Το «Βουνό» είναι μια μικρή συλλογή λαϊκών τραγουδιών. Φτιάχτηκε με μια διάθεση εξερεύνησης της νεότερης παράδοσης του ελληνικού τραγουδιού και εμπνεύστηκε από τις ηχογραφήσεις της δεκαετίας του ’70 για να πει καινούριες ιστορίες… Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο single, με το ομώνυμο κομμάτι, ενώ το album αναμένεται να κυκλοφορήσει στο τέλος του Οκτώβρη!
* Το music video γυρίστηκε -κι όμως- πάνω σε ένα αγροτικό, ώστε το ταξίδι στο βουνό να είναι όσο πιο «ζωνταντό» γίνεται. Αλλά κανείς δεν έπαθε τίποτα και τα γυρίσματα έγιναν με ασφάλεια, υπό την σκηνοθετική ματιά του υπερταλαντούχου Πάνου Ηλιόπουλου.
Η αρχή του project
Το project γεννήθηκε από τον Ξενοφώντα Υφαντή και τον Μιχάλη Κοτσιράκη, φίλους από παιδιά, που συναντήθηκαν έξω από τα γνώριμα μουσικά τους νερά.
Ο Ξενοφών έχει γράψει μουσική για θεατρικές παραστάσεις και έχει πειραματιστεί με το «έντεχνο του μεσοπολέμου», ενώ ο Μιχάλης είναι γνωστός από τη metal σκηνή ως κιθαρίστας, συνθέτης και στιχουργός του συγκροτήματος Playgrounded.
Κι ένα βράδυ στην μπουάτ απανεμιά, όταν κάποιος σήκωσε τυχαία τη Μαρία Βακάλη να τραγουδήσει – μια φωνή που έρχεται από τον χώρο της παράδοσης-, ήξεραν ότι εκείνη θα είναι η φωνή του «Βουνού».
- Οι άνθρωποι του «Βουνού»
Μαρία Βακάλη: Γεννημένη στη Λέσβο, με ρίζες στο λαϊκό και παραδοσιακό τραγούδι, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει εμφανιστεί σε μουσικές σκηνές και συνεργαστεί με αξιόλογους μουσικούς. - Ξενοφών Υφαντής: Συνθέτης με καταγωγή από το Θέρμο Τριχωνίδας, έγραψε μουσική για το θέατρο και παρουσίασε τον ελληνόφωνο δίσκο Εν Θερμώ.
- Μιχάλης Κοτσιράκης: Μουσικός και στιχουργός, ζει μεταξύ Αθήνας και Ρότερνταμ. Μέλος των Playgrounded, με δισκογραφία και ευρωπαϊκές περιοδείες στο ενεργητικό του.
Artwork: Ευτυχία Τσουκαλά
Φωτογραφίες, Music Video: Πάνος Ηλιόπουλος
είναι ο ουρανός μια προσμονή
για μια βροχή που αδιάκοπα ποτίζει
κι είναι το χώμα ξένο, ξένο και κουρασμένο
κι είναι τα χέρια μας σκαμένα και ξεραμένα
είναι η νύχτα μια γλυκιά πατρίδα
κι ένα βουνό ταράζει τα όνειρά μας
είναι η νύχτα μια γλυκιά πατρίδα
κι ένα βουνό ταράζει τα όνειρά μας
κι είναι η αυγή χαμένη και αργοπορημένη
κι είναι τα μάτια μας κλεισμένα και πεταρίζουν