14/2/2012
Γράφει η Salina….

«Είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες;»

Δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που κυκλοφορούσε στο ίντερνετ μια λίστα με χαρακτηριστικά τα οποία μας κάνουν και καλά περήφανους που είμαστε Έλληνες. Την μοιραζόμασταν με πολλή χαρά, νιώθαμε ιδιαίτεροι σαν λαός και ταυτιζόμασταν με τα χαρακτηριστικά αυτά (αν όχι όλοι και με όλα, σίγουρα αρκετοί, με αρκετά)

Αν το ξανακοιτάξουμε με μια προσεκτικότερη ματιά, πιο σοβαρά και με φόντο μας την οικονομική κρίση και τις δύσκολες στιγμές που περνάμε σαν λαός και σαν χώρα… θα διερωτηθούμε …για ποια σημεία της πιο κάτω λίστας είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες;

« Γιατί έχουμε θάλασσα να την πιεις στο ποτήρι

– Γιατί το καρπούζι το αγοράζουμε ολόκληρο και όχι σε φέτες

– Γιατί «καμάκι» και «σουβλάκι» είναι το πρώτο ποίημα που μαθαίνουμε

– Γιατί τους μεζέδες που συνοδεύουν το τσιπουράκι δεν τους φτάνει κανένα «ορντέβρ»

– Γιατί στην Ελλάδα κάθε νύχτα τελειώνει το …επόμενο πρωί

– Γιατί «λουλουδοπόλεμος» δεν υπάρχει σε καμιά άλλη χώρα

– Γιατί πίνουμε κι ένα ποτηράκι παραπάνω χωρίς να μας πίνει

– Γιατί μπορούμε να απολαύσουμε τον καφέ μας με τσιγάρο. Όχι να τον πιούμε σφηνάκι και να πάμε να καπνίσουμε κρυφά στο σπίτι μας

– Γιατί το φλερτ είναι το εθνικό μας χόμπι

– Γιατί στην Ελλάδα όλοι βρίζουμε το Δημόσιο και ταυτόχρονα σκοτωνόμαστε για μια θέση εκεί

– Γιατί έχουμε νοοτροπία «και αύριο μέρα είναι»

– Γιατί δεν το παίζουμε ψευτοπουριτανοί. Τις «λαδιές» μας τις κάνουμε με θράσος

– Γιατί είμαστε πρώτοι στο φανάρι και κορνάρουμε τον εαυτό μας από συνήθεια

– Γιατί ξέρουμε καλύτερα να ξοδεύουμε παρά να αποταμιεύουμε

– Γιατί δε μοιραζόμαστε τη βενζίνη στο αυτοκίνητό μας με αυτούς που βάζουμε μέσα

– Γιατί η λέξη «κερνάω» υπάρχει στο λεξιλόγιό μας

– Γιατί άντε να εξηγήσεις στον ξένο τι σημαίνει «καψούρα»

– Γιατί στην Ελλάδα η οικογένεια έχει ακόμα αξία

– Γιατί τα καταφέρνουμε πάντα …έστω και την τελευταία στιγμή

– Γιατί δε «μασάμε» από 400 χρόνια σκλαβιάς

– Γιατί για τα μάτια μιας γυναίκας κάναμε 10 χρόνια πόλεμο

– Γιατί όταν οι ξένοι δεν έβρισκαν λέξεις έκλεβαν τις δικές μας

– Γιατί η λέξη φιλότιμο δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα

– Γιατί καλή η κιθάρα και το όμποε αλλά το μπουζούκι βγάζει άλλο ήχο

– Γιατί ερωτευόμαστε και μισούμε με πάθος

– Γιατί τις δύσκολες στιγμές τις περνάμε με φίλους χωρίς να χρειαζόμαστε ψυχίατρο

– Γιατί ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης και ο Περικλής ήταν Έλληνες

– Γιατί η Μερκούρη, ο Χατζιδάκις και ο Ελύτης ήταν Έλληνες

– Γιατί όταν οι άλλοι ανακάλυπταν το κρέας εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη

– Γιατί όταν εμείς φτιάχναμε τον Παρθενώνα οι άλλοι κοιμόντουσαν πάνω στα δέντρα

– Γιατί η φέτα και το ελαιόλαδο μεταφράστηκαν σε ελληνικό ταμπεραμέντο

– Γιατί οι Έλληνες δεν πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες (Winston Churchill– 1941)

