Συνέντευξη στην Ειρήνη Ζαβιτσάνου
Φωτογραφίες: Στάθης Κατάρας

Μια υπέροχη χροιά, με χρώμα και στίχους που ξεχειλίζουν συναίσθημα. Ήχοι και στίχοι, νότες και μελωδίες, πλεγμένες αρμονικά μεταξύ τους, σου δημιουργούν έντονη επιθυμία να ξεδιπλώσεις το κουβάρι και να ακούσεις τα τραγούδια του ένα-ένα. Να ταξιδέψεις, να ονειροπολήσεις, να νοσταλγήσεις, να βυθιστείς σε αυτήν τη γλυκιά μελαγχολία και να αφεθείς…

Τον γνωρίσαμε με το κομμάτι «Στάσου λίγο» που η ιστορία του έγινε viral, τον απολαύσαμε στο υπέροχο «Τέτοιες μέρες» και φτάσαμε στο 2018 που κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ. Ο ίδιος, εκτός από εξαιρετικός τραγουδιστής, μας έχει δείξει το ταλέντο του ως τραγουδοποιός και ως συνθέτης, καθώς συνδυάζει επιτυχημένα τρία δομικά στοιχεία στο έργο του: στίχο, σύνθεση και ερμηνεία.

Ένα βροχερό απόγευμα του Δεκέμβρη, συναντήσαμε τον Νίκο Μερτζάνο και  αφού απολαύσαμε μια βόλτα στη χειμερινή Πλάκα, καταλήξαμε κάπου ζεστά όπου μας μίλησε για όλα…


Νίκο σε γνωρίσαμε μέσα από το τραγούδι σου «Στάσου λίγο». Ένα τραγούδι που ηχογραφήθηκε σε
home studio τον Σεπτέμβρη του 2007 και έγινε γνωστό αρκετά χρόνια αργότερα. Φτάνουμε λοιπόν εν έτη  2018 να το ακούσουμε  σε studio version. Μίλησε  μας λίγο γι’ αυτή την «περίεργη» ιστορία και πορεία του κομματιού.
Με το κομμάτι αυτό βρεθήκαμε στο στούντιο το 2007 για μια προσωπική αφιέρωση και έπειτα ανέβηκε στο myspace, που ήταν τότε σε ακμή. Μετά, το 2008, ανέβηκε στο youtube. Αρχικά υπήρχε πρόβλημα με την έκδοσή του: παρότι είχε πολλά views από το 2009 και κυρίως από το 2010, παρότι μεσολάβησαν αρκετοί άνθρωποι του χώρου και γνωστοί  μάνατζερ, το κομμάτι δεν έβρισκε «στέγη» σε καμία δισκογραφική, λόγω διάρκειας, λόγω διαφόρων παραγόντων. Η πρώτη επίσημη έκδοση έγινε όπως είπες το 2018 από την Feelgood και ο λόγος ήταν περισσότερο συναισθηματικός, γιατί το κομμάτι έχει κάνει ήδη την πορεία του και στην ουσία διασκεύασα τον εαυτό μου! Έγινε όλο αυτό πιο πολύ  για να μην νομίζουν ότι χρησιμοποιώ το «Στάσου» στην τωρινή μου δουλειά καθώς οι περισσότεροι θεωρούν ότι έχει εκδοθεί στο παρελθόν κι αυτό είναι μια δεύτερη δισκογραφική δουλειά.

Αυτό ήταν το «βάπτισμα του πυρός» λοιπόν για σένα. Τι ακολούθησε από εκεί και έπειτα; Πότε συνειδητοποίησες ότι θες και μπορείς να ασχοληθείς επαγγελματικά; Υπήρχαν κάποιοι καθοριστικοί παράγοντες που σε ώθησαν να μπεις στο χώρο της μουσικής;
Το σχολικό περιβάλλον έπαιξε σημαντικό ρόλο, ξέρεις τότε που συμμετείχαμε σε χορωδίες, σε σόλο κτλ… Αυτό μου έδωσε μια ώθηση. Στην ουσία ξεκίνησα από το Γυμνάσιο, που είχα ερωτευθεί και μπήκα στη χορωδία για να …την εντυπωσιάσω! (γέλια). Επαγγελματικά τώρα, θεωρώ ότι η αρχή δεν ήρθε με το «Στάσου λίγο» που ήταν απλά ένα τραγούδι με πάρα πολλά views, αλλά το 2012 που έβγαλα ένα single, το «Εσύ». Έπειτα το 2013  γνώρισα το Νίκο Μωραΐτη, κάναμε το «Κάτι  Ελλάδες» και κάπως έτσι ξεκίνησε η πορεία μου στο χώρο. Τώρα, από λοιπούς παράγοντες, όχι, δεν υπήρχε κάποιος άλλος καθοριστικός παρά μόνο η θέληση. Ότι ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ και ασχολήθηκα με αυτό.

