη, «εφοδιάζει» το album με πιο κλασικές αρμονίες. Ωστόσο, το πιο λαϊκό στοιχείο είναι το κυρίαρχο, κι αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στο, κατά τη γνώμη μου, πιο προφανές “hit” του δίσκου, το «Αν Αντέχεις» των Κώστα Λειβαδά και Αγλαΐας Σφήκα.



Το κυριότερο προσόν αυτού του δίσκου είναι ότι σε κάνει, από την πρώτη κιόλας φορά, να θέλεις να τον ακούσεις ολόκληρο και να αρχίσεις να τραγουδάς μαζί με την Ελεωνόρα, η οποία αναδεικνύει κάθε κομμάτι με την ερμηνεία της –όλα τους, άλλωστε, είναι κομμάτια της ψυχής της, ακριβώς όπως αυτή η δουλειά είναι προϊόν αγάπης και συνεργασίας μεταξύ φίλων. Πόσο σπάνιο είναι αλήθεια στις μέρες μας να σου δημιουργεί ένας δίσκος την ανάγκη να αφιερώσεις χρόνο στην ακρόασή του, προκειμένου να ακούσεις ένα-ένα τα κομμάτια του και να αφουγκραστείς μελωδίες και συναισθήματα. Να απολαύσεις τις ιστορίες που σου αφηγούνται και να θέλεις να σε συντροφέψουν και πάλι, κάπως σαν αγαπημένη ανάμνηση. Κι ύστερα, να επιθυμείς να ακούσεις τον δίσκο ξανά, να ανακαλύψεις ή να επιβεβαιώσεις ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο τραγούδι, αυτό που μιλά για τη δική σου ιστορία, για τον δικό σου έρωτα. Και να χαμογελάσεις γλυκά ή να αφήσεις τα δάκρυα να κυλήσουν λυτρωτικά από τα μάτια –ή και τα δυο μαζί. Κι αν ακόμη δεν έχεις βρει… πού σε φτάσανε οι έρωτες, υπάρχει πάντα χρόνος –και τρόπος– να το ανακαλύψεις, και μάλιστα υπό τους ήχους ενός άκρως μελωδικού soundtrack!



http://www.musiccorner.gr/eleonora-zoug ... is-149438/

[panosif]

Κώστας Μπαλαχούτης

Στο σπίτι της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, ακούγοντας το δίσκο της

Προακρόαση στο χώρο της ερμηνεύτριας, μαζί με τους δημιουργούς, τους ανθρώπους της δισκογραφικής εταιρείας και «φίλους»…



Ιδέα εξαιρετική, φιλοξενία υποδειγματική.

Δεν το συναντάς… κάθε μέρα. Στο χώρο του καλλιτέχνη να ακούς τα ακυκλοφόρητα τραγούδια του, μαζί με τους συντελεστές του άλμπουμ, γνωστούς και άγνωστους φίλους δημοσιογράφους και ανθρώπους του τραγουδιού.

Και να μοιράζεσαι απόψεις και γνώμες, συμφωνώντας αλλά και διαφωνώντας, με αφορμή «κοινές αγάπες».

Κι αυτό το κορίτσι, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, με τη φλόγα στα μάτια και τις ερμηνείες.

Μπορεί σε ένα πάρτι να ακούς τα τραγούδια, αλλά σίγουρα δεν μπορείς να κατασταλάξεις γι’ αυτά.

Πάντως η Ζουγανέλη, και στους δίσκους και στα live, δείχνει ότι «κάτι έχει» -ακριβό, θαρρείς απ’ τα παλιά ευλογημένα- «κάτι γίνεται».

Θες δεν θες, δεν μπορείς να την προσπεράσεις.

Δύσκολη η θέση που έχει φτάσει… Πρέπει να μετρήσει και να διαχειριστεί πολλά πολύπλοκα, μοιάζει με «Άγρια Θάλασσα». Το μετά θα δείξει «Αν αντέξει» και «Δώσει σήμα» παντοτινό, όπως κάνει ο «Γεροπλάτανος».

Στα χέρια της είναι και τα «Εισιτήρια» και τα «Κλειδιά».

Οι επιλογές σε φτάνουν και σε κρατούν εκεί που δικαιούσαι.

