Η Ζωή Λιαντράκη παραμένει μία καλλιτέχνιδα που δεν συμβιβάζεται και που συνεχίζει, μέσα από το μουσικό της σύμπαν, να εξερευνά και να εκφράζει κόσμους εσωτερικούς. Κάθε της τραγούδι, είναι και ένα νέο κεφάλαιο, μία μεγάλη εξομολόγηση, όπου η ιδιαίτερη φωνή της γίνεται μνήμη, εικόνα, παλμός.
Το «Χέρια λευκά» είναι ένα βαθιά συγκινητικό τραγούδι με δραματικά στοιχεία. Αναφέρεται στον αποχωρισμό ενός αγαπημένου προσώπου, όπου η απουσία του μας φέρνει αντιμέτωπους με πολλά και δύσκολα συναισθήματα. Τίποτα δεν είναι σταθερό και τίποτα δεν είναι προβλέψιμο. Ωστόσο τονίζει την αξία της αγάπης και τη συνεχή προσπάθεια του ανθρώπου για την κατάκτησή της, ακόμα κι αν υπάρχει ο φόβος της αυτοκαταστροφής του. Γιατί η αγάπη μπορεί να είναι αγνή, φωτεινή και ευγενική σαν δύο χέρια λευκά που υπάρχουν μέσα μας , έτοιμα να αγκαλιάσουν, να προσφέρουν και να προστατέψουν.
Τη μουσική και τους στίχους έχει γράψει η Κωνσταντία Κατσιάμπα. Μεταφέρεται στις οθόνες μας μέσα από ένα κινηματογραφικό video που πλαισιώνει άψογα τη δυνατή ερμηνεία. Τη σκηνοθεσία έκανε ο Νίκος Σίμος.
Κυκλοφορεί από την FM Records…
Χέρια λευκά,
αγγίζουν τ’ όνειρά μου.
Αστέρια της καρδιάς μου,
χέρια ζεστά.
Τις νύχτες με βροχή,
θέλω να περπατάω.
Στους δρόμους του μυαλού,
θέλω να σε ζητάω.
Στο πάντα, στο μαζί,
τα λόγια σου κρατάω στην άδεια μου ζωή.
Χτύπα ξανά,
χτύπα και πάλι.
Δε φοβάμαι,
δε λυγίζω στη φωτιά.
Μια καρδιά που έχει ματώσει,
την αγάπη δε σκοτώνει,
δεν τη σπρώχνει στου γκρεμού τη λησμονιά.
Χέρια λευκά,
χαϊδεύουν τις πληγές μου.
Ραγίζουν τις σιωπές μου,
χέρια ακριβά.
Τις νύχτες με βροχή ,
θέλω να περπατάω.
Στους δρόμους του μυαλού,
θέλω να σε ζητάω.
Στο πάντα, στο μαζί,
τα λόγια σου κρατάω, στην άδεια μου ζωή.
Να περιμένω κουράστηκα,
τον εαυτό μου έχασα,
τα όρια ξεπέρασα,
μα πίσω δε γυρνώ.
Χτύπα ξανά,
χτύπα και πάλι.
Δε φοβάμαι,
δε λυγίζω στη φωτιά.
Μια καρδιά που έχει ματώσει,
την αγάπη δε σκοτώνει,
δεν τη σπρώχνει στου γκρεμού τη λησμονιά.