…θεωρώ ότι πλέον τα views είναι οι νέες “πωλήσεις”. Όσον αφορά στην επιτυχία, όταν κάτι γίνεται επιτυχία το νιώθεις. Από έξω, από μέσα, το νιώθεις από παντού. Είναι δηλαδή αίσθηση…

Ο πρώτος προσωπικός σου δίσκος με τίτλο «Στάσου λίγο», κυκλοφόρησε από την Feelgood τον Μάρτιο του 2018. Έχοντας λοιπόν περάσει αρκετοί μήνες από τότε πώς βλέπεις σήμερα αυτή τη δουλειά; Πότε μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία ένας δίσκος; Εξαρτάται αποκλειστικά από τις πωλήσεις, τα views, τα εισιτήρια στα live; Έχει να κάνει μόνο με την ανταπόκριση του κόσμου;
Θεωρώ ότι πλέον τα views είναι οι νέες “πωλήσεις”. Όσον αφορά στην επιτυχία, όταν κάτι γίνεται επιτυχία το νιώθεις. Από έξω, από μέσα, το νιώθεις από παντού. Είναι δηλαδή αίσθηση…
Όσον αφορά τον δίσκο τώρα, είναι σε στίχους και μουσική δική μου, συμμετέχει στιχουργικά ο Νίκος Μωραΐτης με 4 κομμάτια, ενώ έχουμε και τη συμμετοχή της Πέννυ Μπαλτατζή σε ένα τραγούδι. Ήταν ένα πολύ δύσκολο πρότζεκτ γιατί έχει πολλά ποπ στοιχεία για τα έντεχνα ραδιόφωνα αλλά είναι πολύ έντεχνος δίσκος για τα εμπορικά ραδιόφωνα, οπότε το εγχείρημα δεν ήταν καθόλου εύκολο. Τώρα αν με ρωτούσες αν θα επέλεγα ένα δυνατό air play ή πολλά views, θα σου απαντούσα ξεκάθαρα τα πολλά views κι ας μην έχει καθόλου  air play.

Όταν οι δισκογραφικές πνέουν τα λοίσθια, πώς καταφέρνει ένας νέος καλλιτέχνης να ξεκινήσει να παρουσιάζει και να προωθεί τη δουλειά του; Στην δική σου –οκ ήταν και ιδιαίτερη περίπτωση– είδαμε ότι λειτούργησε καταλυτικά και το  youtube…
“Καταλυτικοκαταστροφικά” λειτούργησε…(γέλια). Στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό που λες με τις δισκογραφικές. Στο εξωτερικό από το streaming κτλ έχουν βρει τρόπους να το σώσουν.
Είναι λίγο περίεργο τώρα το θέμα της παρουσίασης και της προώθησης της δουλειάς ενός καλλιτέχνη. Το να προωθήσω τη δουλειά μου μέσω των live κτλ, το ακούω κάπως… και viral να γίνει κάτι, πώς θα το συντηρήσεις όλο αυτό; Θέλει επαγγελματισμό, συντονισμένη προσπάθεια και καλή προσέγγιση. Είναι ακριβό σπορ αν θέλει κάποιος να  χρηματοδοτήσει το όλο concept. Αυτά που θεωρώ ότι χρειάζονται είναι: Βudget, ταλέντο, καλή τύχη –όπως όλα τα πράγματα στη ζωή– και ένα καλό timing, να κουμπώσουν δηλαδή τα πράγματα με κάποιον τρόπο. Πιστεύω στο καλό timing.