*Στο ασανσέρ πρόσεξα το ιδιόχειρο σημείωμα που ζητούσε συγγνώμη απ' τους ενοίκους της πολυκατοικίας για την αναστάτωση. Και όταν ανέβαινα και όταν κατέβαινα, με αυτό, ακούγονταν απ' το ηχείο μελωδίες του Χατζιδάκι.

http://www.ogdoo.gr/apopseis/kostas-mpa ... -disko-tis

[panosif]

Ελεωνόρα Ζουγανέλη: Προακρόαση νέου cd “Που με φτάσανε οι έρωτες”!



Έχει γίνει παράδοση, πια, κάθε νέα δισκογραφική δουλειά της Ελεωνόρας Ζουγανέλη να συνοδεύεται από μια βραδιά φιλοξενίας στο σπίτι της για να την ακούσουμε για πρώτη φορά όλοι μαζί, συνεργάτες, δημοσιογράφοι και συντελεστές. Κάτι σαν «γούρι» για να είναι καλοτάξιδο το νέο CD. Έτσι έγινε λοιπόν και αυτή τη φορά. Τρία χρόνια μετά το άλμπουμ "Μ’ αγαπούσες κι άνθιζε", ένα απόγευμα Πέμπτης κάπου στο κέντρο, μας παρουσίασε το νέο της album με τίτλο "Που με φτάσανε οι έρωτες". 12 νέες ιστορίες, 15 δημιουργοί, 1 δίσκος που τον ακούς ολόκληρο. Σαν τη ροή ενός προγράμματος της Ελεωνόρας, θα έλεγα. Σε περνάει από την τρυφερότητα στα «γκάζια», από το έντεχνο στην παράδοση και στο παλιό, καλό λαϊκό. Αυτό είναι σίγουρα το πρώτο συμπέρασμα.



Το πρώτο τραγούδι έχει τίτλο «Τα εισιτήρια». Σε στίχους της Sunny Μπαλτζή και μουσική του Σταύρου Σιόλα, ο οποίος υπογράφει και άλλα τέσσερα τραγούδια εκ των οποίων, εκτός από την ήδη γνωστή «Δύσκολη σιωπή», ξεχώρισε η «Βροχή» σε στίχους πάλι της Sunny Μπαλτζή και σίγουρα ο ιδιαίτερα συναυλιακός «Γεροπλάτανος». Ήδη μπορώ να φανταστώ την Ελεωνόρα να το τραγουδάει επί σκηνής και να ξεσηκώνει θέατρα. Άλλο ένα δυναμικό τραγούδι μοιράζεται με τον Πόλυ Κυριάκου.

Τα «Δεύτερα κλειδιά», σε στίχους της Sunny Μπαλτζή και μουσική του Γιώργου Καραδήμου στο νούμερο 2 του Cd. Προπομπός του νέου άλμπουμ που έχει ήδη αγαπηθεί από ακροατές και ραδιόφωνα.

Τρίτο τραγούδι στο play και από τους πρώτους στίχους της Έλένης Φωτάκη και τις πρώτες νότες του Δημήτρη Μαραμή κάπου μας «χτύπησε» το τραγούδι με τον ομώνυμο του δίσκου τίτλο "Που με φτάσανε οι έρωτες". Αυτό είναι και το τραγούδι που περιμένω να ξανακούσω πριν από όλα τα άλλα.

Ακούς; δε σ’ αγαπώ
Στο δρόµο αν ποτέ µε δεις
Προσπέρνα µε
Σε θέλω κι οι νύχτες αξηµέρωτες
Που µε φτάσανε οι έρωτες
Και τι να πω

Κάπου στη μέση της ακρόασης νιώσαμε ένα νησιώτικο αεράκι μέσα από την μουσική του Μάκη Σεβίλογλου και τους στίχους του Αρη Αποστολόπουλου με το «Αν σου λείπω».

Στο άλμπουμ θα ακούσουμε και δύο τραγούδια νέων συνεργατών όπως το «Αγάπη δεμένη» και το «Δώσε μου σήμα» σε μουσική και στίχους των Γιάννη Χριστοδουλόπουλου και Σπύρου Παρασκευάκου αντίστοιχα.

Ένα τραγούδι στο νούμερο 9 του δίσκου ακούστηκε αμέσως «οικείο», με την πολύ καλή έννοια. Αυτό πιστεύω συνέβη σίγουρα λόγω του παλιού γνώριμου στο ρόλο του συνθέτη Κώστα Λειβαδά αλλά και του ότι αυτό το «σαν παλιό λαϊκό» της πάει πολύ. Οι στίχοι είναι της Αγλαΐας Σφήκα.



