Το τέλος του καλοκαιριού σηματοδοτεί την επιστροφή στην πόλη. Το κλείσιμο το εξοχικού και την σιωπή.
Το νέο τραγούδι των αδελφών Καλογεράκη σε ποίηση του Ντίνου Σιώτη, μιλάει για ακριβώς αυτή τη μελαγχολική στιγμή που μέσα στο πλοίο του γυρισμού σκεφτόμαστε τα γατάκια που αφήσαμε πίσω. Τα αλατισμένα κορμιά που επιστρέφουν στην γραφειοκρατία και τα αναμαλλιασμένα μυαλά που επιστρέφουν στην κουρεμένη ζωή.
Το τέλος του καλοκαιριού είναι ένα τραγούδι που τα Καλογεράκια είχαν φτιάξει πριν αρκετά χρόνια. Φέτος αποφάσισαν να το ηχογραφήσουν μέσα στο καλοκαίρι.
Μπουζούκι: Στράτος Γκρίντζαλης
Κλαρινέτο: Αλέξης Στενάκης
Μπάσο: Λάμπρος Παπανικολάου
Τύμπανα: Θανάσης Τσακιράκης
κιθάρα: Μιχάλης Καλογεράκης
Ηχοληψία, μίξη, μάστερ: Θάνος Καλέας
Πριν κλειδώσουμε το σπίτι για το χειμώνα να
βάλουμε τα σύνεργα του κήπου στην αποθήκη
να μαζέψουμε την κάππαρη, τ’ αμύγδαλα
και τις λιαστές ντομάτες απ’ την ταράτσα
το φως αποχαιρετά τα δωμάτια πριν
κλείσουμε μια και καλή τα παντζούρια
οι καθρέφτες και τα κάδρα θα κοιτάνε αλλού
χωρίς να εγκρίνουν τις κινήσεις μας, θα πούμε
αντίο στα γατιά που θα στέκουν απορημένα
θ’ αφήσουμε το σπίτι του καλοκαιριού
για το διαμέρισμα της γραφειοκρατίας
το ταχύπλοο που θα μας φέρει στη Ραφήνα
αλλά τ’ αυτιά μας θα βουίζουν
απ’ τις σκηνές του θέρους
η θάλασσα, η άμμος, ο παράφορος ήλιος
το άρωμα των κορμιών, τα ευλογημένα δειλινά
τα νυχτοπούλια, ο γάμος τ’ ουρανού με τ’ άστρα
όλα αφημένα με το κλειδί κάτω απ’ τη γλάστρα