…οι στίχοι της Παυλίνας Βουλγαράκη με τρελαίνουν… μπορείς να τους διαβάσεις και σκέτους και χωρίς μουσική και να διαπιστώνεις ότι είναι καταπληκτικοί…

Διαπιστώνουμε με μεγάλη χαρά ότι το «νέο αίμα» που υπάρχει στο μουσικό γίγνεσθαι της χώρας μας είναι  πολύ δυνατό και γεμάτο υποσχέσεις. Υπάρχουν νέοι καλλιτέχνες- ανάμεσά τους κι εσύ- που είστε πραγματικά πολλά υποσχόμενοι…
Ναι,  εμένα μου αρέσει πολύ για παράδειγμα, η Παυλίνα Βουλγαράκη, ειδικά οι στίχοι της Παυλίνας με τρελαίνουν… μπορείς να τους διαβάσεις και σκέτους και χωρίς μουσική και να διαπιστώνεις ότι είναι καταπληκτικοί και το κορυφαίο φυσικά είναι ότι τους γράφει μόνη της. Μου αρέσει ο Σπύρος Παρασκευάκος στην σύνθεση, με τον οποίο είμαστε και αρκετά κοντά. Κάθε γενιά έχει τους «πολλά υποσχόμενους». Σε καμία 10ετία από τώρα φαντάζομαι θα κριθούμε…

Κάτι που μου αρέσει ιδιαίτερα και το θεωρώ εξίσου ελπιδοφόρο είναι ότι φαίνεται πώς ο ένας «βοηθά» τον άλλο. Πάτε σε συναυλίες, στα live «συναδέλφων», γίνονται πολύ όμορφες συμπράξεις επί σκηνής, υπάρχει ένα πεδίο όπου κινείστε σαν να έχετε κοινό παρανομαστή την αποδοχή και είστε συνοδοιπόροι σε αυτό το μουσικό ταξίδι. Συμβαίνει πράγματι ή είναι απλά μια εντύπωση;
Συμβαίνει κατά το ήμισυ. Συμβαίνει και για λόγους PR, αλλά γίνεται και από καρδιάς κάποιες φορές. Οι συνεργασίες εξαρτώνται σε ποια σκάλα βρίσκεται ο καθένας. Θέλω να πω, αν βρισκόμαστε στην ίδια κλίμακα, πολύ πιθανό είναι να γίνει μια συνεργασία. Τώρα αν ο άλλος φτάσει κάπου, δεν θα είναι ισοδύναμη η συνεργασία. πχ αν κάποιος έχει το δικό του κοινό πώς να μοιραστεί το κοινό του χωρίς εσύ να του δώσεις κάτι; Δεν είναι τόσο ψυχρό όσο ακούγεται, το βρίσκω λογικό και είναι και επαγγελματικό αν θέλεις. Οκ, είναι μουσική αλλά δεν είναι μόνο μια μποέμ κατάσταση όλο αυτό. Βέβαια, ισχύει ότι είμαστε πολύ κοντά και απολαμβάνουμε τις συνεργασίες.


…είμαι της άποψης ότι αν ένας άνθρωπος βοηθά, βοηθά πάντα, πχ εμένα με βοήθησε ο Νίκος Μωραΐτης, χωρίς κανένα αντάλλαγμα…

Νιώθεις, βιώνεις οι πιο μεγάλοι, οι πιο παλιοί καλλιτέχνες να βοηθάνε τα νέα παιδιά και να τους δίνουν χώρο και χρόνο; Τους δίνουν περιθώρια να «παρουσιαστούν» και να αναπτυχθούν;
Νομίζω ότι τώρα πια λόγω διαδικτύου είναι σχεδόν αχρείαστο. Μπορούν να πουν έναν καλό λόγο, να δώσουν την έγκρισή τους λεκτικά, να πάνε σε ένα live να τους ακούσουν κι ως εκεί. Δεδομένου ότι πλέον δεν υπάρχει αυτό που υπήρχε παλιά με …πρώτο όνομα, δεύτερο κτλ. Θεωρώ,  ότι έτσι όπως έχουν έρθει πλέον τα πράγματα, είναι καλύτερο γιατί χτίζεις το δικό σου προφίλ, χωρίς να επηρεάζεσαι. Γενικά, πιστεύω ότι όντως στον έντεχνο κύκλο υπάρχει καλό κλίμα και είμαι της άποψης ότι αν ένας άνθρωπος βοηθά, βοηθά πάντα, πχ εμένα με βοήθησε ο Νίκος Μωραΐτης, χωρίς κανένα αντάλλαγμα.

Φαντάζομαι υπάρχουν αρκετοί καλλιτέχνες που θαυμάζεις και ακούς. Με ποιόν καλλιτέχνη θα ήθελες παρά πολύ να συνεργαστείς; Είτε δισκογραφικά είτε επί σκηνής;
Κοίτα, σε όσους θέλω να γράψω, θέλω να συνεργαστώ κι επί σκηνής. Για παράδειγμα ο Μακεδόνας, που συνέβη δισκογραφικά, θα θελα κάποια στιγμή να βρεθούμε μαζί και επί σκηνής. Η Βιολέτα Ίκαρη, η Παυλίνα Βουλγαράκη, η Μιρέλα Πάχου, ο Χρήστος Μάστορας και αρκετοί ακόμη. Τώρα η  Μποφίλιου, η Ζουγανέλη, είναι για μένα ένα όνειρο να συνεργαστώ μαζί τους και να τραγουδάω δίπλα τους.