Στο νούμερο 10, δύο σημαντικοί δημιουργοί συνεργάζονται για ένα μόνο τραγούδι στον δίσκο. Ο Στέφανος Κορκολής στη μουσική και ο Νίκος Μωραΐτης στους στίχους στο τραγούδι «Το μηδέν αντί για σένα».

Έτσι πήρα το µηδέν αντί για σένα
Τη στιγμή που θέλει να ‘χεις αντοχές
Όλοι οι φόβοι µου µε λύγισαν εμένα
Κι έτσι πήρα το µηδέν αντί για σένα

“Που με φτάσανε οι έρωτες”. Με τελεία στο τέλος ή ερωτηματικό; Θα δείξει. Άλλωστε αυτές οι ιστορίες έρωτα δεν ξέρεις που μπορούν να σε φτάσουν.

Info:

Το cd «Πού με φτάσανε οι έρωτες» κυκλοφορεί σε όλα τα δισκοπωλεία και σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και τις streaming υπηρεσίες τη Δευτέρα 11 Ιουνίου 2018.

Κείμενο: Βαρβάρα Γερανάκη

https://www.musicity.gr/tragoydi-kyklof ... eli-neo-cd

[panosif]

Tracklist

1.Τα Εισιτήρια
2. Δεύτερα Κλειδιά
3. Πού Με Φτάσανε Οι Έρωτες
4. Η Βροχή
5. Αγάπη Δεμένη
6. Αν Σου Λείπω
7. Γεροπλάτανος
8. Άγρια Θάλασσα
9. Αν Αντέχεις
10. Το Μηδέν Αντί Για Σένα
11. Δώσε Μου Σήμα
12. Δύσκολη Σιωπή (Bonus Track)

https://www.hit-channel.com/eleonora-zo ... dia/145279

[panosif]

INTERVIEWS
Ελεωνόρα Ζουγανέλη

...πού με φτάσανε οι έρωτες

συνέντευξη | γιώργος παπανικολάου */* επιμέλεια | ιάκωβος καγκελίδης + τάσος θώμογλου

«Όταν κατακτάς κάποια πράγματα και έχεις αποδείξει στον εαυτό σου, στην ψυχή σου, ότι μπορείς να τα κάνεις, μετά αυτά-τα ίδια- θες να τα κάνεις καλύτερα. Τουλάχιστον, εγώ έτσι είμαι σαν άνθρωπος. Θέλω να τα κάνω καλύτερα, δίχως να σημαίνει ότι τα κάνω όντως καλύτερα. Αλλά ότι μπορούν να επικοινωνήσουν καλύτερα, έχουν πιο πολύ αλήθεια και περισσότερα κομμάτια από τον εαυτό μου. Η δουλειά παραμένει η ίδια. Οι απαιτήσεις και η ωριμότητα μου αλλάζουν. Ότι επιζητώ από τον εαυτό μου, πλέον αλλάζει. Η δουλειά, ναι, παραμένει ίδια, μα το «περιβάλλον» της είναι διαφορετικό. Πάρε παράδειγμα, ότι υπήρξα στο παρελθόν στη σχέση μου, με το στούντιο ηχογραφήσεων. Δεν ένιωθα οικειότητα με το στούντιο. Ένιωθα ότι μόνο στο live λειτουργώ. Στο πέρασμα των χρόνων, οικειοποιήθηκα το χώρο των ηχογραφήσεων. Και περισσότερο στο «Μ΄αγαπούσες και άνθιζε» που δεν ήταν πολυσυλλεκτική δουλειά, όπως οι προηγούμενες». Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη στο rejected…

rejected: Κι αν σε πετύχαινε η κολλητή σου, σήμερα, στο δρόμο, τι θα της έλεγες;

E.Z.:Αχ! Πως είμαι αρκετά αγχωμένη για όλα όσα είναι σε αναμονή και στην περίοδο εξελικτικής και δημιουργικής φάσης για μένα. Ο καινούργιος δίσκος μου είναι έτοιμος να κυκλοφορήσει, όπως και το πρόγραμμα των συναυλιών, ενώ το δικό μου πρόγραμμα «πηγαινοέρχεται» σε ποια τραγούδια θα πω και σε ποια όχι. Κάνω πρόβες. Σε προσωπικό επειδή, δεν μπορώ να πω την φράση «είμαι μπερδεμένη» γιατί είναι λίγη γι αυτό που μου συμβαίνει…Έχω μια ανακατάταξη μέσα μου. Πάω σε κάποια να καταλήξω κάπου και σε κάποια άλλα πράγματα, ακόμα παραμένει θολό το τοπίο. Και σε έναν άνθρωπο σαν εμένα, αυτό του προκαλεί μια αναστάτωση. Βιώνω στιγμές θλίψης, αλλά και πολύ μεγάλης ευτυχίας. Είναι πολύ περίεργη αυτή η περίοδος.

