Το «Φτάνει» είναι ένα τραγούδι απόγνωσης και οργής απέναντι στη μαύρη λίστα των Γυναικοκτονιών και της Πατριαρχικής κοινωνίας. Αποτελεί το δεύτερο τραγούδι (έχει προηγηθεί ο «Τενεκές» σε μουσική-στίχοι του Γιάννη Τσιαντή με τη Μάρθα Φριντζήλα) από τα δέκα που θα αποτελέσουν ένα μουσικό πρότζεκτ (CD & Κείμενα) το “Hidden Thumbs“, με θέμα τη γυναικεία κακοποίηση σε όλες τις μορφές της που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μετρονόμος.
Καταξιωμένες τραγουδίστριες από κοινά και διαφορετικά είδη και σχολές μουσικής ενώνουν τη φωνή τους απέναντι στην έμφυλη βία και στη σιωπή κραυγάζοντας το ζητούμενο… End The Violence!
«Μια δολοφονία, ένας όρος που πασπαλίζεται από χυδαίες φράσεις «εγκλήματα τιμής» και «ερωτικές τραγωδίες» ως ισόβαρο του θύτη στη ζυγαριά της αθωωτικής υπεράσπισης. Αυτή η πιο ακραία πράξη έμφυλης βίας που κάθε τόσο συνταράσσει τις ψυχές μας και που ακόμα και σήμερα δεν φέρει τη νομική αναγνώριση στη χώρα μας, συμβαίνει δυστυχώς συχνά και δίπλα μας. Χωρίς καμία αναστολή και υπερανάλυση οφείλουμε όλοι μας να χτίσουμε ένα οδόφραγμα προστασίας, μια αλυσίδα πρόληψης κι αλληλεγγύης, ένα ζύγι δικαίου που δεν μπαντάρει απέναντι στην εξουσία, στον έλεγχο, στην βιαιοπραγία.»
Γιάννης Τσιαντής
«Χαρά μεγάλη να συνοδοιπορώ, άλλη μια φορά με τον αγαπημένο μου φίλο Γιάννη, στον αγώνα χρέους του για αντίσταση μέσα από την τέχνη και το κοινωνικό τραγούδι. Η έμπνευση του στίχου γεννήθηκε από το τραγούδι ‘‘Τι όμορφη που είσαι όταν κλαίς’’ (στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης, μουσική: Στέλιος Χρυσίνης, 1η εκτέλεση 1953, Δημήτρης Ρουμελιώτης και Γιάννης Κυριαζής, 2η εκτέλεση 1954 από την αξεπέραστη Μαρίκα Νίνου). Φάνταζε τόσο παράλογος ο στίχος, που άγγιζε τα όρια του συγκλονιστικού… Πώς μπορείς να βλέπεις ομορφιά και να βρίσκεις χαρά μέσα στη δυστυχία του άλλου, πόσο μάλλον του ίδιου σου του συντρόφου. Αυτή η ανθρώπινη αγριότητα, που δεν κατάφεραν τα χρόνια του πολιτισμού να εξημερώσουν, βγαίνει μέχρι σήμερα, στην κακοποίηση, τη γυναικοκτονία, το φασισμό, την παγκοσμιοποίηση, γελώντας μας στον καθρέφτη.
ΦΤΑΝΕΙ! Αφιερωμένο με αλληλεγγύη στα κάθε λογής θύματα του κόσμου αυτού.»
Τάσος Κακλαμάνης
Ερμηνεία: Φωτεινή Βελεσιώτου
Μουσική: Γιάννης Τσιαντής – Στίχοι: Τάσος Κακλαμάνης
Βαγγέλης Τρίγκας μπουζούκι
Δήμος Βουγιούκας πιάνο
Νίκος Πρωτόπαπας κιθάρα
Μιχάλης Δαρμάς κοντραμπάσο
Ζωγραφικό έργο εξωφύλλου: Θράσος Αβαριτσιώτης
Κοπέλες θύματα σε εγκλήματα τιμής
λες και κατώτερου Θεού ήταν πάντα
νόμος του άντρα πέφτει πέλεκυς δριμύς
να φοβάται η γυνή τον άντρα
Γυναίκες μάγισσες ριγμένες στην πυρά
κι αθώος πάντα ο γυναικοκτόνος
στα καφενεία μιλούν για σπίτι και κυρά
με τ’ αχαμνά βαριά και στ’ άλφα ο τόνος
Τι όμορφη που είσαι όταν κλαις
σου πάνε οι μελανιές με το καφτάνι
μια μελλοθάνατη είμαι εγώ απ΄ τις πολλές
που κράζουνε από τα αρχαία χρόνια Φτάνει!
Κι εσύ που τάχα για ισότητα μου λες
κάποιας παλιάς γενιάς κρύβεις κομμάτι
όταν «Τι όμορφη που είσαι όταν κλαις»
μου τραγουδάς για τη γροθιά στο μάτι