…έχει εκλείψει ας πούμε κάτι που να κινείται σε ένα χώρο όπως το είδος της μουσικής του Χατζηγιάννη…

Υπάρχει κάτι που σε «χαλάει» στον χώρο της μουσικής;
Το ότι λόγω κρίσης κλειστήκαμε λίγο μουσικά. Έχει εκλείψει ας πούμε κάτι που να κινείται σε ένα χώρο όπως το είδος της μουσικής του Χατζηγιάννη. Το έντεχνο έγινε πολύ aggressive έντεχνο, το ποπ άλλο είδος και τα μπουζούκια τελείως ξεχωριστή κατηγορία. Έχουμε στερηθεί κατά κάποιο τρόπο μια κατηγορία, λείπει από την παλέτα κάτι το οποίο θεωρώ ότι βοηθάει πάντα.

Νίκο είσαι τραγουδοποιός. Γράφεις πρώτα στίχο και μετά τον ντύνεις με μουσική ή το αντίστροφο; Τι αποτελεί για σένα πηγή έμπνευσης για να γράψεις ένα κομμάτι;
Τα πιο ωραία τραγούδια βγαίνουν από μελωδία αλλά μπορεί κάποιες φορές να συμβεί και το αντίστροφο. Αν θέλω να είμαι γρήγορος, πρέπει να έχω στίχο γιατί έτσι βγαίνει πιο εύκολα. Χωρίς στίχο μου παίρνει περισσότερο χρόνο γιατί δεν έχω την κατεύθυνση για τη μελωδία. Τώρα έμπνευση, αποτελεί συνήθως  η φωνή του τραγουδιστή , έχω δηλαδή κατά νου συγκεκριμένο καλλιτέχνη που θα ήθελα να ερμηνεύσει το κομμάτι που δημιουργώ κάθε φορά. Αυτό βέβαια θεωρώ ότι είναι το πιο σωστό γιατί με αυτό τον τρόπο  δημιουργείται κάτι που  ταιριάζει και  είναι κοντά στο ύφος του καλλιτέχνη.

Έχεις κάνει την σύνθεση σε αρκετά τραγούδια που  έχουν ερμηνευθεί από σπουδαίες φωνές όπως ο Γιώργος Νταλάρας, ο Γιάννης Κότσιρας, η Δάφνη Λέμπερου, η Λένα Αλκαίου, η Βίκυ Καρατζόγλου . Πώς νιώθεις γι’ αυτό;
Αυτό έγινε μετά το 2014, έτσι ξαφνικά, με το τραγούδι «Κάτι Ελλάδες». Είμαι πολύ χαρούμενος με όλο αυτό γιατί είναι πολύ όμορφο, πολύ δημιουργικό. Έχεις μια ηρεμία ότι μέσα στο χώρο της μουσικής, ότι κάνεις κάτι που το κάνεις όσο γίνεται στους δικούς σου χρόνους, είναι ωραία διαδικασία. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το τραγούδι η σύνθεση και παρότι συγγενεύει είναι ξεχωριστό και ιδιαίτερο.


Τι ακούσματα είχες μεγαλώνοντας; Από ποιες «φωνές» έχεις επηρεαστεί;
Άκουγα διάφορα τόσο από ξένη όσο κι από Ελληνική μουσική. Θα σου πω  βέβαια, Νταλάρα, Χαρούλα, όμως  δεν μπορώ να μην σου πω ότι εκτιμώ και την φωνή της Βίσση. Από ξένο ρεπερτόριο, άκουγα διάφορα στυλ, δηλαδή για παράδειγμα Celin Dion αλλά λατρεύω και κομμάτια από Led Zeppelin.