rejected: Αρχές Ιούνη, βγαίνει ο νέος σου δίσκος…

E.Z.: Ο δίσκος ονομάζεται «Που με φτάσανε οι έρωτες». Είναι πολυσυλλεκτική δουλειά με ανθρώπους που έχω συνεργαστεί και στο παρελθόν. Σταύρος Σιόλας, Sunny Μπαλτζή, Νίκος Μωραΐτης, Στέφανος Κορκολής, Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, Μάκης Σεβίλογλου, Δημήτρης Μαραμής, Ελένη Φωτάκη είναι μερικοί από τους συντελεστές που υπογράφουν μια δισκογραφική δουλειά που ετοιμάζαμε τρία χρόνια και κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες.




Βιώνω στιγμές θλίψης, αλλά και πολύ μεγάλης ευτυχίας.

rejected: Πού σε φτάσανε οι έρωτες;

E.Z..: Οι έρωτες με πήγανε παντού. Οι έρωτες με έκαναν να πιστέψω στον εαυτό μου. Οι έρωτες με έκαναν να μην πιστέψω στον εαυτό μου. Οι έρωτες με έκαναν να τραγουδήσω καλύτερα. Οι έρωτες με έκαναν να μην τραγουδάω καθόλου. Οι έρωτες με έκαναν να ξενυχτάω, να «ξυπνάω». Ο έρωτας είναι σπουδαία έννοια και αίσθημα. Ο έρωτας για μένα, είναι μια ουσιαστική πηγή έμπνευσης και δημιουργίας και δεν έχει να κάνει μόνο με την στενή προσωπική σχέση του όρου. Έρωτα προσπαθώ να αισθάνομαι με τα πάντα. Με φίλους, με συνεργάτες, με οικογένεια, με το τρόπο που μαγειρεύω και το τρόπο που στρώνω το τραπέζι. Αλλιώς δεν μπορώ…Θέλω μια ερωτική έλξη με τους συνεργάτες μου, σε ότι κι αν καταπιανόμαστε. Ο έρωτας είναι το πρώτο αίσθημα που μπορεί να σε οδηγήσει στην αγάπη. Ευελπιστώντας ότι θα αγαπήσω τους συνεργάτες μου, τον εαυτό μου, το «σπίτι» μου, περνάω πάντα από την έννοια του έρωτα. Οι έρωτες σε φτάνουν στο «ταξίδι» και στην συνειδητοποίηση. Οι έρωτες με έφτασαν σε μια ουσιαστική φιλία ή και σε μια αλλαγή. Οι έρωτες με έφτασαν και σε μια κοινωνική θέση…Τα πάντα!

Οι έρωτες με έκαναν να πιστέψω στον εαυτό μου. Οι έρωτες με έκαναν να μην πιστέψω στον εαυτό μου.

rejected: Ποια η διαφορά ανάμεσα στον έρωτα και την αγάπη;

E.Z.: Όταν ήμουν μικρή δεν έβρισκα διαφορές ανάμεσα στον έρωτα και την αγάπη. Τώρα πια ξέρω ότι έρωτας και αγάπη είναι συμβατές-σχεδόν-έννοιες, με άλλες ποιότητες και άλλες εντάσεις. Ο έρωτας μπορεί να οδηγηθεί σε μια πολύ μεγάλη αγάπη. Μόνο με την έννοια ότι αυτό το πράγμα αρχίζει να «ζυμώνεται». Ερωτεύθηκα το τραγούδι και τώρα πια το αγαπώ, γιατί τώρα δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό. Μα πρώτα ένιωσα τον έρωτα, το πάθος για τραγούδι. Βγήκα πρώτη φορά στη σκηνή κι είπα «αυτό είναι η ζωή μου, αυτό θέλω να κάνω». Με τα χρόνια, η εμπειρία μου, η συναναστροφή μου με το τραγούδι με κάνει να σου πω ότι είναι η απόλυτη ζωή μου. Το λατρεύω τόσο πολύ το τραγούδι που δεν θα ήθελα να είμαι τόσο εξαρτημένη από αυτό. Θα ήθελα να είμαι πιο χαλαρή με το τραγούδι, γιατί δεν θα είχα αυτή την τόση αγωνία. Αλλά όπως συμβαίνει με το τραγούδι, συμβαίνει και με τους μεγάλους έρωτες της ζωής μου. Σε όλα και σε όλους, με έλκει ο έρωτας κι αυτό που με κρατάει κοντά τους είναι η αγάπη.

