Γράφει η Κάλλια Βαβουλιώτη
Φωτογραφίες: Αθηνά Γκούμα
Οι Πέμπτες μας έχουν την σφραγίδα της Πέννυς Μπαλτατζή. Το κορίτσι που είναι από σπάνιο και εξωτικό χαρμάνι μετέτρεψε τον πανέμορφο και εξαιρετικά φιλόξενο χώρο του “Upper Athens” στην καρδιά του Κέντρου, στο Σύνταγμα, σε σαλόνι για να υποδεχτεί τους φίλους της, σε βραδιές με φινέτσα και τραγούδια που σε ταξιδεύουν στο χωροχρόνο με τη φωνή και την άρτια συγχρονισμένη μπάντα της. Η πολυτάλαντη ερμηνεύτρια που γνωρίσαμε από τους Penny & the Swingin’ Cats και που πλέον συνεχίζει σόλο -έχοντας εξαίρετους μουσικούς στο πλευρό της- δε σταματά να μας εκπλήσσει, εν αναμονή και της κυκλοφορίας του νέου της δίσκου. Βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της στο “Upper” και σας μεταφέρουμε όλα όσα πέρασαν από τα μάτια μας και μας έφτιαξαν τη διάθεση.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με το τραγούδι «Χορεύοντας» για να ανάψουν λίγο τα αίματα και να ζεσταθεί ο κόσμος, με το κοινό να χαμογελάει στην εμφάνιση της Πέννυς και της μπάντας της. H βραδιά γεμάτη από ετερόκλιτες μουσικές, που με αριστουργηματικό τρόπο όμως είχαν συνοχή και δεν σε άφηναν να χάσεις το ενδιαφέρον σου στιγμή. Ταξιδέψαμε από το «μωσαϊκό» της Λατινικής Αμερικής με κομμάτια όπως το “Mama Peiro” και την παιχνιδιάρικη διάθεση, στην ευαισθησία του “Besame Mucho”. Από τη βραδιά δεν έλειψαν κομμάτια όπως ο «Ιλισσός» του Χατζιδάκι και φυσικά το δικό της «Το κορίτσι» σε μουσική και στίχους του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου, με την vintage αισθητική και την ονειρική διάθεση.
Οι βραδιές στο «Upper” δεν είναι απλές συναυλίες. Η Πέννυ Μπαλτατζή ξέρει να επικοινωνεί με τους ανθρώπους της, τους διηγείται ιστορίες, όπως εκείνη που διάβασε σε ένα βιβλίο πεζοπορίας, το οποίο έγραφε για την ύπαρξη ενός χωριού που οι ταφόπλακες δε γράφουν έτος γεννήσεως και θανάτου, αλλά τον χρόνο που έζησαν ουσιαστικές στιγμές και έπειτα ότι οι Ιάπωνες μετράνε την ηλικία από τη στιγμή που το μωρό βρίσκεται στην κοιλιά της μητέρας του, για να καταλήξει να μας τραγουδήσει το «Roadtrip» και την «Αμαρτία» με την οποία συγκινήθηκε ακόμα και η ίδια!
Στο διάλειμμα, τα ηνία ανέλαβε ο εξαιρετικός Μάριος Ιωαννίδης ο οποίος επιμελείται και τις ενορχηστρώσεις, διασκευάζοντας την «Εκδρομή» του Χατζηγιάννη και το τραγούδι συνεχίζεται πλέον σε «ντόπια» ακούσματα. Στις λαϊκές γειτονιές του πιο πολυτραγουδισμένου –δικαίως– λιμανιού, του Πειραιά. Από τα «Παιδιά του Πειραιά» μέχρι το «Στη Τρούμπα στην Καστέλλα» παρασυρθήκαμε κι εμείς ως το Πασαλιμάνι και μπήκαμε σε χρονοκάψουλα για να προσγειωθούμε στο ’50, με λίγη «Σάμπα μου ξηγιέσαι» και «Λαικό Τσα Τσα» ενώ το πάτωμα πήρε φωτιά από τον χορό των θαμώνων στο μαγαζί.
Από τη βραδιά δεν έλειψαν και οι εκπλήξεις καθώς η τρομερά ταλαντούχα ερμηνεύτρια μας παρουσίασε με τους μουσικούς της το καινούριο τραγούδι «Κρίμα» ενώ έκλεισε με το γνωστό και αγαπημένο «Εξωτικό χαρμάνι». Ωστόσο, το κοινό απαιτούσε επιτακτικά encore με τη «Σερενάτα» να δίνει το παρόν αλλά και παραδόξως ένα τραγούδι που δεν είχε ξανατραγουδήσει η Πέννυ και που της ζητήθηκε από κάποιους ανθρώπους στο κοινό, «Έχω στενάχωρη καρδιά» με μιούζικαλ διάθεση…
Στο τέλος της βραδιάς όλοι ήθελαν κι άλλο τραγούδι, κι άλλες εξομολογήσεις κι άλλη συνέχεια στο πρόγραμμα, πράγμα διόλου τυχαίο αφού η Πέννυ Μπαλτατζή δεν είναι απλά μια swing-έντεχνη τραγουδίστρια ή απλά μια αξιόλογη φωνή, αλλά –θα μπορούσε να πει κανείς– πως πρόκειται για μια ερμηνεύτρια που θα στιγματίσει τη γενιά της, με την ματιά και την αισθητική της, με την ντομπροσύνη γυναίκας που αγαπά τον Πειραιά και την ευαισθησία κοριτσιού που ονειρεύεται και με όλα αυτά θα μας χαρίζει τραγούδια που ήρθαν για να μείνουν, με τη βοήθεια φυσικά του Μάριου Ιωαννίδη, του Στέλιου Φραγκούς, του Κωνσταντίνου Ζέρβα, του Ηλία Καρκαβέλια και τουΤζώρτζη Μαυροειδή…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…