Ακούς ραδιόφωνο; Σου αρέσει ως μέσο; Θυμάσαι πότε άκουσες πρώτη φορά δικό σου τραγούδι;
Είχα σταματήσει για ένα διάστημα να ακούω αλλά ξανάρχισα. Συνήθως ακούω ραδιόφωνο όταν οδηγώ και είμαι αρκετές ώρες στο δρόμο. Μου αρέσει ως μέσο. Σε αθηναϊκό ραδιόφωνο, όταν άκουσα δικό μου τραγούδι, ήταν στο Δίεση το «Εσύ». Είμαι πολύ συγκρατημένος γενικά στις αντιδράσεις μου αλλά τότε, αλήθεια δεν το πίστευα, ήταν πολύ μεγάλη η χαρά μου.

…να σου πω κάτι ωραίο που διάβασα και θεωρώ ότι ισχύει… όλο αυτό που συμβαίνει στο χώρο με τα social media επηρεάζει πολύ και σου δίνει την ψευδαίσθηση των άπειρων δυνατοτήτων. Θεωρείς ότι επειδή έχεις τόσους φίλους στα social, αυτόματα έχεις και τόσους υποψήφιους εραστές ή ερωμένες…

«Σ’ αγαπάω μόνο εγώ, μόνο εγώ, Στάσου λίγο μη φεύγεις, μη φεύγεις». Εξομολογητικοί στίχοι μετά από έναν χωρισμό. Πόσοι έχουν τη δύναμη να φωνάξουν αυτούς τους στίχους  στις μέρες μας που ο εγωισμός και ο ατομικισμός διαφεντεύει τις ανθρώπινες σχέσεις; Είμαστε όλοι μακριά από μεγάλες συγκινήσεις, μακριά από τον πόνο, για να είμαστε cool, να μην γίνουμε και γραφικοί ρε φίλε για έναν έρωτα…
Ισχύει. Το  έχω παρατηρήσει από φίλες και φίλους ότι δυσκολεύονται πολύ  στις προσωπικές τους σχέσεις, στα ερωτικά τους. Επειδή είμαι σε μακροχρόνια σχέση δεν θυμάμαι τέτοια ανάλογη κατάσταση στο παρελθόν. Να σου πω κάτι ωραίο που διάβασα και θεωρώ ότι ισχύει: όλο αυτό που συμβαίνει στο χώρο με τα social media επηρεάζει πολύ και σου δίνει την ψευδαίσθηση των άπειρων δυνατοτήτων. Θεωρείς ότι επειδή έχεις τόσους φίλους στα social, αυτόματα έχεις και τόσους υποψήφιους εραστές ή ερωμένες. Βγάζει μια λογική. Τώρα βέβαια έχει να κάνει με την λεγόμενη «παρταλίαση». Είναι πάρα πολλοί αυτοί που κοιτάνε αποκλειστικά τον εαυτό τους χωρίς να «δένονται» και οι περισσότεροι φυσικά  που είναι έτσι, είναι νάρκισσοι. Δεν συναναστρέφομαι πολύ με τέτοια άτομα…

Τι θεωρείς ότι θα μπορούσε να βελτιώσει την κατάσταση και να γίνουν περισσότερο ουσιαστικές οι ανθρώπινες σχέσεις; Λαμβάνοντας υπόψη βεβαία και το γεγονός ότι η κοινωνική, οικονομική και όποιας άλλης μορφής κρίση, αντί να ενισχύσει τις προσωπικές σχέσεις, αποτελεί τροχοπέδη στην εξέλιξη τους.
Δεν ξέρω αν προέκυψε από την κρίση, μπορεί να υπήρχε και να βγήκε στην επιφάνεια με την κρίση… Κλεινόμαστε πολύ στον εαυτό μας, αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν και ουσιαστικές σχέσεις. Την βελτίωση μπορεί να την φέρει η προσωπική επαφή και μόνο. Αυτή μπορεί να βοηθήσει. Θέλει δηλαδή να κάνεις και πράγματα δια ζώσης.


«Τέτοιες μέρες» ένα κομμάτι σε στίχους και μουσική δική σου που έχει κάνει αίσθηση και ήταν και προπομπός του δίσκου σου. Είναι το αγαπημένο μου κομμάτι από το άλμπουμ σου, να ομολογήσω…
Αυτό είναι κομμάτι ήταν να βγει το 2013 καθώς τότε έγινε και μια απόπειρα να κυκλοφορήσει ο πρώτος μου δίσκος, με όχι ακριβώς το ίδιο υλικό βέβαια.  Φεύγοντας όμως ο διευθυντής από την δισκογραφική εταιρεία που ήταν να συνεργαστούμε, αναβλήθηκε η κυκλοφορία. Στην πορεία, έχοντας χάσει αρκετό χρόνο αναμονής, το 2014 πήγαμε σε άλλη δισκογραφική χωρίς και εκεί να γίνει κάτι, το 2015 σε άλλη και επειδή ο δίσκος δεν έβγαινε ολοκληρωμένος, κυκλοφόρησε τελικά μόνο του το κομμάτι το 2016. Η «ιστορία» του «Τέτοιες μέρες» είναι σαν μια αναπόληση της ιστορίας του «Στάσου λίγο».  Εγώ δεν ένιωθα πολύ καλά και το μόνο που μπορούσε να μου δώσει κίνητρο τότε για να γράψω, το μόνο που αποτελούσε safe καταφύγιο για την δημιουργία ενός κομματιού, ήταν να ανακαλέσω το συναίσθημα εκείνης της ιστορίας…