rejected: Η αγάπη είναι φωτιά;

E.Z.: Αδιαμφισβήτητα. Η αγάπη είναι φωτιά και μπορεί να μετακινήσει κάποιες ιδέες που είναι χρόνια στο μυαλό μας. Η αγάπη μπορεί να τις φέρει τούμπα και να αναθεωρήσουμε τα περισσότερα πράγματα. Η αγάπη είναι φλόγα. Δυνατή.

rejected: Βασίζεσαι στους άλλους; Δίνεις τα «δεύτερα» κλειδιά από την τσάντα σου;

E.Z.: Βασίζομαι απόλυτα στους άλλους. Είμαι πολύ δεμένη με τους ανθρώπους, κι αν δεν μου φαίνεται, πληγώνομαι πολύ από τους ανθρώπους. Το «πληγώνομαι» δεν σημαίνει ότι όλοι μου συμπεριφέρονται άσχημα, αλλά όλοι θέλω να με επηρεάζουν. Δεν αφήνω σε απόσταση τους ανθρώπους και αφήνομαι στο να εισχωρήσουν στο πετσί μου. Έχω και σχέσεις εξάρτησης με ανθρώπους-που είναι κάτι ανώριμο από μέρους μου. Θα το βελτιώσω με τα χρόνια. Όλοι κλείνονται στο καβούκι τους. Θα ήθελα οι άνθρωποι να είναι άνετοι κι όχι τόσο φοβισμένοι. Έχουμε κλειστεί, έχουμε πονέσει και όλοι έχουμε τάσεις περιφρούρησης. Προσπαθώ να είμαι κοντά στο συναίσθημα μου. Κι όταν δεν είμαι, πάω μια βόλτα σε ένα πάρκο, συνειδητοποιώ ότι δεν πρέπει να «περιφρουρώ» τον εαυτό μου και ξαναβρίσκω τη δύναμη να μπω στη ζωή με μια καθαρή ματιά. Κι ας πληγωθώ ξανά… κι ας πληγώσω ασυνείδητα πάλι…κι ας χάσω και τη γη κάτω από τα πόδια μου. Είναι μια συνειδητή επιλογή μου. «Οι τοίχοι στο δικό μου «δωμάτιο» είναι λευκοί»…οφείλεις να είσαι ανοιχτός άνθρωπος και σε σοβαρή επαφή με τον εαυτό σου. Το ΄χω ανάγκη σαν άνθρωπος. Δεν μπορώ να καλώ τους ανθρώπους να συγκινηθούν μαζί μου κι εγώ να είμαι αδιάφορη απέναντί τους. Πρέπει πρώτα εγώ να είμαι μυημένη στην επαφή μου. Πώς θα επικοινωνήσουμε; Δεν μου επιτρέπεται να είμαι «κλειστή».



rejected: Στις φετινές «νύχτες καλοκαιριού» σε όλη την Ελλάδα, τι σβήνεις και τι γράφεις στο πρόγραμμα των τραγουδιών στις συναυλίες που θα κάνεις;

E.Z.:Πίστεψε με, δεν έχω καταλήξει ακόμα. Δεν θέλω να παρουσιάζω τα ίδια πράγματα. Θέλω να δοκιμάζομαι σε καινούργιες προκλήσεις και εμπειρίες. Υπάρχουν ένα τρισεκατομμύριο τραγούδια που θέλω να ερμηνεύσω. Έχω ένα «τσουβάλι» με αμέτρητους τίτλους τραγουδιών και το «ξανακοιτάω» και επιλέγω «αχ, αυτό φέτος θέλω να το πω από το τσουβαλάκι» μου. Θα είναι ένα πρόγραμμα με δικά μου τραγούδια, τραγούδια συναδέλφων που αγαπώ πολύ και 2-3 νέα τραγούδια του δίσκου που έρχεται. Θέλω να είναι επικοινωνιακό πρόγραμμα. Τα ανοιχτά θέατρα με οδηγούν και σε παράδοξα πράγματα. Εμένα με πιάνει και μια λαχτάρα, πέρα από τα δυναμικά και εξωστρεφή κομμάτια, να έχω κι ένα «ακουστικό» μέρος…μια στιγμή μελώματος με το κόσμο, που μέχρι στιγμής μου έχει βγει σε καλό και το επιδιώκω ολοένα και περισσότερο.