– Γιατί όταν πονάμε ξέρουμε να κλαίμε και να χορεύουμε τη ζεμπεκιά με περηφάνια

– Γιατί μπορεί να είμαστε οξύθυμοι αλλά ποτέ δεν κρατάμε κακία

– Γιατί κανένας άλλος δεν χαίρεται για την καταγωγή του όσο εμείς

– Γιατί δουλεύουμε για να ζούμε και δε ζούμε για να δουλεύουμε

– Γιατί μιλάμε δυνατά και γελάμε με την καρδιά μας

– Γιατί είμαστε οι μόνοι που ξεκινάμε το μεσημέρι για καφεδάκι και καταλήγουμε να πίνουμε ούζο μέχρι πρωίας

– Γιατί με μια φλόγα καταφέραμε να ενώσουμε ολόκληρο τον κόσμο

– Γιατί κυκλοφορούμε στο δρόμο στις δύο το βράδυ και δε νιώθουμε ότι είμαστε σε στοιχειωμένη πόλη

– Γιατί έχουμε πάντα μια λύση -έστω και πλάγια- σε όλα

– Γιατί την κάθε δυσκολία την αντιμετωπίζουμε για χιούμορ

– Γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν εδώ

– Γιατί όταν θέλουμε να λιαστούμε, έχουμε αμμουδιά και θάλασσα. Δεν ξεχυνόμαστε στα γρασίδια ούτε βουτάμε στα σιντριβάνια

– Γιατί εδώ που ζούμε όλο το χρόνο, ο ξένος το έχει σκοπό ζωής να έρθει μία εβδομάδα

– Γιατί η Ελλάδα είναι η πιο φτωχή χώρα με τους πιο πλούσιους κατοίκους

– Γιατί ξέρουμε τι θα πει κέφι

– Γιατί πίνουμε και καπνίζουμε περισσότερο από όλους και ζούμε περισσότερο από όλους.

– Γιατί εμείς γράφουμε την Ιλιάδα, και οι ξένοι την κάνουν έργο χιλιάδες χρόνια μετά.

– Γιατί μας αρέσουν τα λεφτά και τα ψάρια να τα τρώμε πάντα φρέσκα.

– Γιατί το σύνθημα Ελευθερία ή Θάνατος ήταν και θα μείνει Ελληνικό.»

Μια κωμωδία που κατέληξε σε τραγωδία;

Θα συνειδητοποιήσουμε λοιπόν πως οι πιο πολλοί είναι οι λόγοι που θα έπρεπε να μας κάνουν να ντρεπόμαστε.

Αυτή η λίστα (που κρύβει μέσα της μια νοοτροπία) παρουσιάζει μια Ελλάδα κι ένα λαό που δικαίως τον κατηγορούν στο εξωτερικό για τεμπέλη, σπάταλο, που ευθύνεται για την τωρινή κατάσταση και γι’ αυτό πληρώνει τώρα με αυτά τα αποτελέσματα.

Είναι τέτοιου είδους συμπεριφορές που οδήγησαν τους πολιτικούς να μας κατηγορούν κι αυτοί, πως μαζί τα φάγαμε. Αυτή η λίστα που μιλάει μόνο για έναν Έλληνα φυγόπονο, οκνηρό, αργόσχολο, γεμάτο πάθη για φαγητά, διασκεδάσεις, διακοπές, έρωτες, ποτά, καταχρήσεις, μπουζούκια, λουλουδοπόλεμο, αυτή η λίστα μας έχει φτάσει σε σημείο να πολεμάμε μεταξύ μας, για το ποιος έφταιξε πιο πολύ, για το ποιος προκαλεί με την κοινωνική του άνεση τώρα που οι πολλοί υποφέρουν, για το ποιος αγωνίζεται πιο πολύ και ποιος όχι να σώσει την πατρίδα ή το τομάρι του… Δεν θέλω να παρεξηγηθώ… Ντρέπομαι γι’ αυτή τη λίστα γιατί παλιά τη διάβαζα και εγώ με χαμόγελο και τώρα τη διαβάζω με θλίψη…

ΌΧΙ δεν είμαι περήφανη για το ένδοξο παρελθόν μας και μόνο και για ένα παρόν που αντί να έχει αγώνες και πάλες για επιτεύγματα ισάξια, έχει μόνο κραιπάλες και υπερβολές.

