Η Λυδία Σέρβου επανέρχεται με ένα ιδιαίτερο τραγούδι σε μουσική της ίδιας και σε στίχους της Μαρίνας Φραγκεσκίδου. Η ενορχήστρωση είναι του Νεοκλή Νεοφυτίδη και η σκηνοθεσία του videoclip του Bob Katsionis.
Τίτλος του τραγουδιού «Η μνήμη είναι που πονά». Ένα βιωματικό, ερωτικό τραγούδι γεμάτο συναισθήματα.
Όπως αναφέρει και η ίδια: «τη λήθη τη νικά πάντα η μνήμη. Όσα καταχωνιάσαμε στην ψυχή μας βρήκαν χαραμάδα. Έχτισαν φράχτες στις καρδιές μας. Έγιναν σχέδια πόνου στα χέρια μας. Γέμισαν με δάκρυα τα μάτια μας. Όπως λέει και ο Σοφοκλής στον «Οιδίποδα» …«είναι η μνήμη που πονά, περισσότερο από όλα». Εύχομαι μέσα από το τραγούδι μας, να ξορκίσετε όλα όσα σας πονούν και να το αγαπήσετε όσο και εμείς».
Μουσική: Λυδία Σέρβου
Στίχοι: Μαρίνα Φραγκεσκίδου
Ενορχήστρωση: Νεοκλής Νεοφυτίδης
Ηχογράφηση από τον Ηλία Λάκκα
Directed by Bob Katsionis
Photo by Dimitris Evlambidis
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Νεοκλής Νεοφυτίδης – πιάνο, keyboards, προγραμματισμός ήχων
Δημήτρης Σιάμπος – κιθάρες
Θανάσης Σοφράς – μπάσο
Ανδρέας Νικόλης – κρουστά, τύμπανα.
Τα μάτια σου τα πότισα μ’ αγάπη,
Τη δέχτηκες με μία μαχαιριά,
Τους ώμους σου τους μούσκεψα με δάκρυ,
Που το ‘κλεψες μια νύχτα με χαρά,
Μα τώρα πια που έμεινα μονάχη,
Η μνήμη είναι μόνο που πονά.
Ξανά θα κλάψω και θα γελάσω,
Για να ξορκίσω ό,τι πίσω με κρατά,
Για δες με αντέχω κι ας μη σε έχω,
Έχω τυλίξει μ’ ένα χάδι την καρδιά,
Στ’ άδειο κρεββάτι κι αυτό το βράδυ,
Η μνήμη είναι μόνο που πονά.
Με ζάλιζε η γλύκα απ’ τα φιλιά σου,
Κι ας μαύριζες την κάθε ξαστεριά,
Δικά μου έκανα τα όνειρά σου,
Προτού τα ρίξεις όλα στη φωτιά,
Μα τώρα πια που αντέχω μακριά σου,
Η μνήμη είναι πάλι που πονά.