Το λατρεύω τόσο πολύ το τραγούδι που δεν θα ήθελα να είμαι τόσο εξαρτημένη από αυτό.

rejected: Δικές σου «νύχτες καλοκαιριού»;

E.Z.: Αγαπημένες μου νύχτες καλοκαιριού είναι ηλιοβασίλεμα στο νησί μου, στη Μύκονο. Νύχτες με το μηχανάκι με παρέα, να βολτάρεις σε όλη την Αθήνα. Ζούμε σε μια υπέροχη χώρα με εικόνες πανέμορφες…είμαστε τυχεροί που ζούμε εδώ. Νύχτες καλοκαιριού για μένα είναι τα θερινά σινεμά. Νύχτες στην παραλία με παρέα και τραγούδια. Νύχτες καλοκαιριού σημαίνουν πάρτι. Νύχτες καλοκαιριού είναι να είσαι ξάπλα στο γκαζόν και ανοίγουν τα ποτιστήρια και σου «πετάγονται» νερά από το πουθενά. Κι αν, πολύ συχνά, αυτή η «πόλη»-αυτή η χώρα μας θυμώνει, δεν παύει να έχει μια φυσική απίστευτη ομορφιά. Το τίποτα σε ένα σοκάκι στην Ελλάδα, είναι κάτι το ασύλληπτα όμορφο.

rejected: «Άλλη μια νύχτα, μη μου πεις «στα είπα»»….τελικά, ο «σταλεγάκιας» είναι ότι χειρότερο μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος σε κάποιον που αγαπά;

E.Z.: Ο «σταλεγάκιας» είναι ότι πιο γνώριμο. Δεν θα το χαρακτηρίσω ότι χειρότερο. Οι γονείς μας το ξεκίνησαν… «στα έλεγα εγώ»…μας το είπε ο φίλος μας, ο σύντροφός μας…όλοι μας το είπανε και εννοείται πως και εμείς το είπαμε. Η αγάπη και η φροντίδα μας κάνει να γινόμαστε «σταλεγάκιας». Θες να μην πέσει στο γκρεμό ο άλλος και θες να τον προστατεύσεις…η λαχτάρα μας φταίει για αυτό. Ο πόνος του ανθρώπου που αγαπάμε, μας κάνει υπερπροστατευτικούς. Κι έτσι θα πούμε την τόσο γνώριμη κουβέντα…»μην μου πεις, στα είπα»…



Νύχτες καλοκαιριού για μένα είναι τα θερινά σινεμά. Νύχτες στην παραλία με παρέα και τραγούδια.

rejected: Το θέατρο, έχω την αίσθηση, πως το ΄χεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου, και πάλι κάποια στιγμή, όσο κι αν προχωράνε οι δίσκοι και τα live. Κάνω λάθος;

E.Z.: Δεν κάνεις καθόλου λάθος. Θέλω να ξανακάνω θέατρο και το εύχομαι μέσα από τη καρδιά μου, η αίσθηση σου να μου πραγματωθεί. Μου έχει λείψει το θέατρο. Θέλω να έρθει σύντομα στη ζωή μου με κάποιο τρόπο. Δεν το επιδιώκω πρακτικά, αλλά το θέλω και είμαι ανοιχτή στο να ξαναέρθει στη ζωή μου τόσο μαγικά, όπως είχε έρθει και να με συγκλονίσει, εκ νέου. Αλλά και το τραγούδι ένα τρίλεπτο θεατρικό μονόπρακτο δεν είναι; Το τραγούδι είναι η ζωή μου όλη, αλλά το θέατρο με μύησε σε μια παιδεία άκρως διαφορετική. Να το ξέρεις…το τραγούδι το αντιμετωπίζω σαν ηθοποιός και το θέατρο σαν τραγουδίστρια. Γι αυτό και το ένα βοηθάει το άλλο και εμπλουτίζουν παράλληλα κι οι δυο μου κόσμοι.

rejected: Σε τι έγινες καλύτερη τελευταία;