Δεν είμαι περήφανη για τους πολιτικούς που τόσα χρόνια συντηρούσαν τέτοιου είδους συμπεριφορές  και προκαλούσαν με ακόμα χειρότερες. Με σκάνδαλα, με υποσχέσεις που ποτέ δεν τήρησαν, με έργα που ποτέ δεν υλοποίησαν γιατί τα  δημόσια χρήματα τα κατασπαταλούσαν οι ίδιοι, με ψηφοφόρους που συντηρούσαν διορίζοντας τους σε θέσεις εργασίας αχρείαστες.

Δεν είμαι περήφανη για  συμπεριφορές κανιβαλισμού, ξεκατινιάσματος και διαθέσεις να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα, για να νιώσω καλύτερα. (Ο γείτονας παράλληλα ίσως να τάιζε και την κατσίκα του όσο «εγώ» έτρωγα τους μισθούς μου σε ρούχα και μπουζούκια και την άφηνα να λιμοκτονεί και τελικά να πεθάνει ή να μου την κατασχέσουν.)

Δεν είμαι περήφανη που κρίνουμε τους πάντες εκτός από τον εαυτό μας.

Δεν είμαι περήφανη για τη λογική του κι αύριο μέρα είναι… Δεν ξέρω πως θα είναι το αύριο και σε ποια Ελλάδα εδώ που την φτάσαμε…

Δεν είμαι περήφανη για τον Έλληνα που θυμώνει εύκολα (αλλά δεν κρατάει κακία ) και ξεχνάει εύκολα γιατί έχει μάθει να τον χειραγωγούν και να τον κατευθύνουν κατευθυνόμενα ΜΜΕ.

Δεν είμαι  περήφανη για τις λαδιές, για τα λαδώματα, για τα φακελάκια, για τα πληρωμένα διπλώματα, για τα βύσματα, την αναξιοκρατία, το θράσος.

Δεν είμαι περήφανη που στο όνομα των ένδοξων Ολυμπιακών Αγώνων έγιναν οι πιο μεγάλες σπατάλες και καταχρήσεις από πολιτικούς, ενώ εμείς ξεχειλίζαμε από εθνική υπερηφάνεια και κοιμόμασταν τον ύπνο του δικαίου…

Δεν είμαι περήφανη να βλέπω θρασύδειλες ανώνυμες επιθέσεις σε blogs και sites κοινωνικής δικτύωσης για το ποιός αγωνίζεται και ποιος αγωνιά περισσότερο ή λιγότερο  από τον άλλο.

Αυτή είναι η λίστα με όλα τα ελαττώματα του Έλληνα.

Παλιότερα, κάποια από αυτά ίσως να μας φαινόντουσαν χαριτωμένα αλλά τα περισσότερα είναι το λιγότερο ενοχλητικά και στις μέρες μας καταστροφικά θα τολμούσα να πω!

Θέλω να πιστεύω πως δεν είμαστε μόνο έτσι οι Έλληνες.

Όταν τα πράγματα φτάσουν σε ένα σημείο που δεν πάει άλλο γινόμαστε μια γροθιά. Ναι είμαστε της τελευταίας στιγμής, τσακωνόμαστε για το τίποτα αλλά όταν υπάρχει ανάγκη και μόλις εξαντλήσουμε τα περιθώρια είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλο και τότε έχουμε φιλότιμο.

Είμαι λοιπόν περήφανη για τον Έλληνα που δουλεύει χωρίς να μας δουλεύει, που θαυμάζει τον καλύτερο του και προσπαθεί να τον φτάσει όχι να τον ρίξει. Είμαι περήφανη για τον έλληνα που πονάει την πατρίδα του και θέλει να την φροντίζει με σεβασμό και υπευθυνότητα. Που προσπαθεί να πάρει τη δουλειά με την αξία του και όχι με την γνωριμία του. Που δεν βιάζεται να καταδικάσει τους πάντες αλλά δεν ξεχνάει και δεν εξαγοράζεται. Που ψηφίζει τον πολιτικό που θα προσφέρει στην πατρίδα, που δεν παραμυθιάζεται, που δεν βολεύεται.

Είμαι περήφανη για τον Έλληνα που μπορούμε να ξαναβρούμε σε μια πατρίδα που έχει χάσει την ταυτότητα της…

Είμαι περήφανη για τον Έλληνα που ξέρει να αγωνίζεται με πάθος και χωρίς πάθη, για ιδανικά, όχι για δανεικά…

———

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here