Το δικό σου αγαπημένο τραγούδι;
Το δικό μου είναι το «Αυτά που δεν λέγονται». Είναι το πιο ήπιο, για κάποιους ακόμη και βαρετό αλλά εμένα μ’ αρέσει γιατί εκεί με ξαναβρίσκω εγώ, στους πολλούς στίχους, στο μιλητό…

Έχεις κάποιο μότο; Ποιο είναι αυτό;
«Ότι είναι να γίνει, θα γίνει» καμιά φορά το πιστεύω, άλλοτε πάλι όχι, αλλά ξέρεις, είναι safe και στις δύο περιπτώσεις…! (γέλια)

Παρέα με την Μάρω Μαρκέλλου, θα πραγματοποιήσετε δύο εμφανίσεις στη μουσική σκηνή «Σφίγγα» στις 20 & 27 Δεκεμβρίου. Τι να περιμένουμε να δούμε σε αυτή τη σύμπραξη;
Ένα χαρούμενο και εορταστικό live, με όλα τα χρώματα και τα ηχοχρώματα, με μπαλάντες που αγαπώ ιδιαίτερα  και με πολύ τρέλα, από τη Μάρω κι από μένα.


Είναι πρώτη φορά που συνεργάζεσαι με την Μάρω έτσι; Θα έχετε «καλεσμένους»;
Έχουμε τραγουδήσει σε κάποιον ραδιοφωνικό σταθμό μαζί αλλά ναι, ουσιαστικά είναι η πρώτη φορά που θα κάνουμε  ένα ολόκληρο live μαζί.  Αποφασίσαμε να μην έχουμε καλεσμένους με την μορφή guest σε αυτά τα live, αν και γενικά είναι κάτι που μου αρέσει. Θα ακούσετε δικά μου τραγούδια και δικά της, θα υπάρχουν διασκευές, θα είναι ένα σπιρτόζικο πρόγραμμα!

…να σου αποκαλύψω ότι μετά τις 15 Ιανουαρίου θα κυκλοφορήσει ένα single που τραγουδάω εγώ και λέγεται «Αχώριστα»…

Υπάρχουν άλλα ανακοινώσιμα μελλοντικά σχέδια;
Στις 21 Φεβρουαρίου στο Ηalf Νote θα κάνω ένα προσωπικό live. Κάνουμε επίσης με τον Νίκο Μωραΐτη τον καινούριο δίσκο για τη Γιώτα Νέγκα, από τον οποίο έχει κυκλοφορήσει ήδη το «Οξυγόνο» και το «Βρες μου έναν άλλο».
Να σου αποκαλύψω ότι μετά τις 15 Ιανουαρίου θα κυκλοφορήσει ένα single που τραγουδάω εγώ και λέγεται «Αχώριστα». Είναι σε μουσική του Αντώνη Παπακωσταντίνου και στίχους Παναγιώτη Γαλάνη. Ενώ αυτό το κομμάτι το είχαμε σαν demo και το ετοιμάζαμε στο στούντιο, το ακούσαμε ξαφνικά σε έναν σταθμό, παρότι ήταν ανέκδοτο. Κάποιος βρήκε το demo και το έπαιξε. Αποφασίσαμε να το βγάλουμε λοιπόν σαν single, μην έχουμε την ίδια ιστορία με το «Στάσου λίγο»…! (γέλια).

Νίκο μιας και είμαστε σε Christmas mood ποιες είναι οι ευχές σου για τη νέα χρονιά;
Ηρεμία, ισορροπία και γαλήνη. Να είμαστε ήρεμοι και να έχουμε μια ψυχική ισορροπία, αυτό αρκεί…

————–

*** Ευχαριστούμε για την φιλοξενία τον πολυχώρο «Βρυσάκι»
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here