E.Z.: Έχω αλλάξει πολύ στο κομμάτι της κατανόησης. Είμαι πολύ αυθόρμητη και λειτουργώ με το συναίσθημα-δεν κρατιέμαι. Βελτιώθηκα. Δεν έγινα υπομονετική-έχω πάει πιο βαθιά. Κατανοώ τους ανθρώπους πιο εύκολα. Αυτό συμβαίνει γιατί αναγνωρίζω δικά μου πράγματα σε εκείνους και έτσι τους συγχωρώ βαθιά. Είμαι πιο ήσυχη. Δεν αμφισβητώ την αγάπη των ανθρώπων, επειδή μπορεί να μου φέρθηκαν λίγο άσχημα. Σπουδαίο ρήμα το «κατανοώ» και θέλει πολύ δουλειά. Δεν τελειώνει ποτέ η έννοια του «κατανοώ». Μέχρι να φύγουμε από αυτή τη ζωή…



Η αγάπη και η φροντίδα μας κάνει να γινόμαστε "σταλεγάκιας".

rejected: Σε ποια αυταπάτη πίστεψες;

E.Z.: Αν αισθανόμουν κάτι ως αυταπάτη, δεν θα το επέλεγα και δεν θα πληγωνόμουν κιόλας. Όταν νιώθω προδοσία είναι περίεργα….το ένιωσα πρόσφατα στην επαγγελματική μου ζωή-μα δεν έχει σημασία. Οι ανθρώπινες σχέσεις θέλουν δύο. Όταν δεν τιμάς το κόπο, το χρόνο, τη δουλειά για να στηθεί μια σχέση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, αυτό είναι προδοσία. Αλλά δεν είναι αυταπάτη. Γιατί το πίστεψα και δούλεψα γι αυτό. Ξέρεις…πάντα υπάρχει μια ανθρώπινη σχέση μόνο αν και οι δύο καταναλώσαμε, ξέχωρα και πολύ, χώρο και χρόνο, ο καθένας μας. Αλλιώς η επαφή είναι μια επιφανειακή συνάντηση. Σαν να μπεις στο ασανσέρ μαζί με έναν άλλον, για να πας στον ίδιο όροφο, στον ίδιο γιατρό. Σου έχει τύχει;

http://rejected.gr/eleonora-zouganeli-interview

[panosif]

[panosif]

Το τραγούδι «Αγάπη Δεμένη», δεν ήταν μόνο ένα τραγούδι που έκλεισε το δίσκο... αλλά ένα τραγούδι που μπήκε ενώ ο δίσκος είχε ήδη κλείσει. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ενώ η "πόρτα" του δίσκου, είχε κλείσει, ξανάνοιξε για να μπει αυτό το τραγούδι! :)

Είναι ένα τραγούδι του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου, με το οποίο ταυτίστηκα και μου άρεσε πολύ. Ένα τραγούδι που περιγράφει τη ζωή των ανθρώπων με ένα λιτό τρόπο και που με συγκίνησε τόσο, που θέλησα να βρω χώρο και χρόνο να το συμπεριλάβω στο δίσκο.
Ελπίζω να το αγαπήσετε όσο εγώ.

[Slim_Shady]

ΕΛΕΩΝΟΡΑ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗ ΝΕΟΣ ΔΙΣΚΟΣ!

Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη μετά από τρία περίπου χρόνια που έκανε παρέα με τους δημιουργούς, όπου τα είπαν και συνεργάστηκαν δημιουργικά, άκουσε τραγούδια, τα τραγούδησε και κάποια από αυτά τα αγάπησε περισσότερο λόγω χρονικής συγκυρίας και που επέλεξε τι θέλει να πει και τον ποιο ηχητικό δρόμο θέλει να πάρει αυτός ο δίσκος, μας παρουσιάζει το νέο άλμπουμ της «Πού Με Φτάσανε Οι Έρωτες».

Διαθέσιμο για αγορά: https://www.reloadstores.gr/poy-me-ftas ... es-cd.html

[panosif]

Κυκλοφόρησε σήμερα στα δισκοπωλεία.
Διαθέσιμο και στον Ιανό.

Περίληψη
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη μετά από 3 περίπου χρόνια που έκανε παρέα με τους δημιουργούς, που τα είπαν και συνεργάστηκαν δημιουργικά, που άκουσε τραγούδια, τα τραγούδησε και κάποια από αυτά τα αγάπησε περισσότερο λόγω χρονικής συγκυρίας, που επέλεξε τι θέλει να πει και τον ποιο ηχητικό δρόμο θέλει να πάρει αυτός ο δίσκος, μας παρουσιάζει το νέο της album “Που με φτάσανε οι έρωτες”. Πολυσυλλεκτικός, αλλά όπως λέει και η ίδια διαφορετικά πολυσυλλεκτικός, γιατί μετά τη συνεργασία σε ένα album συνθέτη - στιχουργού όπως ήταν το προηγούμενό της, είχε την ανάγκη, όχι απλά να ακούσει και να διαλέξει τραγούδια αλλά να μπει στην δημιουργική - καλλιτεχνική διαδικασία μαζί με τους δημιουργούς. Τα τραγούδια να προκύψουν από τη σχέση και όχι μόνο για τη φωνή της. Και όπως συμβαίνει πάντα με ένα υλικό που έρχεται από διαφορετικούς δημιουργούς, υπάρχει ένας άνθρωπος που καλείται να φτιάξει το περιβάλλον που μέσα θα χωρέσουν όλα. Και αυτό η Ελεωνόρα Ζουγανέλη το εμπιστεύτηκε σε έναν άνθρωπο που γνωρίζει καλά και έχει συνεργαστεί μαζί του επί σειρά ετών. Ο Ευριπίδης Ζεμενίδης ξεκίνησε να ενορχηστρώνει το δίσκο όσο βρισκόταν στην Αθήνα, αλλά όπως συμβαίνει και με τους έρωτες, έτσι και με αυτόν το δίσκο, συνέβησαν και απρόοπτα. Ο δίσκος συνεχίστηκε μεν, αλλά με τον Ευριπίδη να βρίσκεται στο Βερολίνο και τα τραγούδια να κάνουν την διαδρομή αυτή, Αθήνα - Βερολίνο. Τα τραγούδια που έκαναν αυτήν τη διαδρομή και ευχόμαστε να κάνουν και άλλες αμέτρητες διαδρομές παρέα με τον καθένα μας, στα ακουστικά στο μετρό ή στα ηχεία του αυτοκινήτου σε διαδρομές με ανοιχτά καλοκαιρινά παράθυρα, στην ησυχία του καναπέ μας και στις χαρές της παρέας έγραψαν οι: Άρης Αποστολόπουλος, Φίλιππος Γράψας, Γιώργος Καραδήμος, Στέφανος Κορκολής, Πόλυς Κυριάκου, Κώστας Λειβαδάς, Δημήτρης Μαραμής, Sunny Μπαλτζή, Νικος Μωραΐτης, Σπύρος Παρασκευάκος, Μάκης Σεβίλογλου, Σταύρος Σιόλας, Αγλαΐα Σφήκα, Ελένη Φωτάκη και Γιάννης Χριστοδουλόπουλος.


https://www.ianos.gr/eleonora-zouganeli ... 36098.html

[Slim_Shady]

Αύριο θα κατέβω κέντρο και φυσικά θα το αγοράσω!

[panosif]

Η αλήθεια είναι πως τον «Γεροπλάτανο» τον ζήτησα με πολύ θράσος από τον Σταύρο Σιόλα. Από την πρώτη στιγμή που άκουσα το τραγούδι τρελάθηκα και σκέφτηκα «Γιατί αυτό το τραγούδι να μη μπορούσα να το πω;»
Είναι ένα τραγούδι αρκετά διαφορετικό, το οποίο εμένα την ίδια με ζωντανεύει και τον ευχαριστώ που μου το έδωσε απλόχερα!

[panosif]

[Slim_Shady]

[panosif]

Το πρώτο τραγούδι που ήμουν σίγουρη πώς θα είναι στο δίσκο μου είναι τα εισιτήρια. Ένα τραγούδι που ήρθε στα χέρια μου πολύ νωρίς, και παρ' ότι ηχογραφήθηκε αργότερα ήμουν σίγουρη ότι θα μπει στο δίσκο «Που Με Φτάσανε Οι Έρωτες».

[panosif]

Elle Ιουνίου

[panosif]

[panosif]

Με τον Κώστα Λειβαδά, όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε αποκτήσει μία σχέση ουσίας και αλήθειας. Όταν αποφάσισα πως θα κάνω πολυσυλλεκτικό δίσκο, ήταν από τους πρώτους που προσέγγισα κι έτσι... προέκυψε το «Αν Αντέχεις»!

[Slim_Shady]

Η Eleonora Zouganeli​ έρχεται στην σκηνή του #AthensPride και σε καλεί να δηλώσεις μαζί της #παρούσα!
#parousa

[Slim_Shady]

«Η βροχή» είναι ένα τραγούδι που μου θυμίζει τις εποχές εκείνες τις γλυκές, τις τρυφερές, τις εφηβικές. Που με το πείσμα και την πίστη ότι όλα μπορούν να αλλάξουν και να συμβούν προχωρούσες με πολύ θάρρος και αισιοδοξία στη ζωή.